Podlewane Mammillaria vetula subsp. gracilis Mammillaria vetula subsp. gracilis i inne sukulenty mogą wytrzymać długie okresy bez wody, więc nie jest niczym niezwykłym znalezienie jednego z nich cierpiącego z powodu podlewania. Ale jeśli w jakiś sposób zapomniałeś o swojej roślinie i zaniedbałeś jej podlewanie przez miesiąc lub dłużej, prawdopodobnie znajdziesz swoją Mammillaria vetula subsp. gracilis wyglądającą na spragnioną lub z pewnymi uszkodzeniami z powodu braku podlewania. Bardzo łatwo jest rozpoznać niedostatecznie podlewaną Mammillaria vetula subsp. gracilis. Rośliny wyglądają na pozbawione życia i pomarszczone. Niektóre z nich mogły całkowicie wyschnąć, zbrązowiały i chrupały lub odpadły od rośliny. I oczywiście, gleba będzie całkowicie wysuszona. Jeśli Twoja Mammillaria vetula subsp. gracilis jest spragniona i niedożywiona, jak najszybciej podaj jej dużo wody. Zanurzenie doniczki w całości w wodzie na około 5-10 minut to dobry sposób, aby upewnić się, że gleba i roślina są odpowiednio nawodnione. Gdy na powierzchni gleby poczujesz palcem wilgoć, oznacza to, że podlewanie zostało wykonane prawidłowo. Nadmierne podlewanie Mammillaria vetula subsp. gracilis Nadmierne podlewanie jest niebezpieczne dla Mammillaria vetula subsp. gracilis i może być śmiertelne dla Twojej rośliny, jeśli nie zaradzisz tej sytuacji. Zbyt duża ilość wilgoci w czasie prowadzi do gnicia korzeni, co uniemożliwia korzeniom wchłanianie składników odżywczych i wody z gleby. Gnicie korzeni następuje, gdy wilgotne warunki umożliwiają grzybom i bakteriom rozkwit w glebie i odżywianie się korzeniami. Gdy stwierdzisz, że jest nadmiernie podlewany, lepiej zmień warunki uprawy, umieść go gdzieś z większą wentylacją powietrza i dostosuj na przykład częstotliwość podlewania. Objawami nadmiernego podlewania są żółte, nabrzmiałe i półprzezroczyste organy, które mogą nawet pękać od nadmiernego wypełnienia wodą. Jeśli problem trwa bez leczenia, roślina może stać się brązowy lub czarny, i spaść z rośliny na najmniejszy dotyk. Pamiętaj, aby sprawdzić glebę, aby określić, czy overwatering jest winowajcą, jak niektóre inne problemy mogą powodować podobne objawy. Jest to trochę trudne (ale nie niemożliwe), aby zapisać overwatered roślin. Kluczem jest złapanie jej wcześnie, zanim dojdzie do dużych szkód. Jeśli korzenie zgniją, prawdopodobnie zabije to całą roślinę. Jeśli podejrzewasz, że przesadziłeś z podlewaniem Mammillaria vetula subsp. gracilis, pierwszym krokiem jest wyjęcie jej z doniczki i sprawdzenie korzeni oraz gleby. Po wyjęciu rośliny z doniczki należy delikatnie usunąć mokrą ziemię z okolic korzeni, a następnie wypłukać je w wodzie o temperaturze pokojowej. Pomaga to w usunięciu grzybów, które mogą czaić się w glebie i pozwala lepiej ocenić, jak zdrowe są korzenie. Jeśli roślina ma już rozwiniętą zgniliznę korzeni, zobaczycie korzenie, które są ciemnobrązowe lub czarne, miękkie, mięsiste lub oślizgłe. Jeśli większość korzeni jest już dotknięta zgnilizną korzeni, może nie być możliwe uratowanie rośliny. W takim przypadku najlepiej jest usunąć wszelkie zdrowe łodygi i spróbować użyć ich do rozmnożenia nowej Mammillaria vetula subsp. gracilis. Jeśli, z drugiej strony, tylko część korzeni uległa zgniliźnie i inne zdrowe korzenie nadal pozostają, jest szansa, że można je uratować. Użyj sterylnego narzędzia do cięcia, aby usunąć wszystkie niezdrowo wyglądające korzenie. Gdy pozostaną tylko twarde, blade korzenie, warto zanurzyć je w środku grzybobójczym, aby zabić wszelkie pozostałe zarodniki. Następnie można przesadzić Mammillaria vetula subsp. gracilis do świeżej, wolnej od wody ziemi doniczkowej. Choć nie zawsze udaje się uratować sukulenta z zgnilizną korzeni, w większości przypadków roślina ta będzie w stanie w pełni wyzdrowieć i wypuści nowe przyrosty od następnego sezonu wegetacyjnego.

Nie ma sztywnej reguły, jak często należy podlewać Mammillaria vetula subsp. gracilis. Najlepszym sposobem na określenie tego jest sprawdzenie gleby i podlewanie tylko wtedy, gdy jest ona sucha. Możesz włożyć palec do doniczki lub użyć wilgotnościomierza, aby sprawdzić glebę pod powierzchnią. Jeśli sadzisz w głębokiej donicy, możesz to zrobić za pomocą patyka lub pałeczki. Jeśli poczujesz, że jest choć trochę wilgotna, odczekaj kilka dni i sprawdź ponownie. Większość ludzi będzie musiała podlewać Mammillaria vetula subsp. gracilis mniej więcej co dwa tygodnie latem i raz w miesiącu zimą, ale jest kilka czynników, które mogą zmienić częstotliwość. W poniższej sekcji wymieniono kilka czynników, które mogą pomóc w określeniu częstotliwości podlewania.

Istnieje kilka warunków środowiskowych, które wpływają na to, jak Mammillaria vetula subsp. gracilis musi być podlewany, w tym rozmiar pojemnika, rodzaj gleby, temperatura i wilgotność. Po pierwsze, pojemnik i gleba, której używasz, określi, jak często należy podlewać i ile wody należy użyć za każdym razem. Upewnij się, że używasz pojemnika z dużą ilością otworów drenażowych w dnie, więc dodatkowa woda może uciec z garnka. Mały pojemnik ma mniej miejsca na glebę, co oznacza, że nie utrzyma tak dużo wilgoci, natomiast większa donica pozostanie dłużej mokra i będzie wymagała rzadszego podlewania. Ważne jest, aby nie trzymać rośliny Mammillaria vetula subsp. gracilis w zbyt dużej donicy, ponieważ może to łatwo doprowadzić do nadmiernego podlewania. Podczas przesadzania należy przesadzić roślinę do pojemnika o jeden rozmiar większego niż obecny. Płytki pojemnik sprawdzi się lepiej niż głęboki, ponieważ Mammillaria vetula subsp. gracilis ma płytki system korzeniowy. Mammillaria vetula subsp. gracilis Będzie wymagała rzadszego podlewania zimą i częstszego w aktywnym okresie wzrostu wiosną i jesienią. W zimie wzrost znacznie spowalnia, a roślina nie zużywa dużo energii i wody. W chłodniejszym zimowym powietrzu mniej wody traci się na parowanie, co oznacza, że gleba pozostaje wilgotna znacznie dłużej niż w lecie. Dotyczy to również ogólnego klimatu wokół domu. Jeśli mieszkasz w wilgotnym miejscu z dużą ilością deszczu, będziesz musiał podlewać rzadziej niż w przypadku suchego, jałowego klimatu. Pamiętaj, że warunki w tej samej lokalizacji geograficznej mogą się znacznie różnić w zależności od pory roku i wykorzystania ogrzewania i klimatyzacji w pomieszczeniach. Sadzenie na zewnątrz Jeśli Mammillaria vetula subsp. gracilis jest posadzona w ziemi, po założeniu systemu korzeniowego nie powinna potrzebować dodatkowej wody poza tą, którą otrzymuje z opadów i rosy. Jednak w przypadku długich okresów suchych, może być konieczne sporadyczne podlewanie. W innych obszarach, gdzie Mammillaria vetula subsp. gracilis może być uprawiana tylko w pojemniku, roślina ta może być przeniesiona na zewnątrz wiosną i latem, gdy temperatura jest odpowiednia, a następnie wniesiona z powrotem do środka, gdy temperatury zaczynają spadać. Doniczka Mammillaria vetula subsp. gracilis trzymana na zewnątrz zwykle potrzebuje więcej wody niż ta sama roślina trzymana w domu, ponieważ jest dużo więcej ekspozycji na słońce nawet na zacienionym ganku.

Najlepszym sposobem podlewania Mammillaria vetula subsp. gracilis jest dokładne namoczenie, a następnie umożliwienie wyschnięcia przed ponownym podlaniem. Ponieważ roślina ta jest w pewnym stopniu odporna na suszę, można pozwolić jej wyschnąć przed ponownym podlaniem. Zawsze lepiej jest podawać tego typu roślinom zbyt mało wody niż zbyt dużo. Podczas podlewania należy upewnić się, że gleba jest dokładnie nasączona w całej doniczce. Nie nalewaj wody tylko w jednym miejscu, ale raczej staraj się obejść cały brzeg doniczki, aby mieć pewność, że ma ona szansę zamoczyć wszystkie strony rośliny. Właściwa ilość wody zależy od wielkości pojemnika i tego, ile wody wchłania gleba. Daj Mammillaria vetula subsp. gracilis tyle wody, aby wypłynęła z otworów drenażowych, a następnie (najlepiej) pozostaw odsączoną wodę w podstawce na około 20-30 minut, aby wchłonęła się w suche kieszonki w glebie. Po tym czasie wyrzuć nadmiar wody, która nadal znajduje się w podstawce, aby uniknąć zamoknięcia gleby. Podlewanie dolne jest również doskonałą metodą dla Mammillaria vetula subsp. gracilis, ponieważ można mieć pewność, że gleba zostanie dokładnie nawilżona. Proces ten polega na umieszczeniu donicy w spodku z wodą i umożliwieniu glebie wchłonięcia wilgoci przez otwory drenażowe. Będziesz wiedział, że gleba wchłonęła wystarczająco dużo wody, gdy górna warstwa jest wilgotna. Zajmuje to trochę więcej czasu niż podlewanie od góry, ale jest prawie niezawodne w uzyskaniu równomiernego rozkładu wody w całej doniczce. Oryginalne siedlisko Mammillaria vetula subsp. gracilis jest stosunkowo suche i mało deszczowe, ale kiedy pada, gleba jest dokładnie nawilżona. Możesz więc naśladować tę sytuację, podlewając roślinę od spodu, gdy gleba jest całkowicie sucha. Głęboka kąpiel gleby jest lepsza niż częste lekkie podlewanie dla Mammillaria vetula subsp. gracilis.

Mammillaria vetula subsp. gracilis powinny otrzymywać co najmniej 6 godzin słońca dziennie, a najlepiej więcej. Rzeczywista minimalna liczba godzin może się zmieniać w zależności od intensywności światła słonecznego i innych czynników środowiskowych, ale jest mało prawdopodobne, że Mammillaria vetula subsp. gracilis dostanie zbyt dużo światła słonecznego. Dobrze sobie radzą przy nawet 14 godzinach słońca dziennie.

Mammillaria vetula subsp. gracilis potrzebuje dużo jasnego światła słonecznego. Jako rośliny w pełni nasłonecznione, mogą rozwijać się, gdy otrzymują bezpośrednie światło lub jasne, pośrednie słońce. Niektóre typy mogą być w stanie przetrwać przy częściowym słońcu, ale więcej światła słonecznego jest generalnie lepsze.

Mammillaria vetula subsp. gracilis zwykle rośnie w niektórych najgorętszych, najbardziej słonecznych miejscach na świecie i jest dobrze przystosowana do tego rodzaju środowiska, więc nie wymaga ochrony przed słońcem. Należy jednak uważać na nagłe przeniesienie w bardzo słoneczne miejsce, jeśli Twoja Mammillaria vetula subsp. gracilis nie jest do niego przyzwyczajona. Rośliny potrzebują czasu, aby dostosować się do różnych warunków, więc zacznij od przeniesienia tej rośliny do słońca na kilka godzin każdego dnia, a następnie stopniowo wydłużaj ilość ekspozycji na słońce. Po przystosowaniu, większość rodzajów Mammillaria vetula subsp. gracilis będzie dobrze się czuła w pełnym słońcu i nie potrzebuje ochrony.

Bez wystarczającej ilości światła słonecznego, Mammillaria vetula subsp. gracilis nie będzie się dobrze rozwijać i rosnąć. Powszechne objawy niedostatecznego nasłonecznienia to blady kolor, więdnięcie liści i opadanie liści. Mammillaria vetula subsp. gracilis może również wykazywać etiolację (zwaną również legginess). Ten stan występuje, gdy roślina próbuje rozciągnąć się w kierunku źródła światła, co prowadzi do rzadkiego wyglądu i słabych łodyg.

Mammillaria vetula subsp. gracilis mogą rozwijać odcienie czerwieni, różu lub pomarańczy jako środek ochrony przed nadmiarem światła słonecznego, więc wiele osób lubi powodować łagodny stres słoneczny dla tych roślin w okresie letnim. Nie jest to szkodliwe i powrócą one do swojego normalnego koloru, gdy poziom światła zmniejszy się od jesieni do wiosny. Jeśli przeniesiemy je zbyt szybko na bezpośrednie słońce, Mammillaria vetula subsp. gracilis mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych. Wygląda to jak białe lub brązowe plamy na najwyższych liściach, które były wystawione na największe działanie słońca. Poparzoną roślinę należy przenieść w bardziej zacienione miejsce i w razie potrzeby podlać. Uszkodzone przez słońce liście można usunąć, a z czasem powinny zostać zastąpione przez nowy wzrost.

Jak w przypadku większości roślin, młodsze Mammillaria vetula subsp. gracilis będą bardziej wrażliwe na silne światło słoneczne i ciepło niż dojrzały okaz. Należy je również chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych zaraz po przesadzeniu, albo przez zacienienie, albo przez trzymanie pojemnika w bardziej zacienionym miejscu, aż roślina się zadomowi i wypuści nowy wzrost.

Najlepiej podlewać Mammillaria vetula subsp. gracilis rano, szczególnie w miesiącach letnich. Jeśli woda osiądzie na liściach lub w koronie rośliny, może ją poparzyć, gdy woda się nagrzeje. Najlepiej również nie podlewać wieczorem, ponieważ chłodniejsze temperatury w nocy spowalniają parowanie, a w wilgotnych warunkach mogą rozwijać się grzyby lub bakterie. Mammillaria vetula subsp. gracilis Rośliny uprawiane w doniczkach powinny być od czasu do czasu obracane, aby rosły symetrycznie. Rośliny zwykle rosną w kierunku źródła światła, więc mogą rozwijać się znacznie szybciej po jednej stronie niż po drugiej, jeśli nie są obracane. Jeśli Mammillaria vetula subsp. gracilis pozwoli się zakurzyć, nie będzie w stanie uzyskać dostępu do światła słonecznego w celu wytworzenia energii. Pył działa jak bariera, więc roślina może wykazywać oznaki niedostatecznego światła, nawet jeśli znajduje się w słonecznym miejscu. Utrzymuj liście i łodygi czyste, wycierając je okresowo wilgotną szmatką, aby uniknąć tego problemu.

Bardziej odpowiednie jest trzymanie Mammillaria vetula subsp. gracilis w określonym zakresie warunków. Temperatury takie same jak 75-90℉ (25-32℃) są dla niej idealne. Podczas wczesnego sezonu zimowego, temperatura nie powinna zejść poniżej 75℉(25℃) dla Mammillaria vetula subsp. gracilis. Możesz nawet przenieść go do domu, ponieważ będzie miał lepszą ochronę przed ekstremami. Pomimo tego, Mammillaria vetula subsp. gracilis może przetrwać w niektórych ekstremalnych temperaturach. Czasami może przetrwać w niskich temperaturach, takich jak 50℉ (15℃), ale nie jest to idealne rozwiązanie. Powinieneś wprowadzić go do środka, jeśli na zewnątrz spodziewane są warunki zimowe.

Mammillaria vetula subsp. gracilis ma różne fazy wzrostu. W pierwszej fazie uśpione nasiona rosną i przekształcają się w siewkę. Uśpione nasiona potrzebują odpowiednich warunków w swoim otoczeniu do wzrostu, ponieważ ich nasiona potrzebują temperatury 75-90℉ (25-32℃) do kiełkowania. Idealną porą, aby energicznie rosły jest lato, gdyż najodpowiedniejsza temperatura to około 85℉(30℃). Możesz dostosować umieszczenie swojego Mammillaria vetula subsp. gracilis z wewnątrz do światła słonecznego podczas gorących letnich miesięcy, aby otrzymać wystarczającą ilość światła słonecznego.

Wskazane jest, aby przynieść Mammillaria vetula subsp. gracilis w domu, aby uniknąć trudnych warunków zimowych. Ludzie decydują się na zakup różnego rodzaju grow light, aby zapewnić roślinie wystarczającą ilość światła słonecznego. Jednakże, jeśli twój dom nie jest wyjątkowo ciemny, nie jest konieczne kupowanie tych świateł. Trzymaj swoje rośliny w miejscu, w którym otrzymają najwięcej światła słonecznego. Powinno być wystarczająco dużo światła, aby Mammillaria vetula subsp. gracilis dobrze prosperowała w zimie. Jeśli masz kilka Mammillaria vetula subsp. gracilis, to trzymaj je rotacyjnie, aby wszystkie otrzymały wystarczającą ilość światła słonecznego. Unikaj umieszczania Mammillaria vetula subsp. gracilis zbyt blisko okna, jeśli mieszkasz w północnych obszarach z mroźną pogodą. Zimno może być dla nich ekstremalne, przez co mogą zostać uszkodzone.

Twój Mammillaria vetula subsp. gracilis może rosnąć lepiej w lecie i zrobić lepiej w ciepłych temperaturach 90℉(32℃), ale należy chronić go przed skrajnościami temperatury podczas gorących klimatach. Jednak podczas zimy lepiej jest utrzymywać roślinę w stanie suchym. Mammillaria vetula subsp. gracilis dobrze sobie radzą w klimacie umiarkowanym mając temperatury pomiędzy 75-90℉ (25-32℃). Jednak niektórzy ogrodnicy mogą wystawić swoje Mammillaria vetula subsp. gracilis na ekstremalne temperatury powodując stres w swoich roślinach. Podczas gdy wysokie temperatury w zakresie od 90℉ i 95℉(32-35℃) może pomóc utrzymać głębokie kolory dla Mammillaria vetula subsp. gracilis, musisz być ostrożny, gdy próbuje takiego eksperymentu. W gorącym sezonie letnim bardzo wysokie temperatury mogą spalić Mammillaria vetula subsp. gracilis uszkadzając ich łodygi i system korzeniowy. Podczas najgorętszego czasu dnia (kiedy temperatura jest bardzo wysoka), rozważ przeniesienie rośliny do zacienionego miejsca lub zabezpiecz je tkaniną cieniującą.

W okresie letnim wysokie temperatury sprawiają, że wzrost Mammillaria vetula subsp. gracilis zostaje spowolniony, aby przetrwać w zbyt gorącej temperaturze. Gdy zaczynają się chłodniejsze okresy i opady deszczu, Mammillaria vetula subsp. gracilis zaczyna rosnąć. Jeśli miejsce, w którym mieszkasz ma gorące lata i ciepłe zimy z większą ilością opadów, nie musisz nic zmieniać. Jeśli jednak mieszkasz w miejscu z mroźnymi zimami, powinieneś pozwolić Mammillaria vetula subsp. gracilis rosnąć bardziej w lecie i odpoczywać w zimie. To dlatego, że nie ma wystarczającej ilości światła słonecznego dla Mammillaria vetula subsp. gracilis do wzrostu w zimie. Możesz pomóc swojej Mammillaria vetula subsp. gracilis wejść w stan spoczynku, jeśli mieszkasz w miejscu z niskimi temperaturami, zmniejszając temperaturę do 50℉ do 75℉ (15℃ do 25℃).

Aby wytrzymać mrozy na zewnątrz, jako rozwiązanie, można izolować swoje Mammillaria vetula subsp. gracilis za pomocą tkanin mrozowych, osłon rzędowych, namiotów itp. Możesz również ściółkować swoją Mammillaria vetula subsp. gracilis małymi kamieniami. Ściółkowanie gleby Mammillaria vetula subsp. gracilis zapewni roślinom ciepło i nie pozwoli na nadmierne podlewanie.

Mammillaria vetula subsp. gracilis jest przystosowana do światła słonecznego i wymaga wystarczającej ilości światła słonecznego dla zdrowego wzrostu. Można ją umieścić w środowisku zewnętrznym bez cienia. Jednak Mammillaria vetula subsp. gracilis nie powinna być trzymana przez długi czas w palącym słońcu w gorące lato, kiedy wymaga umieszczenia pod cieniem, aby ekstremalna temperatura nie uszkodziła jej. Jeśli w naszej okolicy panuje ekstremalna zima, należy trzymać Mammillaria vetula subsp. gracilis w pomieszczeniach zamkniętych, aby uchronić je przed mrozem.

Zwiększ wodę i nawóz podczas wzrostu roślin wiosną i latem. Zapobiegaj otrzymywaniu przez roślinę zbyt dużej ilości światła słonecznego. Aby schłodzić rośliny, spryskaj je wodą wokół nich, gdy temperatura jest wyjątkowo wysoka, ale nie nakładaj wody na ich łodygi.

Nawożenie Mammillaria vetula subsp. gracilis dodaje składniki odżywcze do podłoża uprawowego. Mimo, że magazynuje wodę i składniki odżywcze, stosowanie pokarmu dla roślin podczas sezonu wegetacyjnego pomaga wspierać zdrowy wzrost. Nawożenie może również zachęcić dojrzałe okazy do wytworzenia kwiatów w sezonie wegetacyjnym.

Chociaż wszystkie rośliny korzystają z dodatkowych składników odżywczych, Mammillaria vetula subsp. gracilis potrzebuje jedynie lekkiej dawki nawozu w sezonie wegetacyjnym. Częstotliwość nawożenia powinna wynosić 1-2 razy w roku. Sugeruje się nawożenie Mammillaria vetula subsp. gracilis wiosną i jesienią, ale nie zimą i latem, kiedy jest uśpiona. Należy uważać na rośliny przesadzane, należy wtedy zmniejszyć ilość nawozu. Dobrze jest też odczekać kilka miesięcy po przesadzeniu, zanim zaczniemy stosować nawóz.

Jak większość roślin, Mammillaria vetula subsp. gracilis ma okres spoczynku i to właśnie wtedy chcemy zaprzestać stosowania nawozów. Latem i zimą roślina przestaje rosnąć i właśnie wtedy należy zaprzestać stosowania nawozów. Dobrym pomysłem jest również zaprzestanie nawożenia przez pierwsze kilka miesięcy po przesadzeniu na wiosnę.

Najlepiej jest użyć płynnego pokarmu roślinnego sformułowanego dla sukulentów i kaktusów, gdy nawozisz Mammillaria vetula subsp. gracilis. Rozcieńczyć nawóz wodą do połowy mocy. Nie chcemy, aby nawóz gromadził się w glebie. Nałóż nawóz na podstawę rośliny i dokładnie podlej, upewniając się, że nadmiar wilgoci wypłynie z pojemnika lub wsiąknie w ziemię.

Łatwiej jest używać płynnego pokarmu dla roślin podczas nawożenia Mammillaria vetula subsp. gracilis, ale granulki są inną opcją. Postępuj zgodnie z instrukcjami na opakowaniu, upewniając się, że rozcieńczasz płynne nawozy do połowy mocy. Niezależnie od tego, czy używasz granulek, czy płynnego nawozu, zawsze stosuj go do gleby. Przykryj granulki cienką warstwą gleby i wody, niezależnie od rodzaju stosowanego nawozu.

Przenawożenie Mammillaria vetula subsp. gracilis to częsty problem nowych i doświadczonych ogrodników. Roślina ma niewielkie potrzeby pokarmowe i łatwo jest zastosować trochę za dużo nawozu. Nadmierne nawożenie Mammillaria vetula subsp. gracilis może spalić wrażliwe korzenie rośliny, co prowadzi do jej powolnego obumierania. Bez systemu korzeniowego roślina nie może pobierać składników odżywczych i wilgoci.