Możesz umieścić wąż ogrodowy u podstawy rośliny, aby zapewnić, że promujesz doskonały rozwój korzeni. Unikaj bezpośredniego spryskiwania liści i wiedz, że liście będą wymagały więcej wody, jeśli znajdują się na zewnątrz i są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Można również użyć bąbelków, które można umieścić na każdej roślinie, aby nawilżyć korzenie. Używaj także węży do zraszania, które mogą pokryć cały ogród lub łóżko podczas dodawania lub usuwania roślin, aby głęboko wcisnąć korzenie. Przed podlewaniem należy spuścić nadmiar wody i poczekać, aż gleba wyschnie. Podlewaj na poziomie gruntu, aby zapobiec chorobom. W słoneczny dzień warto spryskać cały krzew wodą. Zarówno w przypadku roślin doniczkowych, jak i gruntowych należy pamiętać, że Jabłoń dzika preferuje głębokie podlewanie niż lekkie zraszanie.

Nadmiernie podlewana Jabłoń dzika może zacząć mieć liście, które żółkną, odpadają i więdną. Roślina może również wyglądać na matową i niezdrową, z oznakami mięsistych łodyg. Kiedy zaczynają wykazywać te oznaki, najlepiej jest dostosować swój harmonogram, gdy tylko jest to możliwe. Zwiędnięcie może być również oznaką podlewania, jak również. Możesz zobaczyć, że liście zaczynają się chrupiące i suche, podczas gdy nadmiernie podlewane będą miały miękkie zwiędnięte liście. Sprawdź glebę, gdy jest sucha i podlewanie nie jest wystarczające, daj jej pełne podlewanie w czasie. Wystarczająca ilość wody sprawi, że Jabłoń dzika ponownie się odbuduje, ale roślina nadal będzie pojawiać się suche i żółte liście po kilku dniach z powodu uszkodzonego systemu korzeniowego. Gdy wróci do normy, żółknięcie liści ustanie. Zawsze sprawdzaj poziom wilgoci w doniczce, gdy masz Jabłoń dzika w domu. Unikaj nadmiernego podlewania w pomieszczeniach i zobacz, czy są oznaki czarnych plam. Jeśli są one obecne, niech gleba wyschnie w doniczce dając jej kilka dni odpoczynku od podlewania. Nadmierne podlewanie może prowadzić do gnicia korzeni w roślinie. Jeśli tak jest, możesz chcieć przenieść je do innej doniczki, zwłaszcza jeśli widzisz odbarwione i śliskie korzenie. Zawsze zapobiegaj gniciu korzeni, jak to tylko możliwe, i nie pozwól, aby gleba stała się zbyt wilgotna. Powinieneś wykopać trochę głębiej, gdy sadzisz Jabłoń dzika na zewnątrz. Gdy sprawdzisz palcami i zauważysz, że gleba jest zbyt sucha, może to oznaczać podlewanie. Konieczne jest odpowiednie podlewanie, które pomoże roślinie odzyskać siły.

Jabłoń dzika lubi głębokie i rzadkie podlewanie. Chciałbyś je moczyć w galonie wody za każdym razem, zwłaszcza gdy są sadzone w doniczkach. Magazyn wody w doniczkach jest ograniczony, a gleba szybciej wyschnie. Podlewanie jest wymagane co 3 do 5 dni, gdy mieszka w zimnym regionie. Podlewaj je wcześnie rano, gdy gleba jest sucha, na zewnątrz lub w pomieszczeniach. Możesz również określić, czy podlewanie jest potrzebne, sprawdzając glebę wewnątrz. Gdy górne 2-3 cale gleby są suche, nadszedł czas, aby dać roślinie pełne podlewanie. Podczas gorących dni może być konieczne codzienne sprawdzanie wilgotności, ponieważ ciepło może szybko wysuszyć glebę w doniczce. Podlewanie gleby jest również wymagane, jeśli masz ogród. Gdy mieszkasz w gorącym klimacie, możesz chcieć podlewać raz w tygodniu. Podlewaj tylko wtedy, gdy zauważysz, że około 2 do 3 cali gleby staje się zbyt suche na zewnątrz lub wewnątrz. Rozważ ilość wody deszczowej na roślinie i zapewnić, aby nie dodać do niego, aby zapobiec gniciu korzeni.Możesz nie potrzebują dodatkowego podlewania roślin, jeśli jest dużo opadów. Jabłoń dzika ogólnie rośnie w okresie wiosny i jesieni. Kiedy są na zewnątrz, trzeba dodać mulcz około 3 do 4 cali głębokości, aby zachować więcej wody. Musisz częściej podlewać rośliny w piaszczystej glebie, ponieważ ten typ ma tendencję do szybszego drenażu. Jednak z gliniastym, trzeba podlewać to mniej często, gdzie można iść na 2-3 dni, aby wysuszyć roślinę i nie rozwijać żadnych gnicia korzeni. Możesz zaznaczyć datę w kalendarzu, kiedy tylko podlewasz i kiedy zauważysz, że liście zaczynają opadać. Może to oznaczać, że możesz być dzień późno.

The Jabłoń dzika ogólnie potrzebuje około galonu wody każdego harmonogramu,Z roślin doniczkowych, może chcesz je głęboko podlewać, aż zobaczysz, że woda kapie na dnie garnka. Następnie należy poczekać na wyschnięcie gleby przed ponownym podlaniem. Możesz użyć kalkulatora wody lub wilgotnościomierza, aby określić ilość, którą podałeś roślinie w ciągu tygodnia. Zapewnij dużo wody, zwłaszcza w okresie kwitnienia, ale pozwól wilgoci wyparować po tym czasie, aby zapobiec gniciu korzeni. Jeśli Jabłoń dzika jest posadzona na zewnątrz przy odpowiedniej ilości opadów, może nie potrzebować dodatkowego podlewania. Kiedy Jabłoń dzika jest młoda lub nowo posadzona, upewnij się, że dostaje 1-2 cale deszczu tygodniowo. W miarę wzrostu Jabłoń dzika może przetrwać całkowicie dzięki opadom deszczu. Tylko wtedy, gdy pogoda jest zbyt gorąca, lub gdy nie ma opadów w ogóle przez 2-3 tygodnie, wtedy należy rozważyć podanie Jabłoń dzika pełnego podlewania w chłodniejszym momencie dnia, aby zapobiec dużym uszkodzeniom cieplnym rośliny. Dodatkowe podlewanie będzie wymagane podczas utrzymujących się okresów suchych.

Potrzeby Jabłoń dzika na zewnątrz pochodzą z deszczu, jedynie uporczywa sucha pogoda wymaga podlewania. Przez cały wiosenny i jesienny sezon wegetacyjny gleba musi być wilgotna, ale nie mokra, a naprzemienne suche i wilgotne warunki glebowe pozwolą Jabłoń dzika dobrze się rozwijać. Latem upały mogą powodować zbyt szybkie odparowywanie wody, a w przypadku braku opadów deszczu konieczne będzie częstsze i dodatkowe podlewanie, aby utrzymać wilgoć. Zazwyczaj Jabłoń dzika będzie potrzebował mniej wody w okresie zimowym. Ponieważ Jabłoń dzika zrzuca liście i przechodzi w stan uśpienia, można umieścić je w dobrze odprowadzającej, ale zatrzymującej wilgoć mieszance gleby, takiej jak terakota, aby pomóc wodzie szybciej wyparować. Gdy Twoja Jabłoń dzika rosnąca na zewnątrz zacznie wypuszczać liście i przejdzie w stan spoczynku, możesz całkowicie pominąć podlewanie i w większości przypadków Jabłoń dzika może polegać na jesiennych i zimowych deszczach, aby przetrwać cały okres spoczynku. Po wiosnie można uprawiać Jabłoń dzika i zachęcić go do wzrostu i kwitnienia, gdy temperatura staje się cieplejsza.Ta roślina nie jest ogólnie fanem stawów lub suszy podczas kwitnienia. Musisz upewnić się, że drenaż jest dobry przez cały czas, zwłaszcza w zimie. Kiedy roślina jest w doniczce, ma ograniczony wzrost korzeni. Utrzymuj je dobrze podlewane, zwłaszcza jeśli są sadzone w doniczkach w okresie letnim. Nie lubią zimnych i mokrych korzeni, więc zapewnij odpowiedni drenaż, zwłaszcza jeśli wciąż rosną. Zawsze najlepiej jest pilnie podlewać swoje Jabłoń dzika 's. Podlej cały system korzeniowy przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od pogody. Najlepiej unikać płytkiego zraszania, które dociera do liści, ponieważ sprzyja ono rozwojowi grzybów i nie dociera głęboko do korzeni. Nie pozwól, aby Jabłoń dzika 's całkowicie wyschły jesienią lub zimą, nawet jeśli są już w stanie spoczynku. Nie topić roślin, ponieważ ogólnie nie lubią siedzieć w wodzie zbyt długo. Mogą one umrzeć w zimie, jeśli gleba nie odprowadza dobrze. Należy również zastosować ściółkę, gdy tylko jest to możliwe, aby zmniejszyć stres, zachować wodę i zachęcić do zdrowego kwitnienia.

W przypadku sadzenia w gruncie, Jabłoń dzika głównie polega na deszczu. Jeśli jednak przez 2-3 tygodnie nie będzie opadów, może trzeba będzie odpowiednio zastanowić się nad podaniem roślin do głębokiego podlewania. W przypadku podlewania Jabłoń dzika latem, należy starać się robić to rano. Duża różnica temperatur pomiędzy temperaturą wody a systemem korzeniowym może powodować stres korzeni. Trzeba unikać podlewania krzewów, gdy na zewnątrz jest zbyt gorąco. Zacznij je ściółkować w okresie wiosennym, gdy ziemia nie jest zbyt zimna. Wiek roślin ma znaczenie. Brak wody jest jednym z najczęstszych powodów, dla których nowo posadzone nie rosną. Po ich ustanowieniu, trzeba złagodzić harmonogram podlewania. Ogranicz podlewanie ich w okresie jesienno-zimowym, zwłaszcza jeśli mają w glebie materiał zatrzymujący wodę. Suche wiatry zimą mogą je wysuszyć, a nowo posadzone mogą być zagrożone suszą podczas wietrznej zimy, lata i jesieni. Wietrzne pory roku oznaczają konieczność częstszego podlewania. Te posadzone w doniczce mają tendencję do szybszego wysychania, więc potrzebują więcej podlewania. Gdy tylko zauważymy, że słabiej kwitną, liście zaczynają zasychać. Rośliny doniczkowe są stosunkowo skomplikowane do podlewania i wahają się w częstotliwości. Zawsze należy uważać, aby roślina doniczkowa nie siedziała w wodzie. Unikajmy umieszczania ich w pojemnikach ze spodkami, miskami i tacami. Zbyt częste podlewanie jesienią może sprawić, że liście będą wyglądały na cętkowane lub żółtawe. Zawsze warto zapobiegać ich nadmiernemu podlewaniu, niezależnie od aktualnego klimatu czy pory roku, którą możesz mieć. W miesiącach, w których Jabłoń dzika zaczyna kwitnąć, możesz chcieć zwiększyć częstotliwość podlewania, ale daj jej odpocząć, gdy już w pełni urośnie. Daj im odpowiednią ilość wody raz na 3 do 5 dni, ale nie podawaj im regularnych harmonogramów. Upewnij się, że gleba jest sucha, wtykając palec w doniczkę lub użyj wilgotnościomierza, jeśli nie jesteś pewien, czy to właściwy czas. Zbyt duża ilość gnicia korzeni może spowodować ich obumarcie, więc uważaj, aby nie przesadzić z podlewaniem lub podlewaniem niezależnie od klimatu lub pory roku, którą masz w swojej okolicy.

Podlewanie Jabłoń dzika pomaga transportować potrzebne składniki odżywcze z gleby do reszty rośliny. Wilgoć utrzyma ten gatunek w zdrowiu, jeśli wiesz, ile wody dać. Wymagania dotyczące podlewania będą zależały od pogody w Twojej okolicy i gleby rośliny. Jabłoń dzika kwitnie na wilgotnej glebie, ale generalnie nie tolerują one podtopień. Upewnij się, że zapewnisz wystarczającą ilość ściółki, gdy sadzisz je na ziemi i nigdy nie wpadnij w pułapkę zbyt małego podlewania. Cieszą się pełną puszką wody, gdzie woda powinna być wilgotna u podstawy, gdy są sadzone w doniczce, aby uzyskać najlepsze kwiaty. Jeśli są uprawiane jako liście, trzeba je podlewać do głębokości 10 do 20 cali, więc będą nadal rosnąć. Jeśli pada deszcz, należy powstrzymać się od podlewania i pozwolić im uzyskać potrzebne składniki odżywcze z wody deszczowej.

Niepielęgnowane, dzikie Jabłoń dzika mają trudności z owocowaniem, i to nie bez powodu. Kiedy Jabłoń dzika nie jest przycinane, mają problemy z dostępem do światła słonecznego, rozkładem masy, a nawet z grzybami i innymi szkodnikami. Przycinanie bardzo pomaga w rozwiązaniu tych problemów, a także zapewnia estetykę samych drzew. Przycinanie jest również podstawową koniecznością otaczającą ogólny wzrost Jabłoń dzika. Jeśli Jabłoń dzika stają się zbyt duże, zaczynają się rozpadać dość szybko. Utrata gałęzi z powodu problemów z rozkładem ciężaru może być śmiertelna dla Jabłoń dzika, zwłaszcza tych w suchszym klimacie. Przycinanie pomaga potwierdzić strukturę korony i zapewnić wsparcie dla kluczowych gałęzi.

Jabłoń dzika należy przycinać późną zimą, gdy nie ma jeszcze oznak nowego wzrostu. W tym czasie Jabłoń dzika jest w stanie uśpienia, a więc może się lepiej utrzymać bez dodatkowego wzrostu do utrzymania. W tym czasie można odciąć gałęzie, które są najbardziej uciążliwe. W miesiącach letnich, kiedy nowe pędy wyrastają na wszystkie strony, wiele zielonych pędów będzie wymagało przycięcia. Choć niektóre z nich mogą okazać się przydatne, większość słabych i cienkich gałęzi, które pojawiają się przed sezonem owocowania, trzeba będzie przyciąć, aby uzyskać lepsze owoce na ustalonych gałęziach.

Aby prawidłowo przycinać Jabłoń dzika, potrzebny jest podstawowy zestaw narzędzi i umiejętności. Na szczęście większość Jabłoń dzika przycina się mniej więcej tak samo; z tego powodu opanowanie przycinania Jabłoń dzika jest dość łatwe i czasochłonne. Wszystko sprowadza się do czasu, wyboru i metodologii. Narzędzia Zanim zaczniesz przycinać Jabłoń dzika, najpierw określ, jakimi narzędziami pracujesz. Większość Jabłoń dzika można przycinać za pomocą nożyc ręcznych lub nożyc do gałęzi, ale niektóre mogą wymagać piły do tyczek (dla bardzo wysokich lub trudno dostępnych miejsc). Nie zaniedbuj również otwartych ran w miejscu przycinania; większe cięcia powinny być pokryte miodem lub sokiem sosnowym, aby pomóc w powstrzymaniu powszechnych Jabłoń dzika chorób i szkodników. Jak przycinać Do przycinania Jabłoń dzika potrzebne są czyste i ostre nożyce. Zdezynfekuj je ciepłą wodą z mydłem lub środkiem dezynfekującym, takim jak alkohol, aby usunąć wszelkie możliwe patogeny, które mogą znajdować się na powierzchni nożyc. Jest to pierwszy i najprostszy krok do zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji roślinnych. Następnie można przystąpić do obcinania gałęzi. Najpierw należy odciąć wszystkie oczywiście martwe, umierające lub chore gałęzie. Następnie przycinamy te, które rosną w górę w kierunku szczytu korony lub w dół w kierunku ziemi. Gałęzie te będą uciążliwe i ograniczą przepływ powietrza i światła słonecznego do wewnętrznych gałęzi, gdzie owoce będą się dusić. Usuń także wszelkie odrosty wyrastające z podstawy pnia. Staraj się pozostawić większe gałęzie i usuwaj mniejsze, które w jakikolwiek sposób krzyżują się z większymi gałęziami lub je przechwytują. Zamiast skracać gałęzie, usuwaj całe gałęzie od ich podstawy, aby nie przeszkadzały w dalszym rozwoju. Użyj soku sosnowego lub miodu do zamknięcia ran po obciętych gałęziach, aby pomóc drzewu szybciej się zagoić.

Sprawdź drzewo, aby upewnić się, że przyciąłeś wszystkie gałęzie, które mogą stać się problemem w przyszłości. Należy wyciąć wszystkie zbędne gałęzie, które mogły zostać przeoczone, a następnie usunąć wszystkie opadłe szczątki z obszaru drzewa, aby zapobiec pojawieniu się podrostu. Warto używać rękawic, ponieważ kora Jabłoń dzika może być miejscami szorstka.

Aby wyszkolić Jabłoń dzika z wielkości siewki w dojrzałe drzewo, musisz zaplanować, które gałęzie zachować, a które stracić, aby utrzymać dobrą równowagę gałęzi, które pną się w górę i na zewnątrz pod kątem co najmniej 45 stopni. W miarę wzrostu sadzonki przycinaj wszystkie gałęzie rosnące pionowo w dowolnym kierunku. Gałęzie rosnące poziomo wydadzą więcej owoców, natomiast te rosnące pionowo nie uniosą zbyt wielu owoców i będą hamować wzrost ważnych gałęzi. Z czasem gałęzie, które wybierzesz na początku, staną się kluczowymi gałęziami, które wspierają większość owocowania i dalszego rozwoju drzewa! Należy również pamiętać, że niektóre z Jabłoń dzika mogą się rozdzielić, jeśli nie zostaną odpowiednio przyuczone jako sadzonki. Jeśli wcześnie dojdzie do podziału "Y", najlepiej wybrać grubszą stronę podziału i zachować ją, a następnie odciąć cieńszą stronę podziału aż do podstawy.

Aby zapewnić zdrowy wzrost, upewnij się, że Jabłoń dzika otrzymuje co najmniej 3-6 godzin słońca każdego dnia. Jest to właściwie minimalne wymaganie - większość roślin, które radzą sobie w częściowym słońcu, może również rozwijać się w pełnym słońcu, ale ponieważ wymagają mniej światła do fotosyntezy, są bardziej elastyczne niż rośliny, które wymagają pełnego słońca lub częściowego cienia.

Jabłoń dzika najlepiej radzi sobie z ekspozycją na pełne lub częściowe słońce. Najlepiej sprawdzają się przy bezpośrednim świetle porannym, ale latem potrzebują ochrony przed silnym słońcem popołudniowym. W środowisku umiarkowanym, zbyt dużo gorącego popołudniowego słońca może spalić liście, niszcząc wygląd i zdrowie rośliny.

Jabłoń dzika posadzone w domu mogą być łatwo uszkodzone przez bezpośrednie światło słoneczne, gdy jest przeniesiony na zewnątrz. Najlepszym sposobem, aby zapobiec oparzeniom słonecznym z nadmiernej ekspozycji jest stopniowe przenoszenie doniczek z zacienionego obszaru do jaśniejszego miejsca, stopniowo. Ale nawet rośliny, które są zaaklimatyzowane do letniego słońca mogą zostać uszkodzone przez ekstremalne ciepło. W czasie fali upałów ważne jest utrzymywanie stałej wilgotności gleby, aby rośliny mogły poradzić sobie z nadmierną ilością ciepła. Przeniesienie roślin w pojemnikach do miejsc o popołudniowym zacienieniu lub wzniesienie nad nimi tkaniny cieniującej może chronić wrażliwe Jabłoń dzika podczas ekstremalnych zjawisk pogodowych.

Podczas gdy jasne słońce rano i niektóre pełne ekspozycje na słońce mogą być bardzo korzystne dla Jabłoń dzika, ostre, gorące słońce w południe latem może być zbyt wiele do obsługi. Jeśli posadzone w ziemi, letnie słońce będzie zazwyczaj ramp up powoli przez sezon dla Jabłoń dzika stopniowo dostosować się do jego intensywności. Ale roślina doniczkowa, która była w domu lub w miejscu chronionym, często cierpi z powodu obrażeń, gdy nagle umieszcza się ją w miejscu, gdzie bezpośrednie letnie słońce dociera do niej w najgorętszej części dnia. Aby chronić tę roślinę przed brutalnym popołudniowym słońcem letnim, sadzić lub umieszczać ją w podszyciu, gdzie jest zacieniona w południe przez wyższe drzewa i rośliny lub przez budynek lub cechę krajobrazu.

Gdy Jabłoń dzika otrzymuje zbyt mało słońca, może stać się bladozielona lub mieć opadające, żółte liście. Niektóre opadanie liści jest normalne, ale jeśli liście opadają, a na ich miejsce nie wyrastają nowe, jest to znak, że coś jest nie tak. Jeśli Jabłoń dzika otrzymując nieodpowiednie światło zdoła urosnąć, nowy wzrost jest często wrzecionowaty, blady i podatny na infekcje owadów. Zwrócenie uwagi na te oznaki i zmiana warunków oświetleniowych rośliny spowoduje znaczną różnicę.

Czułe, nowe liście są szczególnie wrażliwe na oparzenia słoneczne. Pamiętając o tym, bardzo młode Jabłoń dzika i gdy są w fazie silnego wzrostu, np. późną wiosną i wczesnym latem, będą bardziej wrażliwe na ostre słońce i upał niż te dojrzałe lub będące w bardziej uśpionej jesiennej fazie wzrostu. Jabłoń dzika świeżo ze szkółki zwykle nie są też przygotowane do silnego, pełnego słońca i trzeba je wprowadzać do niego powoli.

Niedawno przesadzona roślina Jabłoń dzika często doznaje lekkiego szoku i wymaga starannej pielęgnacji, albo zacienienia od jasnego popołudniowego słońca, albo umieszczenia w chronionym miejscu. W bardzo gorące dni można zauważyć, że liście Jabłoń dzika opadają - zazwyczaj nie ma się czym przejmować. Rośliny wysyłają wodę z liści w dół do korzeni, aby chronić je przed spaleniem. Jeśli jednak liście nadal opadają wieczorem lub następnego dnia rano, roślina potrzebuje wody. Zawsze unikaj podlewania w najgorętszych porach dnia, ponieważ promienie słoneczne mogą uderzać w mokre liście i łatwo je przypalić. Jabłoń dzika Roślina, która była niedostatecznie podlewana, będzie słabsza niż ta, która ma stale wilgotną glebę. Może to spowodować, że korzenie będą słabe i nie będą w stanie chronić liści w gorące, słoneczne dni, ponieważ woda będzie odprowadzana z liści. Aby zadbać o niedostatecznie nawodnioną roślinę, należy ją długo i głęboko podlewać, a następnie pozwolić, aby górne dwa cale gleby wyschły przed kolejnym podlewaniem. Nawet jeśli roślina straci liście, przy odpowiedniej pielęgnacji wyrosną jej nowe.

Najlepsza temperatura dla Jabłoń dzika, aby rozwijać się jest 65~80℉(18~27℃). Podczas podstawowej fazy wzrostu, najwyższa tolerowana temperatura wynosiłaby 95℉(35℃), podczas gdy najniższa tolerowana temperatura wynosiłaby 15℉(-10℃). Gatunek ten jest tolerancyjny na niskie temperatury i przetrwa mroźne zimy. Zakres temperatur idealnych, najwyższych i najniższych: Perfect：65~80℉(18~27℃) Highest：85~95℉(30~35℃) Najniższy：-5~15℉(-20~-10℃) lub poniżej

Badania pokazują, że Jabłoń dzika zacznie wykazywać oznaki zahamowania wzrostu podczas dłuższych okresów wyższych temperatur, zwłaszcza podczas rozwoju pąków pachowych i wzrostu głównych pędów. Utrzymywanie stałych i chłodnych temperatur, około 65℉(18℃), będzie sprzyjać energicznemu wzrostowi po kiełkowaniu lub przesadzaniu.

Jabłoń dzika mogą wytrzymać mrozy, gdy są sadzone w ziemi w obszarach, które nie dostają się poniżej 15℉(-10℃) jako ekstremalnej temperatury w miesiącach zimowych. Ale jeśli posadzone w doniczkach lub pojemnikach, to ich korzenie muszą być chronione przed zimowym chłodem. Zrób to owijając pojemnik w koc lub przynosząc go do środka, gdzie będzie w pełni chroniony przed żywiołami.

Większe szkody wyrządzi Jabłoń dzika stała zbyt wysoka temperatura niż zbyt niska. Jeśli Jabłoń dzika jest zbyt gorąca, kiełkowanie nasion i wydajność fotosyntezy jest zmniejszona z powodu wyzwalania hormonów spowodowanych przez stres cieplny. Roślina będzie wykazywać oznaki poprzez więdnięcie, brązowienie liści i potencjalnie śmierć. Jeśli Jabłoń dzika jest zbyt zimny, funkcje roślin, takie jak pobieranie składników odżywczych i fotosynteza przestaną działać, co może doprowadzić do śmierci rośliny. Jeśli pojedynczy przypadek zamrożenia występuje podczas sezonu wegetacyjnego, wtedy może wystąpić przejście fazowe membrany, co może spowodować zatrzymanie funkcji roślin i śmierć rośliny.

Utrzymywanie stałej temperatury gleby jest jedną z najważniejszych strategii utrzymania zdrowej Jabłoń dzika, co prowadzi do udanego pączkowania, kwitnienia i nowego wzrostu. Należy to robić poprzez stałe podlewanie, dodawanie ściółki do gołej ziemi i sadzenie w cieniu.

Ze względu na tolerancję na zimno Jabłoń dzika, podkładki grzewcze nie będą konieczne, jeśli sadzone na zewnątrz w ziemi. Jeśli roślina jest w doniczce na zewnątrz, to przynieś ją do środka ogrzewanego domu i umieść w słonecznym oknie podczas miesięcy zimowych.

Aby zapewnić odpowiednie warunki temperaturowe, należy posadzić Jabłoń dzika w miejscu o częściowym zacienieniu. Jeśli to możliwe, należy zastosować cień popołudniowy, aby zapewnić najlepszą ochronę w najgorętszej części dnia. Spowoduje to również niższą temperaturę w glebie ze względu na zwiększoną retencję wilgoci. Jeśli Jabłoń dzika jest sadzona w pomieszczeniach, to trzymaj pojemnik z dala od okien i z dala od bezpośredniego światła słonecznego w miesiącach letnich, aby zapobiec codziennemu wzrostowi temperatury gleby.

W okresie letnim lub w czasie dużych upałów należy zapewnić Jabłoń dzika dodatkowy cień i wodę, aby pomóc w chłodzeniu liści, korzeni i gleby. W czasie chłodów lub mrozów w sezonie wegetacyjnym należy przykryć wrażliwe pączkujące rośliny tkaniną mrozoodporną lub podlewać je za pomocą systemów zraszających. Jeśli temperatura zbliża się do zera tylko na krótki okres, należy podlewać w ciągu dnia na kilka godzin przed zamarznięciem. Jeśli przewiduje się, że temperatura będzie utrzymywać się poniżej zera przez dłuższy czas, należy uruchomić zraszacz do momentu, gdy temperatura wzrośnie powyżej zera następnego dnia.

Jabłoń dzika jest rośliną o średniej temperaturze, która z łatwością znosi typowe wahania pór roku i pozostaje gatunkiem odpornym, gdy sadzi się ją w utrzymywanych krajobrazach, pojemnikach lub w pomieszczeniach. Dlatego dostosowanie temperatury w różnych porach roku jest zbędne dla wzrostu pierwotnego. Jeśli kwitnienie jest zahamowane lub utrudnione, to umożliwienie roślinie doświadczenia sezonu zimowych mrozów może pomóc w ożywieniu kwitnienia.

Jeśli obniżenie temperatury dla rośliny wewnętrznej w okresie letnim staje się zbyt trudne, wówczas należy posadzić ją na zewnątrz w ziemi lub w pojemniku. Upewnij się, że sadzisz Jabłoń dzika w zacienionym miejscu i często podlewasz, aby utrzymać wilgoć w glebie.

Wzrost roślin wciąż uszczupla glebę o składniki odżywcze, zwłaszcza tych szybko rosnących. Tak więc regularne nawożenie, aby zapewnić Jabłoń dzika trochę dodatkowego dopływu składników odżywczych, nie tylko pomoże im zachować zdrowie, ale także pozwoli im wyhodować więcej i smaczniejsze owoce. Rośliny mogą napotkać wiele problemów, jeśli nie były nawożone przez długi czas. Niedobór składników odżywczych może powodować problemy z liśćmi, najczęściej żółtymi. Liście mogą mieć również czerwonawy kolor, deformacje kształtu, zwiędłe końcówki lub obumieranie na dużej części rośliny. Niektóre rodzaje niedoboru składników odżywczych mogą powodować zaburzenia kory, powolny wzrost, słaby rozwój pędów i brak produkcji owoców.

Najlepszym momentem na nawożenie jest wczesna wiosna, przed pojawieniem się pąków. Gdy roślina Jabłoń dzika zaczyna wychodzić z zimowego spoczynku, wykorzystuje rezerwy zgromadzone przez zimę, aby rozpocząć nowy wzrost. Dużo energii będzie potrzebne do rozwoju kwiatów, więc nawożenie na około 2 do 4 tygodni przed spodziewanym kwitnieniem daje wystarczająco dużo czasu, aby składniki odżywcze wsiąkły w glebę, a następnie zostały wchłonięte i rozproszone w całej roślinie. Można kontynuować zasilanie Jabłoń dzika wiosną, ale najlepiej nie nawozić jesienią, ponieważ może to spowodować zbyt duży rozwój liści pod koniec sezonu. To sprawia, że liście są podatne na uszkodzenia w zimie.

Unikaj nawożenia Jabłoń dzika w ogóle w pierwszym roku wzrostu i bądź ostrożny w dostarczaniu nawozu, jeśli nie jest to konieczne. Nie należy również nawozić, jeśli w poprzednim roku przycięto 20% lub więcej rośliny. Wstrzymaj się z nawożeniem roślin, które są chore lub uszkodzone, ponieważ może to przynieść więcej szkody niż pożytku. Pamiętaj, że nawóz to nie lekarstwo, a zamiast tego dostać się do przyczyny problemu, zanim pomyślisz o karmieniu rośliny ponownie. Nie należy nawozić po szczycie lata, co może spowodować zbyt duży wzrost tuż przed zimą. Nie należy również nawozić Jabłoń dzika w gorących i suchych porach roku, ponieważ sucha gleba nie dostarcza nawozu tak skutecznie, jak gleba wilgotna. Nawożenie w tym czasie może również stymulować wzrost, który z kolei wymaga więcej wody, która może nie być dostępna. Najlepiej jest zachować nawóz na wcześniejszą część sezonu, kiedy temperatury są chłodniejsze. Wreszcie, należy pamiętać, że Jabłoń dzika może wchłonąć nawóz, który został zastosowany na pobliskich roślinach lub trawnikach, więc należy zachować ostrożność przed nieumyślnym podaniem roślinom podwójnej dawki nawozu.

Zazwyczaj stosowanie niektórych nawozów o zrównoważonym odżywianiu (azot, fosfor i potas) może przynieść wiele korzyści. Główne składniki odżywcze, których potrzebują rośliny to azot do wzrostu liści i chlorofilu. Fosfor wspomaga system korzeniowy, jak również produkcję kwiatów, owoców i nasion. Potas rozwija systemy wykorzystywane do fotosyntezy i transportu wody i składników odżywczych w całej roślinie.Możesz zdecydować się na użycie komercyjnego nawozu wyspecjalizowanego dla określonego typu drzewa lub możesz użyć organicznych źródeł azotu, takich jak obornik, mączka z piór lub mączka z krwi. Przeprowadzenie badania gleby może pomóc Ci uzyskać dobry pomysł na stan gleby i zastosować nawóz bardziej precyzyjnie. W przypadku nawozów komercyjnych można zastosować zrównoważony nawóz granulowany o NPK 10-10-10 lub podobnym, jeśli gleba nie zawiera wystarczającej ilości fosforu i potasu według badania gleby. W większości przypadków azot w glebie jest stale tracony wraz z opadami deszczu. Jeśli gleba ma wystarczającą ilość fosforu i potasu, bardziej odpowiedni będzie nawóz o wysokiej zawartości azotu w stosunku 6-2-1 lub 10-2-2.

Zawsze należy przestrzegać wskazówek dotyczących konkretnego rodzaju nawozu i przeprowadzić badania na temat jego stosowania w odniesieniu do uprawianej rośliny Jabłoń dzika. Ważne jest, aby nie przenawozić Jabłoń dzika, dlatego określenie prawidłowej ilości nawozu jest kluczowe, zwłaszcza w przypadku drzew owocowych. Zwykłą zasadą jest kierowanie się wiekiem drzewa (jeśli jest znany) lub średnicą pnia, aby zrozumieć, ile nawozu należy użyć. Oszacuj jedną dziesiątą funta nawozu na rok lub na każdy cal pnia, przy czym maksymalnie może to być jeden funt. Należy pamiętać, że przez pierwsze kilka lat nie należy nawozić rośliny Jabłoń dzika. Nawozy granulowane i organiczne, takie jak mączka krwawa, stosuje się, rozsypując substancję wokół podstawy drzewa aż do linii kroplującej (przestrzeń pod najdalej sięgającymi gałęziami), ale nie należy dopuścić do kontaktu nawozu z pniem. Z czasem granulki ulegają rozpadowi i przenikają do gleby, gdzie są wchłaniane przez korzenie. Po nawożeniu należy rozsypać wokół podstawy drzewa warstwę kompostu o grubości jednego cala i dokładnie podlać.

O wiele lepiej jest niedonawozić niż przenawozić, ponieważ zawsze można dodać więcej, ale nie można łatwo usunąć nadmiaru nawozu. Nadmierne nawożenie Jabłoń dzika może spowodować brązowe końcówki i krawędzie liści, żółknięcie, więdnięcie liści i ewentualnie widoczną skorupę soli nawozowych na powierzchni gleby wokół rośliny. Stan ten nazywany jest poparzeniem nawozowym i wynika ze zbyt dużej ilości soli zgromadzonych w komórkach rośliny. Jeśli nadmiar azotu jest problemem, Jabłoń dzika będzie produkować dużo liści, ale nie będzie rosnąć dużo owoców, ponieważ azot wspiera wzrost liści. Jeśli przesadziłeś z nawożeniem, możesz spróbować usunąć górną warstwę gleby pod Jabłoń dzika, aby usunąć najbardziej skoncentrowany obszar nawozu. Następnie należy spłukać ten obszar poprzez obfite podlewanie, aby spróbować pozbyć się nawozu wokół korzeni.