Zwiędnięcie po kwitnieniu jest czasem naturalnym procesem starzenia się kwiatu, innym razem może wskazywać na problem. Na przykład storczyki mogą kwitnąć od dwóch tygodni do trzech miesięcy, więc więdnięcie po kilku dniach sygnalizuje problem dla większości odmian. Może się to zdarzyć praktycznie każdej roślinie ozdobnej kwitnącej, ale bardziej podatne są te o płytkich korzeniach i ograniczonej tolerancji na suszę, pełnym słońcu i niskiej wilgotności. Jest to częsty problem i często można go łatwo rozwiązać. Czasami jednak jest to wynik poważniejszych przyczyn, takich jak szkodniki czy choroby systemu korzeniowego.

Więdnące kwiaty mogą być oznaką niezdrowego systemu korzeniowego. Każdy stan, który uniemożliwia roślinie wchłanianie wystarczającej ilości wody i składników odżywczych, może powodować więdnięcie kwiatów, a czasem inne objawy. Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości wody, nie może utrzymać odpowiedniego ciśnienia w łodygach, liściach i kwiatach, powodując ich więdnięcie. Może to wynikać z uszkodzeń fizycznych -- na przykład złamania korzeni podczas przesadzania lub ataku owadów, takich jak robaczki tnące. Jeśli niedawno przesadziłeś swoją roślinę, prawdopodobną przyczyną jest fizyczne uszkodzenie korzeni. Jeśli widzisz owady, mogą jeść liście, korzenie lub kwiaty. Infekcje grzybicze mogą również powodować gnicie i uszkodzenia korzeni, zapobiegając wchłanianiu wody i składników odżywczych. Wreszcie, więdnięcie kwiatów może wynikać po prostu z wieku. Jeśli nie są widoczne żadne inne objawy, może to po prostu sygnalizować naturalny koniec życia kwiatu. Jeśli wydaje się to przedwczesne, może to być spowodowane czynnikami środowiskowymi: wodą, wilgocią, światłem lub stresem. Częstą przyczyną jest podlewanie. Podobnie rośliny przystosowane do wysokiej wilgotności łatwo wysychają, gdy wilgotność jest niska, na przykład zimą lub w suchym klimacie. Zbyt dużo światła może również stresować rośliny, które potrzebują cienia, powodując więdnięcie kwiatów.

Zgnilizna owoców jest dość powszechna i istnieje wiele czynników, które mogą leżeć u podstaw tego problemu. Objawy również różnią się w zależności od owocu i przyczyny, ale ogólnie można rozpoznać owoce, które są zgniłe lub zaczynają gnić. Wiele z najczęstszych przyczyn gnicia jest związanych z chorobami grzybiczymi, które dostają się do owoców przez rany, takie jak rany powodowane przez ptaki. Choroba następnie rozprzestrzenia się na zewnątrz z rany. Stamtąd może przenosić się na sąsiednie owoce lub być przenoszone przez wiatr do dalszych roślin.

Poniżej znajdują się niektóre z szerszych objawów, na które należy zwrócić uwagę w przypadku zgnilizna owoców . Jeśli zdarzy się to na jednym lub dwóch owocach, może to być wynikiem infekcji na małą skalę, ale jeśli jest szeroko rozpowszechnione, prawdopodobny jest problem infekcji grzybiczej.

Zgnilizna owoców jest często spowodowana infekcją grzybiczą. Grzyby te zimują na opadłych owocach, a następnej wiosny zarodniki są roznoszone przez wiatr. Ptaki i owady wysysające soki również mogą działać jako wektory. Wejście do nowego owocu jest znacznie łatwiejsze, jeśli istnieją jakiekolwiek rany, przez które zarodniki mogą przeniknąć przez skórę. Im zdrowsze drzewo lub roślina, tym lepiej broni się przed infekcją.

Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.

Podwodne rośliny to jeden z najszybszych sposobów na ich zabicie. Jest to coś, o czym wie większość ogrodników. Niestety, dokładne określenie, ile wody potrzebuje roślina, może być trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podlewanie i nadmierne podlewanie mają podobne objawy u roślin. Dlatego ważne jest, aby być czujnym i uważnym na indywidualne potrzeby każdej rośliny.

Jak wspomniano wcześniej, podlewanie i podlewanie mają podobne objawy u roślin. Objawy te obejmują słaby wzrost, zwiędłe liście, defoliację i brązowe końcówki lub brzegi liści. Ostatecznie zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie może doprowadzić do śmierci rośliny. Najłatwiejszym sposobem określenia, czy roślina ma za dużo lub za mało wody, jest przyjrzenie się liściom. Jeśli winowajcą jest podwodne , liście będą brązowe i chrupiące, a jeśli jest zbyt podlewane, będą miały żółty lub bladozielony kolor. Kiedy ten problem zaczyna się po raz pierwszy, może nie być żadnych zauważalnych objawów, szczególnie u roślin odpornych lub tolerujących suszę. Jednak zaczną więdnąć, gdy zaczną cierpieć z powodu braku wody. Krawędzie liści rośliny staną się brązowe lub zwinięte. Gleba odrywająca się od krawędzi donicy jest znakiem ostrzegawczym lub chrupiącą, łamliwą łodygą. Przedłużona podwodne może spowodować zahamowanie wzrostu rośliny. Liście mogą opadać, a roślina może być również bardziej podatna na inwazję szkodników.

Podwodne jest spowodowana, po prostu, niezbyt częstym lub dostatecznie głębokim podlewaniem roślin. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych sytuacji istnieje zwiększone ryzyko podwodne :