Do podlewania Medicago minima można użyć węża ogrodowego z dyszą rozpylającą, konewki lub innego popularnego narzędzia do podlewania. Ogólnie rzecz biorąc, Medicago minima nie jest zbyt wybredny o tym, jak otrzymują swoją wodę, ponieważ mogą żyć z wody deszczowej, wody z kranu lub wody filtrowanej. Często należy starać się nie podlewać tej rośliny z góry, ponieważ może to uszkodzić liście i kwiaty, a także może prowadzić do choroby. Czasami, najlepszą metodą podlewania tej rośliny jest ustawienie systemu nawadniania kropelkowego. Systemy te sprawdzają się w przypadku Medicago minima, ponieważ równomiernie i bezpośrednio podają wodę do gleby. W przypadku jednej Medicago minima, która rośnie w pojemniku, możesz zastosować podobne podejście do podlewania, zmieniając jednocześnie narzędzia, których używasz. Aby podlać Medicago minima uprawianą w pojemniku, użyj kubka, konewki lub kranu, aby nałożyć wodę bezpośrednio na glebę.

Remedium na podlewanie Medicago minima jest poniekąd oczywiste. Kiedy zauważysz, że Twojej roślinie brakuje wilgoci, po prostu zacznij ją podlewać bardziej regularnie. Kwestia nadmiernego podlewania może być znacznie bardziej tragiczna, zwłaszcza jeśli nie zauważysz jej wcześnie. Gdy Twoja Medicago minima jest nadmiernie podlewana, może zapaść na choroby, które doprowadzą do jej upadku i śmierci. Najlepszym sposobem, aby zapobiec temu rezultatowi jest wybranie odpowiedniego miejsca do uprawy, takiego, które otrzymuje dużo światła słonecznego, które pomaga wysuszyć glebę i ma wystarczająco dobry drenaż, aby umożliwić nadmiar wody do drenażu, a nie gromadzenie się i powodowanie podmokłych gleb. Jeśli nadmiernie podlewasz swoją Medicago minima, która mieszka w doniczce, być może trzeba będzie rozważyć zmianę jej na nową doniczkę. Poprzedni pojemnik mógł nie zawierać gleby z dobrym drenażem lub mógł nie mieć wystarczających otworów drenażowych. Przesadzając nadmiernie podlewaną Medicago minima, upewnij się, że dodajesz luźną glebę i używasz doniczki, która skutecznie odprowadza wodę.

Medicago minima potrzebuje wody regularnie przez cały okres wzrostu. Począwszy od wiosny, należy zaplanować podlewanie tej rośliny około raz w tygodniu. Jak sezon naciska na i rośnie cieplej, może trzeba zwiększyć szybkość podlewania do około dwóch do trzech razy w tygodniu. Przekroczenie tego tempa może być szkodliwe dla Medicago minima. Z tego powodu należy również zapewnić, że gleba, w której rośnie Medicago minima pozostaje stosunkowo wilgotna, ale nie mokra, niezależnie od tego, jak często należy podlewać, aby tak było. Podlewanie Medicago minima, która żyje w doniczce jest nieco inne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba będzie zwiększyć częstotliwość podlewania, ponieważ gleba w doniczce może się nagrzewać i wysychać nieco szybciej niż ziemia. W związku z tym należy zaplanować podlewanie Medicago minima uprawianej w pojemniku kilka razy w tygodniu w większości przypadków, w porównaniu z jednym tygodniem dla rośliny naziemnej.

Istnieje kilka różnych sposobów można przejść o określenie, ile wody dać do Medicago minima. Niektórzy ogrodnicy wybierają swoją ilość wody na podstawie wyczucia gleby pod kątem wilgotności. Ta metoda sugeruje, że należy podlewać, aż poczujesz, że pierwsze sześć cali gleby stało się wilgotne. Alternatywnie, można użyć ustalonej miary, aby określić, ile należy podlewać Medicago minima. Zazwyczaj należy dać Medicago minima około dwóch galonów wody tygodniowo, w zależności od tego, jak gorąco jest i jak szybko gleba staje się sucha. Jednak przestrzeganie ścisłych wytycznych może prowadzić do nadmiernego podlewania, jeśli roślina wymaga mniej niż dwóch galonów wody tygodniowo z jakiegokolwiek powodu. Podczas uprawy Medicago minima w pojemniku, trzeba będzie użyć innej metody, aby określić, ile wody dostarczyć. Zazwyczaj należy podać tyle wody, aby nawilżyć wszystkie warstwy gleby, które stały się suche. Aby sprawdzić, czy tak jest, można po prostu włożyć palec do gleby, aby poczuć wilgoć. Można również podlewać glebę do momentu, gdy zauważymy lekką strużkę nadmiaru wody wypływającą z otworów drenażowych doniczki.

To może być nieco trudne, aby uniknąć nadmiernego podlewania twój Medicago minima. Z jednej strony, rośliny te mają stosunkowo głębokie korzenie, które wymagają nawilżania gleby co tydzień. Z drugiej strony, Medicago minima to rośliny, które są bardzo podatne na gnicie korzeni. Wraz z gniciem korzeni, Twoja Medicago minima może również doświadczyć brązowienia w wyniku nadmiernego podlewania. Podlewanie jest znacznie mniej prawdopodobne w przypadku Medicago minima, ponieważ rośliny te mogą przetrwać przez pewien czas bez dodatkowego podlewania. Jeśli jednak zbyt długo nie podajemy tej roślinie wody, prawdopodobnie zacznie więdnąć. Możesz również zauważyć suche liście.

Możesz oczekiwać, że Twoje Medicago minima 'potrzeby wodne będą rosły wraz z upływem sezonu. Wiosną należy podlewać ją mniej więcej raz w tygodniu. Następnie, gdy nadejdą letnie upały, prawdopodobnie trzeba będzie podawać nieco więcej wody Medicago minima, czasami zwiększając ją do około trzech razy w tygodniu. Dotyczy to zwłaszcza Medicago minima rosnących w pojemnikach, ponieważ przy ciepłej pogodzie gleba w pojemniku jest o wiele bardziej narażona na wysychanie niż ziemia. Jesienią, gdy Medicago minima jeszcze kwitnie, może potrzebować nieco mniej wody, ponieważ temperatura prawdopodobnie spadła, a słońce nie jest już tak silne jak latem.

Medicago minima będzie przechodzić przez kilka różnych etapów wzrostu w ciągu roku, z których niektóre mogą wymagać więcej wody niż inne. Na przykład, prawdopodobnie rozpoczniesz swoją Medicago minima jako nasiona. Podczas gdy nasiona kiełkują, powinieneś zasadzić je tak, aby dostarczały więcej wody niż Medicago minima będzie potrzebował w późniejszym okresie życia, podlewając często, aby utrzymać stałą wilgotność gleby. Po kilku tygodniach twoja Medicago minima wyrośnie ponad glebę i może potrzebować nieco mniej wody niż w fazie siewki. Następnie, gdy roślina ta będzie już dojrzała, można zacząć stosować regularną częstotliwość podlewania około raz w tygodniu. W miarę rozwoju kwiatów może być konieczne podawanie nieco większej ilości wody, aby wspomóc ten proces.

Istnieje kilka powodów, dla których większość Medicago minima rośnie na zewnątrz, a nie w pomieszczeniach. Pierwszym z nich jest to, że rośliny te zazwyczaj rosną na wysokość. Drugim powodem jest to, że Medicago minima potrzebuje więcej dziennego światła słonecznego niż większość miejsc uprawy w pomieszczeniach może zapewnić. Jeśli jesteś w stanie zapewnić odpowiednie miejsce do uprawy w pomieszczeniach, może się okazać, że trzeba dać Medicago minima wody trochę częściej niż w miejscu uprawy na zewnątrz. Częścią tego powodu jest to, że miejsca uprawy w pomieszczeniach mają tendencję do bycia dużo bardziej suchymi niż te na zewnątrz z powodu jednostek HVAC. Innym powodem jest to, że gleba w pojemnikach może wyschnąć stosunkowo szybko w porównaniu do gleby w ziemi.

Musisz wystawić rośliny na co najmniej 6 do 8 godzin światła słonecznego dziennie. Preferują one większą ekspozycję na światło poranne, zwłaszcza latem. Medicago minima potrzebuje pełnego słońca i więcej światła słonecznego, które może uzyskać. Im więcej światła dostają te gatunki, tym więcej mogą produkować żywności, produkować piękne kwiaty i przetrwać.

Medicago minima najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Najlepiej nie stłoczyć ich razem, aby mogły równomiernie uzyskać ekspozycję na słońce. Liście nie powinny być głodzone światłem słonecznym. Jeśli sadzone są w doniczkach, staraj się wystawiać kwiaty zielne w oknach z bezpośrednim słońcem i zapewnij im pełne światło słoneczne niezależnie od miesięcy. Nie mają one tendencji do radzenia sobie dobrze w częściowym lub przefiltrowanym świetle, ponieważ nie wytworzy to silnych łodyg i zdrowych kwiatów. Najlepiej, jeśli Medicago minima jest zawsze wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Kiedy temperatura wzrasta powyżej 90℉(32℃), Medicago minima może ulec uszkodzeniu przez ekstremalne temperatury, zwłaszcza jeśli są wystawione na wiele godzin słońca. Zawsze jest idealny do zapewnienia trochę cienia od światła w godzinach popołudniowych w lecie. Zawsze należy pamiętać, że światło słoneczne w lecie jest silniejsze niż w zimie. Ekspozycja na światło słoneczne jest również o 50% dłuższa w lecie niż w zimie. Jeśli Medicago minima jest zbyt zestresowany światłem słonecznym, możesz chcieć utrzymać je w pełni nawodnione. Podlewaj je, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha na około 2 cale, i przenieś rośliny do środka, jeśli na zewnątrz jest zbyt gorąco. Tak jest w przypadku, gdy są one posadzone w pojemnikach. To może być normalne dla liści roślin do więdnięcia w ciągu dnia. Ogólnie rzecz biorąc, mogą one odzyskać w nocy. Jednak, gdy zauważysz, że Medicago minima wciąż opadają, oznacza to, że roślina szybko traci wodę i trzeba je podlać.

Medicago minima nie potrzebują żadnej ochrony przed słońcem. W rzeczywistości kochają słońce, a niektóre gatunki są heliotropowe. Sadzić je w ogrodach skierowanych na południe, gdy tylko jest to możliwe, aby mogły być wystawione od rana do popołudnia. Podczas gdy słońce może przynieść im korzyści, niektóre mogą doświadczyć oparzeń słonecznych. Można zapewnić ochronę przed popołudniowym i południowym słońcem poprzez cień drzewa lub ściany. Uprawa Medicago minima w zacienionych miejscach jest niemożliwa, ponieważ większe kwiaty wymagałyby dużo energii do wzrostu i produkcji. Zawsze zapewnij warunki oświetleniowe i ustaw je w obszarze z pełnym słońcem, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Kiedy Medicago minima nie dostaje odpowiedniego światła słonecznego, lub nie są one umieszczone w miejscach w pełni nasłonecznionych, warto zauważyć, że proces fotosyntezy spowolni. Brak światła słonecznego spowoduje, że łodygi staną się bardziej niskopienne, ponieważ stają się cienkie i długie, ponieważ mają tendencję do poszukiwania zbyt dużej ilości światła słonecznego. W cieniu nie będą kwitnąć i produkować nasion. Nieodpowiednie światło słoneczne oznacza również, że starsze liście mogą obumrzeć, kolor nowych jest jaśniejszy niż starych liści, a nowy wzrost jest mniejszy niż poprzednie. Medicago minima rzeczywiście tak bardzo kochają słońce. Jednak mogą one więdnąć, gdy są narażone na nadmierne ciepło i światło ultrafioletowe podczas ekstremalnych miesięcy letnich, więc należy zachować ostrożność. Możesz chcieć przykryć je siatką, która ma zielony odcień, zwłaszcza latem, aby zapobiec przypalaniu liści i kwiatów. Gdy są w pomieszczeniach, zmniejsz ciepło za pomocą wentylatora.

Kiedy Medicago minima rosną, potrzebują więcej światła niż ich dojrzałe odpowiedniki. Młodsze powinny otrzymywać odpowiednie światło, ale mogą nie być przygotowane na nagłe pełne światło słoneczne, zwłaszcza jeśli są uprawiane w szkółce. Mogą być bardziej wrażliwe na letnie słońce, więc oświetlenie powinno być stopniowe i powolne.

Latem lub późną wiosną, Medicago minima potrzebuje 6 do 8 godzin bezpośredniego światła każdego dnia. Jest tak niezależnie od tego, czy są one posadzone na zewnątrz. Jeśli Medicago minima jest posadzona w doniczkach lub uprawiasz ją w zimie, potrzebuje bezpośredniego światła fluorescencyjnego, które pomaga jej lepiej rosnąć. Upewnij się, że umieścisz je w pomieszczeniu, w którym są skierowane na południe lub wschód, aby mogły mieć wystarczająco dużo światła słonecznego do fotosyntezy.

Podczas przesadzania roślin nie należy wystawiać ich na nagłe działanie promieni słonecznych. Przed przesadzeniem na zewnątrz należy dać Medicago minima do wzrostu i dojrzewania. Niektóre gatunki roślin zielnych mogą rosnąć wyżej i mogą rzucać cień na inne młode rośliny. Pozwól na 80-100 dni okresu wegetacyjnego przed posadzeniem kolejnej partii, aby zapewnić, że każda roślina otrzyma więcej niż wystarczającą ilość światła słonecznego przez co najmniej 6 godzin dziennie. Upewnij się, że Medicago minima otrzymuje najlepsze światło możliwe, zwłaszcza jeśli jest sadzony w szkółce. Są to rośliny lubiące słońce, ale zbyt dużo światła słonecznego z bardzo gorącą temperaturą jest również szkodliwe dla ich wzrostu. Oświetlenie wewnętrzne należy jak najczęściej zastępować naturalnym światłem słonecznym, ponieważ te gatunki łakną go każdego dnia.

Najlepsza temperatura dla Medicago minima zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Medicago minima zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Medicago minima może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Medicago minima będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Medicago minima. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Medicago minima odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Medicago minima jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Medicago minima, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Medicago minima wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Medicago minima w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Medicago minima powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Medicago minima przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Medicago minima w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Medicago minima jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Medicago minima do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Medicago minima potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Medicago minima, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Medicago minima. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Medicago minima będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.