Podczas podlewania Ipomopsis rubra, należy dążyć do stosowania filtrowanej wody, która jest w temperaturze pokojowej. Filtrowana woda jest lepsza dla tej rośliny, ponieważ woda z kranu może zawierać cząsteczki, które są szkodliwe dla jej zdrowia. Powodem, że woda powinna być w temperaturze pokojowej lub nieco cieplejsze jest to, że Ipomopsis rubra pochodzi z ciepłego środowiska, a zimna woda może być nieco szoku do jego systemu. Należy również unikać podlewania tej rośliny, ponieważ może to spowodować komplikacje z liśćmi. Zamiast tego, po prostu zastosować swoją filtrowaną wodę o temperaturze pokojowej do gleby, aż gleba jest całkowicie nasączone. Moczenie gleby może być bardzo korzystne dla tej rośliny, ponieważ nawilża korzenie i pomaga im nadal rozprzestrzeniać się w glebie i zbierać składniki odżywcze, których potrzebują.

Zarówno nadmierne podlewanie jak i podlewanie będzie szkodliwe dla zdrowia Ipomopsis rubra, ale nadmierne podlewanie jest znacznie częstszym problemem. Gdy ten gatunek otrzymuje zbyt dużo wody, jego łodygi i liście mogą zacząć więdnąć i zmieniać kolor z zielonego na żółty. Nadmierne podlewanie przez dłuższy czas może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, pleśń i mączniak, z których wszystkie mogą zabić roślinę. Podlewanie jest znacznie mniej powszechne dla Ipomopsis rubra, ponieważ ta roślina ma przyzwoitą tolerancję na suszę. Jednak podwodne pozostaje możliwość, a kiedy to nastąpi, można oczekiwać, aby znaleźć, że liście z Ipomopsis rubra stały się kruche i brązowe. Ważne jest, abyś zauważył oznaki nadmiernego podlewania tak szybko, jak to możliwe podczas pielęgnacji Ipomopsis rubra. Niektóre choroby wynikające z nadmiernego podlewania, takie jak zgnilizna korzeni, mogą być nie do naprawienia, jeśli będziesz czekać zbyt długo. Jeśli zauważysz wczesne oznaki nadmiernego podlewania, powinieneś natychmiast zmniejszyć harmonogram podlewania. Możesz również chcieć ocenić jakość gleby, w której rośnie Twoja Ipomopsis rubra. Jeśli okaże się, że gleba bardzo słabo odprowadza wodę, należy ją natychmiast zastąpić luźną, dobrze przepuszczającą wodę mieszanką doniczkową. Z drugiej strony, jeśli znajdziesz oznaki, że Twoja Ipomopsis rubra otrzymuje zbyt mało wody, wystarczy, że będziesz podlewać ją bardziej regularnie, aż do ustąpienia tych oznak.

Jeśli roślina znajduje się w doniczce. Najdokładniejszym sposobem stwierdzenia, czy Twoja Ipomopsis rubra potrzebuje wody, jest zanurzenie palca w glebie. Jeśli zauważysz, że pierwsze dwa do trzech centymetrów ziemi są suche, czas dodać trochę wody. Jeśli uprawiasz Ipomopsis rubra na zewnątrz w gruncie, możesz zastosować podobną metodę testowania gleby. Ponownie, gdy okaże się, że pierwsze kilka cali gleby wyschły, nadszedł czas, aby dodać wody. Wiosną i wczesną jesienią, metoda ta często prowadzi do podlewania tej rośliny około raz na tydzień. Gdy nadejdzie bardzo gorąca pogoda, może być konieczne zwiększenie częstotliwości podlewania do około dwóch lub więcej razy w tygodniu. Z tego powodu, dojrzałe, dobrze ugruntowane Ipomopsis rubra może wykazać godną podziwu zdolność do wytrzymania suszy.

Kiedy przychodzi czas na podlewanie Ipomopsis rubra, nie powinieneś być nieśmiały co do ilości wody, którą dajesz. Gdy pierwsze dwa do trzech cali gleby są suche, roślina ta doceni długie i dokładne podlewanie. Dostarcz tyle wody, aby całkowicie namoczyć glebę. Ilość wody, którą dodajesz powinna być wystarczająca, aby nadmiar wody wypłynął przez otwory drenażowe na dnie doniczki. Jeśli nie widzisz, że nadmiar wody wypływa z doniczki, to prawdopodobnie roślina została niedostatecznie podlana. Nie pozwól jednak, aby woda gromadziła się wewnątrz gleby, co będzie bardzo niebezpieczne dla rośliny, jak również. Alternatywnie, brak wody odprowadzającej przez garnek może wskazywać na słabo odprowadzające gleby, co jest szkodliwe dla zdrowia tej rośliny i należy unikać. Jeśli roślina jest na zewnątrz, 1 cal deszczu na tydzień będzie wystarczający.

Potrzeby wodne Ipomopsis rubra mogą się zmieniać w zależności od fazy wzrostu. Na przykład, gdy Ipomopsis rubra jest w pierwszych latach swojego życia lub gdy właśnie przesadziłeś ją do nowego miejsca uprawy, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. Podczas obu tych etapów Ipomopsis rubra wkłada dużo energii w wypuszczanie nowych korzeni, które będą wspierać przyszły wzrost. Aby te korzenie działały jak najlepiej, potrzebują nieco więcej wilgoci niż w fazie dojrzałej. Po kilku sezonach Twoja Ipomopsis rubra będzie potrzebowała znacznie mniej wody. Kolejnym etapem wzrostu, w którym roślina ta może potrzebować więcej wody, jest okres kwitnienia. Rozwój kwiatów może wykorzystywać znaczną ilość wilgoci, dlatego w tym czasie należy zapewnić Ipomopsis rubra więcej wody.

Ipomopsis rubra będzie miała największe potrzeby wodne w najgorętszych miesiącach roku. W szczycie lata może być konieczne podawanie tej roślinie wody częściej niż raz w tygodniu, w zależności od tego, jak szybko wysycha gleba. Odwrotnie jest w zimie. Zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku, w której potrzebuje znacznie mniej wody niż zwykle. W rzeczywistości może się okazać, że w miesiącach zimowych nie trzeba jej w ogóle podlewać. Jeśli jednak podlewasz zimą, nie powinieneś robić tego częściej niż raz w miesiącu. Zbyt częste podlewanie w tym czasie zwiększy prawdopodobieństwo, że Twoja Ipomopsis rubra zapadnie na jakąś chorobę.

Najbardziej powszechne jest uprawianie Ipomopsis rubra w pomieszczeniach dla każdego ogrodnika, który nie mieszka w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Ci ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę fakt, że gleba w pojemniku może wyschnąć nieco szybciej niż ziemia. Również obecność elementów wysuszających, takich jak klimatyzatory, może spowodować, że Twój Ipomopsis rubra będzie potrzebował wody również częściej. jeśli posadziłeś go na zewnątrz. W takim przypadku prawdopodobnie nie będziesz musiał podlewać swojej Ipomopsis rubra zbyt często w ogóle. Jeśli regularnie występują opady deszczu, może to wystarczyć do utrzymania rośliny przy życiu. Z kolei ci, którzy uprawiają tę roślinę wewnątrz, będą musieli podlewać ją częściej, ponieważ nie ma możliwości, aby woda deszczowa wsiąkła w glebę.

Regularne przycinanie nie tylko nie szkodzi roślinie, ale wręcz zachęca Ipomopsis rubra do wytwarzania większej ilości kwiatów. Istnieją dwie podstawowe formy przycinania dla Ipomopsis rubra. Pierwszą z nich jest deadheading, czyli ogrodnicze określenie na usuwanie zużytych kwiatostanów, gdy zaczynają więdnąć. To koncentruje składniki odżywcze dla innych kwiatów i pozwala roślinie kwitnąć lepiej. Ostatnim procesem przycinania Ipomopsis rubra jest usuwanie żółtych i chorych liści, co zwiększa wentylację rośliny i penetrację światła oraz ułatwia wzrost rośliny. Kiedy natura działa zgodnie z planem, Ipomopsis rubra zakwitnie raz, wytworzy główki nasion i będzie próbować rozmnażać się przez resztę roku. Jednak konsekwentne usuwanie główek kwiatów, zanim dojdzie do ich wysiewu, zachęca roślinę do wytwarzania kolejnych kwiatów przez dłuższy czas kwitnienia. Gdy roślina zaczyna więdnąć podczas pełni, należy odciąć zwiędłą część nad ziemią, jak również.

Istnieją dwie podstawowe formy przycinania dla Ipomopsis rubra. Pierwszy to deadheading, który jest terminem ogrodniczym do usuwania zużytych główek kwiatowych, gdy zaczynają więdnąć. To koncentruje składniki odżywcze dla innych kwiatów i pozwala roślinie kwitnąć lepiej. Ostatnim procesem przycinania Ipomopsis rubra jest usuwanie żółtych i chorych liści, co zwiększa wentylację rośliny i penetrację światła oraz ułatwia wzrost rośliny. Ponieważ Ipomopsis rubra wymaga dwóch rodzajów przycinania, będziesz przycinał rośliny przez cały sezon wegetacyjny. Przycinanie jest najbardziej efektywne wczesną wiosną, zanim roślina rozwinie pąki kwiatowe. Usuwanie żółknących lub chorych liści można wykonać w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego. Kiedy natura biegnie swoim torem, Ipomopsis rubra zakwitnie raz, wytworzy główki nasion i będzie próbować rozmnażać się przez resztę roku. Jednak konsekwentne usuwanie główek kwiatów, zanim dojdzie do ich wysiewu, zachęca roślinę do wytwarzania kolejnych kwiatów przez dłuższy czas kwitnienia. Wreszcie, deadheading odbywa się tak szybko, jak rośliny są produkcji pełnych główek kwiatowych. Spodziewajcie się, że od połowy lata do pierwszych przymrozków jesienią będziecie zdejmować zużyte kwiaty. Gdy roślina zaczyna więdnąć w pełni, należy odciąć zwiędłą część nad ziemią, jak również.

Ipomopsis rubra nie potrzeba wiele specjalnego sprzętu do przycinania. Podstawowe nożyce lub nożyce ogrodowe powinny wystarczyć. Warto zadbać o to, aby były czyste przed użyciem - można je namoczyć na trzydzieści minut w roztworze jednej części wybielacza rozcieńczonego w dziewięciu częściach wody. W ten sposób zmniejsza się ryzyko przeniesienia do ogrodu chorób, które zalegają na zanieczyszczonym sprzęcie. Niektórzy ogrodnicy unikają używania narzędzi i po prostu uszczypują kwiaty opuszkami palców. To może być szybsza technika, ale istnieje większe ryzyko obicia łodyg roślin lub przypadkowego wyciągnięcia ich z ziemi w całości.

Oto przegląd instrukcji przycinania dla Ipomopsis rubra w zależności od tego, który z dwóch rodzajów przycinania wykonujesz. Wykonując te dwa rodzaje przycinania przez cały okres życia rośliny Ipomopsis rubra, zachęcamy ją do produkowania większych i lepszych kwiatów przez znacznie dłuższy czas niż w przeciwnym wypadku. Wykonanie każdego etapu przycinania zajmuje tylko kilka minut, a korzyści z tego będą widoczne przez wiele tygodni. Usuwanie głogu Usuwanie obumarłych kwiatów to szybki i łatwy sposób na odświeżenie ogrodu poprzez usunięcie starych kwiatów i zapewnienie miejsca dla nowych. Można użyć palców do usunięcia starych kwiatów, gdy tylko wyglądają na zmęczone, choć istnieje mniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia rośliny, jeśli użyjemy nożyc. Przy usuwaniu kwiatostanów należy upewnić się, że cięcie jest wykonane znacznie poniżej kwiatu, aby nie pozostała długa, bezkwiatowa łodyga wystająca z rabaty. Zamiast tego należy przyciąć łodygę tuż nad punktem, w którym boczna łodyga łączy się z główną rośliną. Usuń żółte i chore liście, zwiększa to wentylację i penetrację światła przez roślinę i ułatwia jej wzrost. Podczas przycinania należy odciąć liście wraz z ogonkiem. Do ich odcięcia najlepiej użyć wysterylizowanych nożyczek. Uwaga: warto upewnić się, że nożyce lub nożyce ogrodowe są czyste przed użyciem - można je namoczyć na trzydzieści minut w roztworze jednej części wybielacza rozcieńczonego w dziewięciu częściach wody. Zmniejsza to ryzyko rozprzestrzenienia się choroby utrzymującej się na zanieczyszczonym sprzęcie do ogrodu kwiatowego.

Musisz wystawić rośliny na co najmniej 6 do 8 godzin światła słonecznego dziennie. Preferują one większą ekspozycję na światło poranne, zwłaszcza latem. Ipomopsis rubra potrzebuje pełnego słońca i więcej światła słonecznego, które może uzyskać. Im więcej światła dostają te gatunki, tym więcej mogą produkować żywności, produkować piękne kwiaty i przetrwać.

Ipomopsis rubra najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Najlepiej nie stłoczyć ich razem, aby mogły równomiernie uzyskać ekspozycję na słońce. Liście nie powinny być głodzone światłem słonecznym. Jeśli sadzone są w doniczkach, staraj się wystawiać kwiaty zielne w oknach z bezpośrednim słońcem i zapewnij im pełne światło słoneczne niezależnie od miesięcy. Nie mają one tendencji do radzenia sobie dobrze w częściowym lub przefiltrowanym świetle, ponieważ nie wytworzy to silnych łodyg i zdrowych kwiatów. Najlepiej, jeśli Ipomopsis rubra jest zawsze wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Kiedy temperatura wzrasta powyżej 90℉(32℃), Ipomopsis rubra może ulec uszkodzeniu przez ekstremalne temperatury, zwłaszcza jeśli są wystawione na wiele godzin słońca. Zawsze jest idealny do zapewnienia trochę cienia od światła w godzinach popołudniowych w lecie. Zawsze należy pamiętać, że światło słoneczne w lecie jest silniejsze niż w zimie. Ekspozycja na światło słoneczne jest również o 50% dłuższa w lecie niż w zimie. Jeśli Ipomopsis rubra jest zbyt zestresowany światłem słonecznym, możesz chcieć utrzymać je w pełni nawodnione. Podlewaj je, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha na około 2 cale, i przenieś rośliny do środka, jeśli na zewnątrz jest zbyt gorąco. Tak jest w przypadku, gdy są one posadzone w pojemnikach. To może być normalne dla liści roślin do więdnięcia w ciągu dnia. Ogólnie rzecz biorąc, mogą one odzyskać w nocy. Jednak, gdy zauważysz, że Ipomopsis rubra wciąż opadają, oznacza to, że roślina szybko traci wodę i trzeba je podlać.

Ipomopsis rubra nie potrzebują żadnej ochrony przed słońcem. W rzeczywistości kochają słońce, a niektóre gatunki są heliotropowe. Sadzić je w ogrodach skierowanych na południe, gdy tylko jest to możliwe, aby mogły być wystawione od rana do popołudnia. Podczas gdy słońce może przynieść im korzyści, niektóre mogą doświadczyć oparzeń słonecznych. Można zapewnić ochronę przed popołudniowym i południowym słońcem poprzez cień drzewa lub ściany. Uprawa Ipomopsis rubra w zacienionych miejscach jest niemożliwa, ponieważ większe kwiaty wymagałyby dużo energii do wzrostu i produkcji. Zawsze zapewnij warunki oświetleniowe i ustaw je w obszarze z pełnym słońcem, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Kiedy Ipomopsis rubra nie dostaje odpowiedniego światła słonecznego, lub nie są one umieszczone w miejscach w pełni nasłonecznionych, warto zauważyć, że proces fotosyntezy spowolni. Brak światła słonecznego spowoduje, że łodygi staną się bardziej niskopienne, ponieważ stają się cienkie i długie, ponieważ mają tendencję do poszukiwania zbyt dużej ilości światła słonecznego. W cieniu nie będą kwitnąć i produkować nasion. Nieodpowiednie światło słoneczne oznacza również, że starsze liście mogą obumrzeć, kolor nowych jest jaśniejszy niż starych liści, a nowy wzrost jest mniejszy niż poprzednie. Ipomopsis rubra rzeczywiście tak bardzo kochają słońce. Jednak mogą one więdnąć, gdy są narażone na nadmierne ciepło i światło ultrafioletowe podczas ekstremalnych miesięcy letnich, więc należy zachować ostrożność. Możesz chcieć przykryć je siatką, która ma zielony odcień, zwłaszcza latem, aby zapobiec przypalaniu liści i kwiatów. Gdy są w pomieszczeniach, zmniejsz ciepło za pomocą wentylatora.

Kiedy Ipomopsis rubra rosną, potrzebują więcej światła niż ich dojrzałe odpowiedniki. Młodsze powinny otrzymywać odpowiednie światło, ale mogą nie być przygotowane na nagłe pełne światło słoneczne, zwłaszcza jeśli są uprawiane w szkółce. Mogą być bardziej wrażliwe na letnie słońce, więc oświetlenie powinno być stopniowe i powolne.

Latem lub późną wiosną, Ipomopsis rubra potrzebuje 6 do 8 godzin bezpośredniego światła każdego dnia. Jest tak niezależnie od tego, czy są one posadzone na zewnątrz. Jeśli Ipomopsis rubra jest posadzona w doniczkach lub uprawiasz ją w zimie, potrzebuje bezpośredniego światła fluorescencyjnego, które pomaga jej lepiej rosnąć. Upewnij się, że umieścisz je w pomieszczeniu, w którym są skierowane na południe lub wschód, aby mogły mieć wystarczająco dużo światła słonecznego do fotosyntezy.

Podczas przesadzania roślin nie należy wystawiać ich na nagłe działanie promieni słonecznych. Przed przesadzeniem na zewnątrz należy dać Ipomopsis rubra do wzrostu i dojrzewania. Niektóre gatunki roślin zielnych mogą rosnąć wyżej i mogą rzucać cień na inne młode rośliny. Pozwól na 80-100 dni okresu wegetacyjnego przed posadzeniem kolejnej partii, aby zapewnić, że każda roślina otrzyma więcej niż wystarczającą ilość światła słonecznego przez co najmniej 6 godzin dziennie. Upewnij się, że Ipomopsis rubra otrzymuje najlepsze światło możliwe, zwłaszcza jeśli jest sadzony w szkółce. Są to rośliny lubiące słońce, ale zbyt dużo światła słonecznego z bardzo gorącą temperaturą jest również szkodliwe dla ich wzrostu. Oświetlenie wewnętrzne należy jak najczęściej zastępować naturalnym światłem słonecznym, ponieważ te gatunki łakną go każdego dnia.

Odpowiednie nawożenie roślin kwitnących, takich jak Ipomopsis rubra, może pomóc im rosnąć bujniej i wspaniale kwitnąć. Ponieważ rośliny te są znane z obfitego kwitnienia, wymagają dużej ilości nawozu, aby uzupełnić składniki odżywcze potrzebne do wzrostu. Azot wspomaga wzrost wegetatywny na początku sezonu i sprawia, że liście są zielone dzięki fotosyntezie i produkcji chlorofilu. Fosfor jest niezbędny dla lepszego formowania się kwiatów, zwiększenia wytrzymałości łodyg i pomaga w przechwytywaniu i przekształcaniu światła słonecznego w energię użytkową i produkty, które napędzają wzrost. Potas pomaga w przemieszczaniu wody, składników odżywczych i cukrów, przenosząc je z korzeni do pędów. Wspiera również wzrost korzeni i poprawia tolerancję na suszę w okresie letnim.

Ipomopsis rubra ma stały apetyt, ale nie chce być oblewana nawozem. Potrzebuje lekkich dawek nawozu często przez cały cykl życia, zwłaszcza w szczytowym okresie aktywnego wzrostu i podczas kwitnienia. Nawozisz swoje Ipomopsis rubra do czasu, aż przestaną kwitnąć. Rośliny uprawiane w pojemnikach potrzebują nawożenia częściej niż rośliny naziemne, ponieważ strefa korzeniowa jest mniejsza, a rośliny mają dostęp do ograniczonej ilości składników odżywczych.

Czasami nawożenie może być szkodliwe dla Ipomopsis rubra, a nie pomocne, zwłaszcza jeśli roślina jest zestresowana z innego powodu. Należy unikać nawożenia, jeśli Ipomopsis rubra zmaga się z chorobami (mączniak rzekomy, mączniak rzekomy, szara pleśń, plamistość liściowa) lub problemami z owadami, takimi jak mszyce, przędziorki czy mączliki. Dodanie nawozu dodatkowo osłabi mechanizmy obronne rośliny, przez co stanie się ona bardziej podatna na inne problemy ze szkodnikami lub infekcje chorobowe. Należy unikać nawożenia, gdy powierzchnia gleby stwardniała lub jest zbyt sucha. W takim przypadku rośliny są narażone na większe ryzyko poparzenia korzeni nawozem. Podlewamy glebę, aby była lekko wilgotna, a następnie nawozimy. W najgorętszej części lata roślina Ipomopsis rubra może przejść w stan uśpienia do czasu ochłodzenia temperatury. W przypadku spowolnienia wzrostu należy unikać nawożenia roślin do czasu wznowienia wzrostu.

Kwitnące rośliny rabatowe, takie jak Ipomopsis rubra, najlepiej reagują na nawozy rozpuszczalne w wodzie lub płynne, zwłaszcza produkty o spowolnionym działaniu. Produkty granulowane są trudniejsze do zastosowania w przypadku roślin uprawianych w pojemnikach i szybciej się z nich wymywają. Można wybrać nawóz zrównoważony lub uniwersalny albo zdecydować się na produkt oznaczony jako wzmacniający kwitnienie, zwłaszcza w przypadku roślin rabatowych. Potrzebują one więcej fosforu podczas kwitnienia. Produkty opracowane w celu pobudzenia kwitnienia zazwyczaj zawierają mniejsze ilości azotu, a więcej fosforu, aby promować rozwój pąków i kwiatów zamiast wzrostu wegetatywnego. Przybliżony stosunek N-P-K 10-30-10 jest odpowiedni dla produktów syntetycznych i 2-8-4 dla nawozów organicznych.

Jeśli uprawiacie rośliny w pojemnikach, a w waszej ziemi doniczkowej znajduje się nawóz o spowolnionym działaniu, nie musicie nawozić nasion podczas sadzenia. Ten pierwszy nawóz, w połączeniu z rezerwami składników odżywczych w bielmie nasion, wystarczy na pierwsze kilka tygodni. Jeśli ziemia w doniczce nie zawiera nawozu, przed napełnieniem pojemników należy wymieszać z nią niewielką ilość wolno działającego nawozu startowego. Gdy rośliny mają sześć do ośmiu tygodni i widać rozwijające się pąki kwiatowe, zacznij nawozić Ipomopsis rubra co dwa tygodnie w dawce od jednej trzeciej do połowy zalecanej na etykiecie produktu. Kontynuuj ten harmonogram do momentu, gdy Ipomopsis rubra przestanie kwitnąć w tym sezonie.

Nawozy zawierają sole, które przy nadmiernym stosowaniu mogą wyciągać wilgoć z roślin, powodując ich przypalenie. Powszechne oznaki spalenia nawozu to brązowienie krawędzi liści lub ich przypalanie - wyglądają jak spalone. Jeśli podejrzewasz, że przesadziłeś z nawożeniem Ipomopsis rubra, kluczowe jest szybkie działanie. Nie można naprawić szkód wyrządzonych przez nawóz, ale należy usunąć jego nadmiar, aby zapobiec dalszym problemom. Usuń wszystkie widoczne nawozy z powierzchni ziemi doniczkowej i spryskaj liście, aby zmyć ich pozostałości. Przycinamy liście, na których widać ślady spalenia nawozu, i przepłukujemy donice dużą ilością czystej wody, aby wypchnąć nadmiar nawozu (i jego soli) ze strefy korzeniowej. Można również przesadzić rośliny do świeżej ziemi doniczkowej.