Możesz umieścić wąż ogrodowy u podstawy rośliny, aby zapewnić, że promujesz doskonały rozwój korzeni. Unikaj bezpośredniego spryskiwania liści i wiedz, że liście będą wymagały więcej wody, jeśli znajdują się na zewnątrz i są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Można również użyć bąbelków, które można umieścić na każdej roślinie, aby nawilżyć korzenie. Używaj także węży do zraszania, które mogą pokryć cały ogród lub łóżko podczas dodawania lub usuwania roślin, aby głęboko wcisnąć korzenie. Przed podlewaniem należy spuścić nadmiar wody i poczekać, aż gleba wyschnie. Podlewaj na poziomie gruntu, aby zapobiec chorobom. W słoneczny dzień warto spryskać cały krzew wodą. Zarówno w przypadku roślin doniczkowych, jak i gruntowych należy pamiętać, że Lonicera maackii preferuje głębokie podlewanie niż lekkie zraszanie.

Nadmiernie podlewana Lonicera maackii może zacząć mieć liście, które żółkną, odpadają i więdną. Roślina może również wyglądać na matową i niezdrową, z oznakami mięsistych łodyg. Kiedy zaczynają wykazywać te oznaki, najlepiej jest dostosować swój harmonogram, gdy tylko jest to możliwe. Zwiędnięcie może być również oznaką podlewania, jak również. Możesz zobaczyć, że liście zaczynają się chrupiące i suche, podczas gdy nadmiernie podlewane będą miały miękkie zwiędnięte liście. Sprawdź glebę, gdy jest sucha i podlewanie nie jest wystarczające, daj jej pełne podlewanie w czasie. Wystarczająca ilość wody sprawi, że Lonicera maackii ponownie się odbuduje, ale roślina nadal będzie pojawiać się suche i żółte liście po kilku dniach z powodu uszkodzonego systemu korzeniowego. Gdy wróci do normy, żółknięcie liści ustanie. Zawsze sprawdzaj poziom wilgoci w doniczce, gdy masz Lonicera maackii w domu. Unikaj nadmiernego podlewania w pomieszczeniach i zobacz, czy są oznaki czarnych plam. Jeśli są one obecne, niech gleba wyschnie w doniczce dając jej kilka dni odpoczynku od podlewania. Nadmierne podlewanie może prowadzić do gnicia korzeni w roślinie. Jeśli tak jest, możesz chcieć przenieść je do innej doniczki, zwłaszcza jeśli widzisz odbarwione i śliskie korzenie. Zawsze zapobiegaj gniciu korzeni, jak to tylko możliwe, i nie pozwól, aby gleba stała się zbyt wilgotna. Powinieneś wykopać trochę głębiej, gdy sadzisz Lonicera maackii na zewnątrz. Gdy sprawdzisz palcami i zauważysz, że gleba jest zbyt sucha, może to oznaczać podlewanie. Konieczne jest odpowiednie podlewanie, które pomoże roślinie odzyskać siły.

Lonicera maackii lubi głębokie i rzadkie podlewanie. Chciałbyś je moczyć w galonie wody za każdym razem, zwłaszcza gdy są sadzone w doniczkach. Magazyn wody w doniczkach jest ograniczony, a gleba szybciej wyschnie. Podlewanie jest wymagane co 3 do 5 dni, gdy mieszka w zimnym regionie. Podlewaj je wcześnie rano, gdy gleba jest sucha, na zewnątrz lub w pomieszczeniach. Możesz również określić, czy podlewanie jest potrzebne, sprawdzając glebę wewnątrz. Gdy górne 2-3 cale gleby są suche, nadszedł czas, aby dać roślinie pełne podlewanie. Podczas gorących dni może być konieczne codzienne sprawdzanie wilgotności, ponieważ ciepło może szybko wysuszyć glebę w doniczce. Podlewanie gleby jest również wymagane, jeśli masz ogród. Gdy mieszkasz w gorącym klimacie, możesz chcieć podlewać raz w tygodniu. Podlewaj tylko wtedy, gdy zauważysz, że około 2 do 3 cali gleby staje się zbyt suche na zewnątrz lub wewnątrz. Rozważ ilość wody deszczowej na roślinie i zapewnić, aby nie dodać do niego, aby zapobiec gniciu korzeni.Możesz nie potrzebują dodatkowego podlewania roślin, jeśli jest dużo opadów. Lonicera maackii ogólnie rośnie w okresie wiosny i jesieni. Kiedy są na zewnątrz, trzeba dodać mulcz około 3 do 4 cali głębokości, aby zachować więcej wody. Musisz częściej podlewać rośliny w piaszczystej glebie, ponieważ ten typ ma tendencję do szybszego drenażu. Jednak z gliniastym, trzeba podlewać to mniej często, gdzie można iść na 2-3 dni, aby wysuszyć roślinę i nie rozwijać żadnych gnicia korzeni. Możesz zaznaczyć datę w kalendarzu, kiedy tylko podlewasz i kiedy zauważysz, że liście zaczynają opadać. Może to oznaczać, że możesz być dzień późno.

The Lonicera maackii ogólnie potrzebuje około galonu wody każdego harmonogramu,Z roślin doniczkowych, może chcesz je głęboko podlewać, aż zobaczysz, że woda kapie na dnie garnka. Następnie należy poczekać na wyschnięcie gleby przed ponownym podlaniem. Możesz użyć kalkulatora wody lub wilgotnościomierza, aby określić ilość, którą podałeś roślinie w ciągu tygodnia. Zapewnij dużo wody, zwłaszcza w okresie kwitnienia, ale pozwól wilgoci wyparować po tym czasie, aby zapobiec gniciu korzeni. Jeśli Lonicera maackii jest posadzona na zewnątrz przy odpowiedniej ilości opadów, może nie potrzebować dodatkowego podlewania. Kiedy Lonicera maackii jest młoda lub nowo posadzona, upewnij się, że dostaje 1-2 cale deszczu tygodniowo. W miarę wzrostu Lonicera maackii może przetrwać całkowicie dzięki opadom deszczu. Tylko wtedy, gdy pogoda jest zbyt gorąca, lub gdy nie ma opadów w ogóle przez 2-3 tygodnie, wtedy należy rozważyć podanie Lonicera maackii pełnego podlewania w chłodniejszym momencie dnia, aby zapobiec dużym uszkodzeniom cieplnym rośliny. Dodatkowe podlewanie będzie wymagane podczas utrzymujących się okresów suchych.

Potrzeby Lonicera maackii na zewnątrz pochodzą z deszczu, jedynie uporczywa sucha pogoda wymaga podlewania. Przez cały wiosenny i jesienny sezon wegetacyjny gleba musi być wilgotna, ale nie mokra, a naprzemienne suche i wilgotne warunki glebowe pozwolą Lonicera maackii dobrze się rozwijać. Latem upały mogą powodować zbyt szybkie odparowywanie wody, a w przypadku braku opadów deszczu konieczne będzie częstsze i dodatkowe podlewanie, aby utrzymać wilgoć. Zazwyczaj Lonicera maackii będzie potrzebował mniej wody w okresie zimowym. Ponieważ Lonicera maackii zrzuca liście i przechodzi w stan uśpienia, można umieścić je w dobrze odprowadzającej, ale zatrzymującej wilgoć mieszance gleby, takiej jak terakota, aby pomóc wodzie szybciej wyparować. Gdy Twoja Lonicera maackii rosnąca na zewnątrz zacznie wypuszczać liście i przejdzie w stan spoczynku, możesz całkowicie pominąć podlewanie i w większości przypadków Lonicera maackii może polegać na jesiennych i zimowych deszczach, aby przetrwać cały okres spoczynku. Po wiosnie można uprawiać Lonicera maackii i zachęcić go do wzrostu i kwitnienia, gdy temperatura staje się cieplejsza.Ta roślina nie jest ogólnie fanem stawów lub suszy podczas kwitnienia. Musisz upewnić się, że drenaż jest dobry przez cały czas, zwłaszcza w zimie. Kiedy roślina jest w doniczce, ma ograniczony wzrost korzeni. Utrzymuj je dobrze podlewane, zwłaszcza jeśli są sadzone w doniczkach w okresie letnim. Nie lubią zimnych i mokrych korzeni, więc zapewnij odpowiedni drenaż, zwłaszcza jeśli wciąż rosną. Zawsze najlepiej jest pilnie podlewać swoje Lonicera maackii 's. Podlej cały system korzeniowy przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od pogody. Najlepiej unikać płytkiego zraszania, które dociera do liści, ponieważ sprzyja ono rozwojowi grzybów i nie dociera głęboko do korzeni. Nie pozwól, aby Lonicera maackii 's całkowicie wyschły jesienią lub zimą, nawet jeśli są już w stanie spoczynku. Nie topić roślin, ponieważ ogólnie nie lubią siedzieć w wodzie zbyt długo. Mogą one umrzeć w zimie, jeśli gleba nie odprowadza dobrze. Należy również zastosować ściółkę, gdy tylko jest to możliwe, aby zmniejszyć stres, zachować wodę i zachęcić do zdrowego kwitnienia.

W przypadku sadzenia w gruncie, Lonicera maackii głównie polega na deszczu. Jeśli jednak przez 2-3 tygodnie nie będzie opadów, może trzeba będzie odpowiednio zastanowić się nad podaniem roślin do głębokiego podlewania. W przypadku podlewania Lonicera maackii latem, należy starać się robić to rano. Duża różnica temperatur pomiędzy temperaturą wody a systemem korzeniowym może powodować stres korzeni. Trzeba unikać podlewania krzewów, gdy na zewnątrz jest zbyt gorąco. Zacznij je ściółkować w okresie wiosennym, gdy ziemia nie jest zbyt zimna. Wiek roślin ma znaczenie. Brak wody jest jednym z najczęstszych powodów, dla których nowo posadzone nie rosną. Po ich ustanowieniu, trzeba złagodzić harmonogram podlewania. Ogranicz podlewanie ich w okresie jesienno-zimowym, zwłaszcza jeśli mają w glebie materiał zatrzymujący wodę. Suche wiatry zimą mogą je wysuszyć, a nowo posadzone mogą być zagrożone suszą podczas wietrznej zimy, lata i jesieni. Wietrzne pory roku oznaczają konieczność częstszego podlewania. Te posadzone w doniczce mają tendencję do szybszego wysychania, więc potrzebują więcej podlewania. Gdy tylko zauważymy, że słabiej kwitną, liście zaczynają zasychać. Rośliny doniczkowe są stosunkowo skomplikowane do podlewania i wahają się w częstotliwości. Zawsze należy uważać, aby roślina doniczkowa nie siedziała w wodzie. Unikajmy umieszczania ich w pojemnikach ze spodkami, miskami i tacami. Zbyt częste podlewanie jesienią może sprawić, że liście będą wyglądały na cętkowane lub żółtawe. Zawsze warto zapobiegać ich nadmiernemu podlewaniu, niezależnie od aktualnego klimatu czy pory roku, którą możesz mieć. W miesiącach, w których Lonicera maackii zaczyna kwitnąć, możesz chcieć zwiększyć częstotliwość podlewania, ale daj jej odpocząć, gdy już w pełni urośnie. Daj im odpowiednią ilość wody raz na 3 do 5 dni, ale nie podawaj im regularnych harmonogramów. Upewnij się, że gleba jest sucha, wtykając palec w doniczkę lub użyj wilgotnościomierza, jeśli nie jesteś pewien, czy to właściwy czas. Zbyt duża ilość gnicia korzeni może spowodować ich obumarcie, więc uważaj, aby nie przesadzić z podlewaniem lub podlewaniem niezależnie od klimatu lub pory roku, którą masz w swojej okolicy.

Podlewanie Lonicera maackii pomaga transportować potrzebne składniki odżywcze z gleby do reszty rośliny. Wilgoć utrzyma ten gatunek w zdrowiu, jeśli wiesz, ile wody dać. Wymagania dotyczące podlewania będą zależały od pogody w Twojej okolicy i gleby rośliny. Lonicera maackii kwitnie na wilgotnej glebie, ale generalnie nie tolerują one podtopień. Upewnij się, że zapewnisz wystarczającą ilość ściółki, gdy sadzisz je na ziemi i nigdy nie wpadnij w pułapkę zbyt małego podlewania. Cieszą się pełną puszką wody, gdzie woda powinna być wilgotna u podstawy, gdy są sadzone w doniczce, aby uzyskać najlepsze kwiaty. Jeśli są uprawiane jako liście, trzeba je podlewać do głębokości 10 do 20 cali, więc będą nadal rosnąć. Jeśli pada deszcz, należy powstrzymać się od podlewania i pozwolić im uzyskać potrzebne składniki odżywcze z wody deszczowej.

Nie zawsze jest konieczne, aby przycinać Lonicera maackii, ale istnieje kilka powodów, dla których ludzie mogą zdecydować się na to, w zależności od ich indywidualnych preferencji. Najczęstszym powodem jest zachęcanie do zdrowego wzrostu i usuwanie chorych lub umierających części rośliny. Ale są również powody estetyczne, takie jak, aby Lonicera maackii wyglądać bardziej symetrycznie i schludnie. Przycinanie końcówek pędów sprzyja ich rozgałęzianiu się, co może sprawić, że roślina będzie bardziej krzaczasta i zapobiegnie konieczności przycinania dłuższych pędów w przyszłości. Przycinanie gęstych części rośliny pozwala na lepszą cyrkulację powietrza, co pomaga zapobiegać chorobom, a także tworzy bardziej przyjemny wygląd. Dojrzała roślina Lonicera maackii wytwarza odrosty, które pozwalają jej się rozprzestrzeniać. Jeśli wolisz ograniczyć ją do jednego obszaru, będziesz musiał przyciąć je, zanim się zadomowią. Z drugiej strony, jeśli chcemy pozwolić roślinie się rozprzestrzeniać, można je pozostawić.

Przycinanie niezdrowych przyrostów najlepiej wykonywać wczesną wiosną, dzięki czemu roślina będzie mogła poświęcić swoją energię na wypuszczenie jak największej ilości nowych przyrostów w miesiącach letnich. W tym czasie można również usunąć gałęzie rosnące ukośnie lub ocierające się o inne gałęzie, aby poprawić wygląd rośliny i uchronić ją przed uszkodzeniem. Wskazówki dotyczące przycinania O ile roślina nie jest poważnie chora lub uszkodzona, nie zaleca się usuwania więcej niż jednej trzeciej rośliny za jednym razem. Chociaż Lonicera maackii jest odporna, nadmierne przycinanie powoduje niepotrzebny stres. Niemniej jednak, Lonicera maackii może czasami zamierać po zjedzeniu lub z powodu innych uszkodzeń, takich jak te spowodowane przez ciężką zimową pogodę. W takim przypadku głęboki system korzeniowy może uratować sytuację i Lonicera maackii często będzie w stanie odrosnąć następnej wiosny. W takim przypadku raczej nie ma potrzeby przycinania w tym roku, z wyjątkiem usuwania martwych liści lub gałęzi. Pamiętaj, aby usunąć gałęzie z różnych części rośliny jednakowo, w tym te w kierunku centrum rośliny, które mogą być trudniejsze do osiągnięcia. Pomaga to zachować równomierne rozłożenie liści i poprawia ogólny wygląd rośliny Lonicera maackii.

Lonicera maackii Dzięki okazjonalnemu przycinaniu ma przyjemniejszy i bardziej zadbany wygląd. Usuwanie martwych liści i gałęzi pozwala zachować zdrowy i żywy wygląd. Przycinanie krzywych lub ukośnych gałęzi zapewnia symetryczny kształt i sprawia, że Lonicera maackii wygląda schludnie. Do przycinania Lonicera maackii wystarczą zwykle sekatory ręczne, jeśli przycinamy ją co roku, ponieważ gałęzie nie będą na tyle grube, aby wymagały użycia ciężkich narzędzi tnących. Jeśli jednak przycinasz bardziej dojrzałe gałęzie, możesz użyć nożyc lub piły. Zacznij od usunięcia wszystkich martwych lub uszkodzonych gałęzi. Można je przyciąć do punktu, w którym gałąź jest jeszcze zdrowa, lub wyciąć całą drogę u podstawy rośliny. Po ich usunięciu należy zdecydować, czy istnieją inne gałęzie, które należy usunąć w celu promowania nowego wzrostu. Ogólnie rzecz biorąc, powinny to być najstarsze i najgrubsze gałęzie, i należy dążyć do cięcia około jednej czwartej do jednej trzeciej gałęzi z dojrzałego i zdrowego Lonicera maackii. Przed przycinaniem wysterylizuj narzędzie do cięcia, aby uniknąć wprowadzenia choroby, i zapewnij sobie bezpieczeństwo dzięki odpowiednim rękawicom i ochronie oczu. Następnie przycinaj każdą z gałęzi, którą wybrałeś do usunięcia, wykonując czyste cięcie pod kątem 45 stopni, nie miażdżąc ani nie skręcając gałęzi.

Unikaj moczenia świeżo ściętych gałęzi po przycinaniu, ponieważ może to zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji u Twojego Lonicera maackii. Gdy rana wyschnie i zrosi się, jest znacznie mniej podatna na infekcje. Po przycięciu usuń z tego miejsca wszelkie liście i gałęzie. Dobrym pomysłem jest również podlewanie, ściółkowanie i nawożenie rośliny Lonicera maackii w tym czasie, aby wspomóc jej szybką regenerację.

Aby zapewnić zdrowy wzrost, upewnij się, że Lonicera maackii otrzymuje co najmniej 3-6 godzin słońca każdego dnia. Jest to właściwie minimalne wymaganie - większość roślin, które radzą sobie w częściowym słońcu, może również rozwijać się w pełnym słońcu, ale ponieważ wymagają mniej światła do fotosyntezy, są bardziej elastyczne niż rośliny, które wymagają pełnego słońca lub częściowego cienia.

Lonicera maackii najlepiej radzi sobie z ekspozycją na pełne lub częściowe słońce. Najlepiej sprawdzają się przy bezpośrednim świetle porannym, ale latem potrzebują ochrony przed silnym słońcem popołudniowym. W środowisku umiarkowanym, zbyt dużo gorącego popołudniowego słońca może spalić liście, niszcząc wygląd i zdrowie rośliny.

Lonicera maackii posadzone w domu mogą być łatwo uszkodzone przez bezpośrednie światło słoneczne, gdy jest przeniesiony na zewnątrz. Najlepszym sposobem, aby zapobiec oparzeniom słonecznym z nadmiernej ekspozycji jest stopniowe przenoszenie doniczek z zacienionego obszaru do jaśniejszego miejsca, stopniowo. Ale nawet rośliny, które są zaaklimatyzowane do letniego słońca mogą zostać uszkodzone przez ekstremalne ciepło. W czasie fali upałów ważne jest utrzymywanie stałej wilgotności gleby, aby rośliny mogły poradzić sobie z nadmierną ilością ciepła. Przeniesienie roślin w pojemnikach do miejsc o popołudniowym zacienieniu lub wzniesienie nad nimi tkaniny cieniującej może chronić wrażliwe Lonicera maackii podczas ekstremalnych zjawisk pogodowych.

Podczas gdy jasne słońce rano i niektóre pełne ekspozycje na słońce mogą być bardzo korzystne dla Lonicera maackii, ostre, gorące słońce w południe latem może być zbyt wiele do obsługi. Jeśli posadzone w ziemi, letnie słońce będzie zazwyczaj ramp up powoli przez sezon dla Lonicera maackii stopniowo dostosować się do jego intensywności. Ale roślina doniczkowa, która była w domu lub w miejscu chronionym, często cierpi z powodu obrażeń, gdy nagle umieszcza się ją w miejscu, gdzie bezpośrednie letnie słońce dociera do niej w najgorętszej części dnia. Aby chronić tę roślinę przed brutalnym popołudniowym słońcem letnim, sadzić lub umieszczać ją w podszyciu, gdzie jest zacieniona w południe przez wyższe drzewa i rośliny lub przez budynek lub cechę krajobrazu.

Gdy Lonicera maackii otrzymuje zbyt mało słońca, może stać się bladozielona lub mieć opadające, żółte liście. Niektóre opadanie liści jest normalne, ale jeśli liście opadają, a na ich miejsce nie wyrastają nowe, jest to znak, że coś jest nie tak. Jeśli Lonicera maackii otrzymując nieodpowiednie światło zdoła urosnąć, nowy wzrost jest często wrzecionowaty, blady i podatny na infekcje owadów. Zwrócenie uwagi na te oznaki i zmiana warunków oświetleniowych rośliny spowoduje znaczną różnicę.

Czułe, nowe liście są szczególnie wrażliwe na oparzenia słoneczne. Pamiętając o tym, bardzo młode Lonicera maackii i gdy są w fazie silnego wzrostu, np. późną wiosną i wczesnym latem, będą bardziej wrażliwe na ostre słońce i upał niż te dojrzałe lub będące w bardziej uśpionej jesiennej fazie wzrostu. Lonicera maackii świeżo ze szkółki zwykle nie są też przygotowane do silnego, pełnego słońca i trzeba je wprowadzać do niego powoli.

Niedawno przesadzona roślina Lonicera maackii często doznaje lekkiego szoku i wymaga starannej pielęgnacji, albo zacienienia od jasnego popołudniowego słońca, albo umieszczenia w chronionym miejscu. W bardzo gorące dni można zauważyć, że liście Lonicera maackii opadają - zazwyczaj nie ma się czym przejmować. Rośliny wysyłają wodę z liści w dół do korzeni, aby chronić je przed spaleniem. Jeśli jednak liście nadal opadają wieczorem lub następnego dnia rano, roślina potrzebuje wody. Zawsze unikaj podlewania w najgorętszych porach dnia, ponieważ promienie słoneczne mogą uderzać w mokre liście i łatwo je przypalić. Lonicera maackii Roślina, która była niedostatecznie podlewana, będzie słabsza niż ta, która ma stale wilgotną glebę. Może to spowodować, że korzenie będą słabe i nie będą w stanie chronić liści w gorące, słoneczne dni, ponieważ woda będzie odprowadzana z liści. Aby zadbać o niedostatecznie nawodnioną roślinę, należy ją długo i głęboko podlewać, a następnie pozwolić, aby górne dwa cale gleby wyschły przed kolejnym podlewaniem. Nawet jeśli roślina straci liście, przy odpowiedniej pielęgnacji wyrosną jej nowe.

Najlepsza temperatura dla Lonicera maackii, aby rozwijać się jest 65~80℉(18~27℃). Podczas podstawowej fazy wzrostu, najwyższa tolerowana temperatura wynosiłaby 95℉(35℃), podczas gdy najniższa tolerowana temperatura wynosiłaby 15℉(-10℃). Gatunek ten jest tolerancyjny na niskie temperatury i przetrwa mroźne zimy. Zakres temperatur idealnych, najwyższych i najniższych: Perfect：65~80℉(18~27℃) Highest：85~95℉(30~35℃) Najniższy：-5~15℉(-20~-10℃) lub poniżej

Badania pokazują, że Lonicera maackii zacznie wykazywać oznaki zahamowania wzrostu podczas dłuższych okresów wyższych temperatur, zwłaszcza podczas rozwoju pąków pachowych i wzrostu głównych pędów. Utrzymywanie stałych i chłodnych temperatur, około 65℉(18℃), będzie sprzyjać energicznemu wzrostowi po kiełkowaniu lub przesadzaniu.

Lonicera maackii mogą wytrzymać mrozy, gdy są sadzone w ziemi w obszarach, które nie dostają się poniżej 15℉(-10℃) jako ekstremalnej temperatury w miesiącach zimowych. Ale jeśli posadzone w doniczkach lub pojemnikach, to ich korzenie muszą być chronione przed zimowym chłodem. Zrób to owijając pojemnik w koc lub przynosząc go do środka, gdzie będzie w pełni chroniony przed żywiołami.

Większe szkody wyrządzi Lonicera maackii stała zbyt wysoka temperatura niż zbyt niska. Jeśli Lonicera maackii jest zbyt gorąca, kiełkowanie nasion i wydajność fotosyntezy jest zmniejszona z powodu wyzwalania hormonów spowodowanych przez stres cieplny. Roślina będzie wykazywać oznaki poprzez więdnięcie, brązowienie liści i potencjalnie śmierć. Jeśli Lonicera maackii jest zbyt zimny, funkcje roślin, takie jak pobieranie składników odżywczych i fotosynteza przestaną działać, co może doprowadzić do śmierci rośliny. Jeśli pojedynczy przypadek zamrożenia występuje podczas sezonu wegetacyjnego, wtedy może wystąpić przejście fazowe membrany, co może spowodować zatrzymanie funkcji roślin i śmierć rośliny.

Utrzymywanie stałej temperatury gleby jest jedną z najważniejszych strategii utrzymania zdrowej Lonicera maackii, co prowadzi do udanego pączkowania, kwitnienia i nowego wzrostu. Należy to robić poprzez stałe podlewanie, dodawanie ściółki do gołej ziemi i sadzenie w cieniu.

Ze względu na tolerancję na zimno Lonicera maackii, podkładki grzewcze nie będą konieczne, jeśli sadzone na zewnątrz w ziemi. Jeśli roślina jest w doniczce na zewnątrz, to przynieś ją do środka ogrzewanego domu i umieść w słonecznym oknie podczas miesięcy zimowych.

Aby zapewnić odpowiednie warunki temperaturowe, należy posadzić Lonicera maackii w miejscu o częściowym zacienieniu. Jeśli to możliwe, należy zastosować cień popołudniowy, aby zapewnić najlepszą ochronę w najgorętszej części dnia. Spowoduje to również niższą temperaturę w glebie ze względu na zwiększoną retencję wilgoci. Jeśli Lonicera maackii jest sadzona w pomieszczeniach, to trzymaj pojemnik z dala od okien i z dala od bezpośredniego światła słonecznego w miesiącach letnich, aby zapobiec codziennemu wzrostowi temperatury gleby.

W okresie letnim lub w czasie dużych upałów należy zapewnić Lonicera maackii dodatkowy cień i wodę, aby pomóc w chłodzeniu liści, korzeni i gleby. W czasie chłodów lub mrozów w sezonie wegetacyjnym należy przykryć wrażliwe pączkujące rośliny tkaniną mrozoodporną lub podlewać je za pomocą systemów zraszających. Jeśli temperatura zbliża się do zera tylko na krótki okres, należy podlewać w ciągu dnia na kilka godzin przed zamarznięciem. Jeśli przewiduje się, że temperatura będzie utrzymywać się poniżej zera przez dłuższy czas, należy uruchomić zraszacz do momentu, gdy temperatura wzrośnie powyżej zera następnego dnia.

Lonicera maackii jest rośliną o średniej temperaturze, która z łatwością znosi typowe wahania pór roku i pozostaje gatunkiem odpornym, gdy sadzi się ją w utrzymywanych krajobrazach, pojemnikach lub w pomieszczeniach. Dlatego dostosowanie temperatury w różnych porach roku jest zbędne dla wzrostu pierwotnego. Jeśli kwitnienie jest zahamowane lub utrudnione, to umożliwienie roślinie doświadczenia sezonu zimowych mrozów może pomóc w ożywieniu kwitnienia.

Jeśli obniżenie temperatury dla rośliny wewnętrznej w okresie letnim staje się zbyt trudne, wówczas należy posadzić ją na zewnątrz w ziemi lub w pojemniku. Upewnij się, że sadzisz Lonicera maackii w zacienionym miejscu i często podlewasz, aby utrzymać wilgoć w glebie.

Trzeba nawozić Lonicera maackii z kilku ważnych powodów. Najbardziej oczywistym z tych powodów jest to, że nawóz pomoże Twojej Lonicera maackii wyprodukować piękne kwiaty. Lonicera maackii Nawożenie wczesną wiosną jest jednym z najlepszych sposobów na zapewnienie doskonałych kwiatów w tym sezonie. Nawóz daje także Lonicera maackii mnóstwo energii, którą może zmagazynować w ziemi podczas fazy spoczynku. Podanie Lonicera maackii dodatkowych składników odżywczych podczas jesiennego procesu sadzenia lub późną wiosną pomoże Lonicera maackii zachować więcej energii do wykorzystania po wznowieniu aktywnego wzrostu.

Czas ma kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o nawożenie Lonicera maackii. Jeśli użyjesz nawozu zbyt wcześnie, gdy Lonicera maackii w tym czasie jest jeszcze w stanie uśpienia. Taki nawóz nie może być efektywnie wykorzystany i zostanie zmyty przez wodę deszczową, powodując odpady i zanieczyszczenia. Pierwsza aplikacja nawozu powinna być zastosowana wczesną wiosną. Kontynuuj nawożenie raz w miesiącu do początku lata.

Unikaj podawania Lonicera maackii nawozu ze zbyt dużą ilością azotu, ponieważ może to prowadzić do rozwoju dużej ilości liści, ale mało kwiatów. Szukaj nawozu o mniejszej zawartości azotu w stosunku do innych składników pokarmowych. Nie należy nawozić po wczesnej jesieni, co może spowodować zbyt intensywny wzrost tuż przed zimą. Nie należy również Lonicera maackii nawozić w gorących i suchych okresach roku, ponieważ sucha gleba nie dostarcza nawozu tak skutecznie jak wilgotna. Nawożenie w tym czasie może również stymulować wzrost, który z kolei wymaga więcej wody, która może nie być dostępna. Najlepiej jest zachować nawóz na wcześniejszą część sezonu, kiedy temperatury są chłodniejsze. Wreszcie, należy pamiętać, że Lonicera maackii może wchłonąć nawóz, który został zastosowany na pobliskich roślinach lub trawnikach, więc należy zachować ostrożność, aby nieumyślnie nie podać drzewom/sztuce podwójnej dawki nawozu.

Idealny nawóz dla Lonicera maackii jest taki, który ma stosunkowo zrównoważoną mieszankę trzech głównych składników odżywczych roślin, z nieco wyższą ilością fosforu. Alternatywnie, niektórzy ogrodnicy wybrać, aby poprawić ich Lonicera maackii 's gleby poprzez dodanie materiałów organicznych, takich jak kompost, odlewy robaków i obornika. Niektórzy doświadczeni ogrodnicy uzupełniają 1-2 razy nawozy rozpuszczalne w wodzie zawierające fosfor, gdy zaczynają pojawiać się pąki kwiatowe. Pomoże to kwiatom lepiej się rozwijać i pozwoli im rosnąć większym i dłużej kwitnąć. Nawozy mogą występować w wielu formach, a większość z nich będzie dobrze działać dla Twojej Lonicera maackii. Jednak niektóre z najlepszych nawozów dla Lonicera maackii występują w formie płynnej lub sproszkowanej. Niezależnie od tego, którego użyjesz, powinieneś upewnić się, że rozcieńczysz swój nawóz i zastosujesz go podczas podlewania swojej Lonicera maackii.

Zawsze należy przestrzegać wskazówek dotyczących konkretnego rodzaju nawozu i przeprowadzić badania, jak go używać do Lonicera maackii uprawy. Ważne jest, aby nie przenawozić Lonicera maackii, dlatego określenie prawidłowej ilości nawozu ma kluczowe znaczenie. Zwykłą zasadą jest stosowanie wieku drzewa (jeśli jest znany) lub średnicy pnia, aby zrozumieć, ile nawozu należy użyć. Szacuje się, że należy stosować jedną dziesiątą funta nawozu na rok lub na każdy cal pnia, przy czym maksymalna ilość to jeden funt. Nawozy granulowane i organiczne, takie jak mączka krwawa, stosuje się, rozsypując substancję wokół podstawy drzewa aż do linii kroplującej (przestrzeń pod najdalej sięgającymi gałęziami), ale nie należy dopuścić do kontaktu nawozu z pniem. Z czasem granulki ulegają rozpadowi i przenikają do gleby, gdzie są wchłaniane przez korzenie. Po nawożeniu należy rozsypać wokół podstawy drzewa warstwę kompostu o grubości jednego cala i dokładnie podlać.

O wiele lepiej jest niedonawozić niż przenawozić, ponieważ zawsze można dodać więcej, ale nie można łatwo usunąć nadmiaru nawozu. Nadmierne nawożenie Lonicera maackii może spowodować brązowe końcówki i krawędzie liści, żółknięcie, więdnięcie liści i ewentualnie widoczną skorupę soli nawozowych na powierzchni gleby wokół drzewa. Stan ten nazywany jest poparzeniem nawozowym i wynika ze zbyt dużej ilości soli zgromadzonych w komórkach rośliny. Jeśli problemem jest nadmiar azotu, Lonicera maackii wytworzy dużo liści, ale nie wyhoduje dużo kwiatów, ponieważ azot wspomaga wzrost liści. Jeśli przesadziłeś z nawożeniem, możesz spróbować usunąć górną warstwę gleby pod Lonicera maackii, aby usunąć najbardziej skoncentrowany obszar nawozu. Następnie należy spłukać ten obszar poprzez obfite podlewanie, aby spróbować pozbyć się nawozu wokół korzeni.