Istnieje mnóstwo opłacalnych sposobów na dostarczenie Twojej Peltandra virginica wody. Jeśli uprawiasz roślinę w doniczce w pomieszczeniu, dla Peltandra virginica s w małych doniczkach, możesz przynieść swoją roślinę doniczkową do kuchennego zlewu. Następnie użyj kranu, aby dodać wodę do pojemnika. Trzymając doniczkę w rękach, powinieneś z łatwością zauważyć, kiedy woda zaczyna przepływać przez otwory odpływowe doniczki, w którym to momencie możesz przerwać podlewanie. Niska temperatura zaszkodzi systemowi korzeniowemu roślin, dlatego nie należy tego robić zimą lub w zimnym klimacie. Przez większość czasu, podlewanie przez kran jest dopuszczalne dla Peltandra virginica. Jeśli jednak lokalna woda z kranu zawiera dużą ilość fluoru, chloru lub soli, należy rozważyć użycie wody deszczowej lub wody z jeziora. Ponadto, ponieważ Peltandra virginica dobrze reaguje na podlewanie z góry i bezpośrednio do gleby, do podlewania można użyć konewki, węża lub dowolnego narzędzia.

Jeśli odkryjesz, że nie podlewasz swojej Peltandra virginica, pierwszym krokiem w kierunku naprawy sytuacji jest dostarczenie roślinie wody. Podlewaj głęboko, aż nadmiar wody wypłynie z otworu drenażowego pojemnika lub, jeśli uprawiasz na zewnątrz, podlewaj, aż gleba stanie się całkowicie wilgotna. Jeśli zauważysz, że Twoja Peltandra virginica otrzymuje zbyt dużo wody, zacznij od zmniejszenia harmonogramu podlewania. Należy również zwrócić uwagę na glebę i pojemnik, w którym rośnie Peltandra virginica. Jeśli gleba lub pojemnik utrudniają skuteczne odprowadzanie wody, roślina prawdopodobnie znów będzie nadmiernie podlewana. Rozwiąż problem przenosząc roślinę na luźniejszą glebę i/lub do pojemnika z większymi otworami drenażowymi lub bardziej porowatym materiałem. Sprawdź również lokalizację rośliny. Jeśli roślina jest w miejscach takich jak narożnik, to zaleca się przenieść go do okna lub wokół drzwi, aby zwiększyć wentylację. Upewniając się, że rośliny są w dobrze wentylowanej lokalizacji może zmniejszyć występowanie overwatering do pewnego stopnia.

Peltandra virginica nie jest gatunkiem, który wymaga stałej wilgotności gleby. Zamiast tego lepiej jest pozwolić, aby gleba tej rośliny wyschła pomiędzy podlewaniem. Jeśli jesteś podobny do wielu ogrodników, którzy uprawiają Peltandra virginica w pojemnikach, możesz ocenić, czy nadszedł czas, aby dodać wody na podstawie tego, jak sucha jest gleba w pojemniku. Na przykład, jeśli górna połowa gleby w pojemniku stała się sucha, to znaczy, że nadszedł czas na dodanie wody. Można to wyczuć wkładając palce lub patyczki do gleby lub za pomocą miernika wilgotności gleby. Dla tych, którzy uprawiają Peltandra virginica na zewnątrz, możesz zaplanować podlewanie mniej więcej co drugi tydzień, pod warunkiem, że ostatnio nie padało.

Po czeka na pierwszych kilku warstwach gleby wokół Peltandra virginica 's korzeń się suche（górna połowa gleby）, to jest czas, aby dodać wystarczająco dużo wody, aby je wilgotne ponownie. Ilość wody potrzebna do osiągnięcia tego celu zależy od tego, czy używasz pojemnika, jak duży jest ten pojemnik i jak duża jest sama roślina. Dla małej Peltandra virginica rosnącej w małym lub średnim pojemniku, jedna do dwóch filiżanek może wystarczyć, aby wystarczająco zwilżyć glebę. Jak można się spodziewać, ilość dostarczanej wody powinna być większa w przypadku większych roślin. Najlepszym sposobem na upewnienie się, że roślina otrzymała wystarczającą ilość wody jest włożenie palca lub kielni do gleby i wyczucie, czy jest ona całkowicie wilgotna. Możesz też podlewać do momentu, aż zobaczysz nadmiar wody wypływającej z otworów na dnie pojemnika.

Zarówno nadmierne podlewanie, jak i podlewanie są złe dla zdrowia Twojej Peltandra virginica. Te dwa problemy objawiają się również w subtelnie różny sposób, gdy występują. Peltandra virginica który otrzymuje zbyt mało wody może zacząć rozwijać żółte liście. Podlewanie może również spowodować, że brzegi liści staną się brązowe i kruche. Natomiast Peltandra virginica, która jest nadmiernie podlewana, często będzie wykazywać żółte i brązowe ślady na liściach w tym samym czasie. Nadmierne podlewanie może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, z których część może być również widoczna na Twojej roślinie. Jednakże, jeśli znasz oznaki nadmiernego i podwodnego podlewania, masz duże szanse na skorygowanie obu problemów.

Wiosną i jesienią, twój harmonogram podlewania dla Peltandra virginica pozostanie stosunkowo taki sam, co będzie obejmować podlewanie tej rośliny około raz na tydzień. Latem może się okazać, że gorąca pogoda powoduje, że roślina potrzebuje więcej wody niż zwykle, zwłaszcza jeśli rośnie tam, gdzie jest znaczna ilość dziennej ekspozycji na światło. W zimie, jeśli trudno jest znaleźć jakieś ciepłe miejsca dla rośliny, twój Peltandra virginica wejdzie w fazę uśpienia, w której będzie potrzebował znacznie mniej wody niż zwykle. W tym czasie można obejść się bez podlewania rośliny w ogóle. Jeśli zdecydujesz się na podlewanie zimą, nie powinieneś tego robić częściej niż raz na dwa do trzech tygodni.

Po posadzeniu nowej, młodej rośliny Peltandra virginica lub po przesadzeniu starszej Peltandra virginica, prawdopodobnie trzeba będzie zapewnić tej roślinie więcej wody niż zwykle. Młode rośliny często potrzebują stałej wilgotności gleby w początkowej fazie wzrostu, aby pomóc im dostosować się do nowych miejsc uprawy. Transplantacje również potrzebują więcej wody przez krótki czas, aby przezwyciężyć szok transplantacyjny. W obu przypadkach może być konieczne podlewanie kilka razy w tygodniu, aż roślina wykaże ciągły zdrowy wzrost. W większości sytuacji, woda powinna być umiarkowana i nigdy nie powinna być na tyle znacząca, aby spowodować nadmierne podlewanie.

Istnieje kilka powodów, dla których możesz potrzebować podlewać indoor Peltandra virginica częściej niż ten, który rośnie w ziemi na zewnątrz. Po pierwsze, ustawienia uprawy w pomieszczeniach mają tendencję do bycia bardziej suchymi niż te na zewnątrz, często ze względu na efekt jednostek klimatyzacyjnych. Podczas gdy rozmiar doniczki i gleby określa zdolność gromadzenia wody. Dodatkowo, gdy roślina rośnie w pomieszczeniu, będzie polegać na tobie całkowicie dla swojej wody W przeciwieństwie do tego, Peltandra virginica który rośnie na zewnątrz może otrzymać wodę z deszczu. Jeśli jesteś w obszarze o dużych opadach, możesz nie musieć dawać jej dodatkowego podlewania. Kiedy nie ma wystarczającej ilości deszczu, powinieneś podlewać dodatkowo, aby zapewnić, że gleba nie wyschnie całkowicie.

Możesz przycinać swoje Peltandra virginica w każdym momencie, gdy zauważysz martwe, chore lub uszkodzone liście podczas sezonu wegetacyjnego. Gdy już je zauważysz, zlokalizuj niechciany liść, a następnie podążaj za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Aby go usunąć, można przyciąć jego łodygę tuż nad powierzchnią gleby. Takie przycinanie może odbywać się w miarę potrzeby wiosną i latem. Ponadto roślina ta może zakwitnąć w dowolnym momencie między wiosną a jesienią, a niektórzy ogrodnicy decydują się na usunięcie pąków kwiatowych, zanim będą miały szansę się otworzyć. Usuwanie nieotwartych pąków kwiatowych pozwala tej roślinie skupić większość swojej energii wzrostu na jej pięknych liściach. Jednak przycinanie w ten sposób nie musi wpływać na ogólny stan zdrowia rośliny. Przycinanie powinno być wykonywane późną zimą do wczesnej wiosny. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe, na wysokość około 6 cali od ziemi.

Przycinanie Peltandra virginica jest tak proste, jak czekanie, aż zauważysz martwe lub uszkodzone liście na swojej roślinie. Po rozpoznaniu tych liści należy zaopatrzyć się w parę ostrych i sterylnych sekatorów ręcznych. Najlepiej sprawdzą się sekatory ręczne, ponieważ większe narzędzia, takie jak nożyce do gałęzi, nie będą dobrze dostosowane do precyzyjnych cięć, które musisz wykonać. Gdy mamy już odpowiedni zestaw narzędzi do przycinania, należy zlokalizować niechciany liść, a następnie podążać za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Wytnij łodygę tuż nad miejscem, gdzie wychodzi z gleby, aby usunąć ją całkowicie. Jeśli chcecie powstrzymać roślinę przed kwitnieniem, możecie użyć tych samych sekatorów do usunięcia pąków przed ich otwarciem. Wreszcie, może wolisz po prostu przyciąć martwe lub uszkodzone części rośliny, w tym deadheading zużytych kwiatów, aby utrzymać go wygląda najlepiej. Można to zrobić o każdej porze roku. Chore lub uszkodzone pędy należy przyciąć tuż przy linii gleby i całkowicie usunąć. Kwiaty należy ścinać tuż pod główką. Przycinanie należy przeprowadzać późną zimą lub wczesną wiosną. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe do wysokości około 6 cali od ziemi.

Wszystko, co jest wymagane od Ciebie po przycinaniu Peltandra virginica jest do czyszczenia. Po przycięciu, obcięciu główki lub skróceniu rośliny Peltandra virginica należy zebrać odcięte części i wyrzucić je. Jeśli są jakieś chore części rośliny, które przyciąłeś, nie wyrzucaj ich z resztą przyciętych części. Chore liście należy zutylizować. Podczas podlewania po przycinaniu należy uważać, aby nie dotykać rany, aby nie dopuścić do zainfekowania rośliny przez grzyby poprzez świeżą ranę. Umieszczenie Peltandra virginica w dobrze wentylowanym miejscu również pomoże ranie wyschnąć i z czasem się zagoić.

Do głównego przycinania użyj ostrych sekatorów, które pozwolą na czyste cięcie, aby uniknąć uszkodzenia roślin. Podczas przycinania Peltandra virginica, cofnij się od czasu do czasu, aby sprawdzić wygląd rośliny, aby upewnić się, że ma kształt, który chcesz i że przycinasz go symetrycznie. Zaleca się noszenie rękawic i okularów ochronnych podczas przycinania Peltandra virginica.

Przycinanie jest ważnym elementem pielęgnacji i utrzymania roślin. Różne rośliny mają różne wymagania dotyczące przycinania. Niektóre rośliny mogą wymagać niewielkiego lub żadnego przycinania, podczas gdy inne mogą wymagać więcej uwagi. Większość roślin należy przycinać w celu usunięcia uszkodzonych lub niezdrowych liści. Inne rośliny mogą być przycinane w celu kontroli ich kształtu i wielkości. Przycinanie może być nawet wykonane w celu usunięcia główek kwiatowych roślin i zatrzymać je od samosiewu. Chociaż niektórzy ogrodnicy mogą uznać przycinanie za żmudne zadanie, jest to zło konieczne i stanowi istotną część utrzymania roślin w szczęściu i zdrowiu.

Peltandra virginica wymaga około 6 godzin bezpośredniego i ciągłego światła słonecznego dziennie. Są one pożądane, aby pomóc im rosnąć zdrowo, a to pomoże im rosnąć szybciej. Możesz również chcieć zapewnić tym gatunkom dodatkowe światło w zimie za pomocą lamp. Gatunki te potrzebują kilku godzin niezakłóconego światła słonecznego, aby mieć żywe liście, więc możesz chcieć umieścić je w najjaśniejszych miejscach ogrodu lub szkółki wewnętrznej.

Są one dostosowane do pełnego słońca i nie mają tendencji do tolerowania zacienionych obszarów. Najlepiej jest mieć co najmniej 8 cali przestrzeni dla każdej rośliny, zwłaszcza jeśli sadzisz wiele z nich, więc każdy może dostać dużo światła słonecznego. Ogólnie rzecz biorąc, Peltandra virginica ma duże zapotrzebowanie na bezpośrednie, pełne i obfite światło słoneczne. W okresie letnim można umieścić je na zewnątrz w porannym słońcu, więc będą miały wystarczająco dużo światła, aby rosnąć. Nie radzą sobie dobrze z częściowym światłem słonecznym i nie tolerują przefiltrowanego lub częściowego cienia. Mogą również nie rosnąć dobrze, gdy ogromne drzewo stale zapewnia cień, więc sadzić je w miejscach bez przeszkód.

Peltandra virginica nigdy nie powinny unikać ekspozycji na słońce, ponieważ szukają i kochają jasne światło. Kochają słońce tak bardzo, że wymagają co najmniej 6 godzin ekspozycji niezależnie od klimatu. Niektóre obszary, zwłaszcza w okresie jesieni i wiosny, nie potrzebują ochrony, ponieważ wymagają pełnego światła słonecznego. Jednakże, jeśli znajdujesz się w klimacie tropikalnym lub jeśli letnie słońce jest zbyt silne, zawsze można przenieść gatunki w doniczkach do środka, aż temperatura ponownie się ochłodzi. Ogólnie rzecz biorąc, nie musisz sadzić ich w pobliżu budynków, wysokich drzew i innych konstrukcji, ponieważ potrzebują pełnego słońca przez co najmniej 6 godzin.

Jeśli światła jest za mało, to Peltandra virginica nie będzie się dobrze rozwijał. Będzie to skutkowało słabym wzrostem. Grzyby i bakterie mogą żywić się tkankami roślin, które są ogólnie powszechne dla roślin uprawianych w zacienionych miejscach. Kiedy rośliny otrzymują zbyt mało światła słonecznego, mają tendencję do stawania się wrzecionowatymi. Będą miały słabsze łodygi, ponieważ stale szukają światła, a to może skutkować więdnięciem lub brązowymi liśćmi. Możesz chcieć sprawdzić, czy są obecne owady lub gnicie kłączy w Peltandra virginica, ponieważ może to być kolejny znak, że nie otrzymują one wystarczającej ilości światła słonecznego. Jeśli tak jest, umieścić je w innym obszarze, gdzie otrzymają jasne i bezpośrednie światło, aby zobaczyć, czy to zrobi różnicę.

W fazie ich wzrostu trzeba wystawić rośliny na słońce, aby nie musiały się napinać i rosnąć w górę. W ten sposób można uniknąć procesu etiolacji i zapobiec słabemu wzrostowi łodyg Peltandra virginica. Jest to na ogół dominujące w przypadku tych, które nie otrzymują słońca lub znajdują się w częściowo zacienionym miejscu, gdy są młode. Kiedy są już ustalone i dojrzały, trzeba również stale wystawiać je na pełne słońce, ponieważ potrzebują fotosyntezy, aby rosnąć więcej. Jeśli rośliny są umieszczone w szklarni lub w szkółce przez bardzo długi czas i zdecydujemy się przenieść je do ogrodu, należy stopniowo wprowadzać je do jasnego światła. Nie należy jednak nigdy nagle umieszczać ich w bezpośrednim cieple, zwłaszcza jeśli jest to środek popołudnia. Potrzebują one czasu, aby się przystosować i przyzwyczaić do intensywności światła słonecznego w Twojej okolicy, więc daj im trochę tak potrzebnego czasu.

Jak wspomniano, Peltandra virginica potrzebuje 6 do 7 godzin bezpośredniego światła słonecznego, aby wykonać proces fotosyntezy. To pomaga im produkować wystarczającą ilość pożywienia do wzrostu. Możesz to sobie ułatwić, gdy zgrupujesz je razem i posadzisz w tym samym miejscu w swoim ogrodzie. W ten sposób uzyskają one wystarczającą ilość światła potrzebnego do produkcji kwiatów, wyhodowania mocnych łodyg i wytworzenia glukozy, której potrzebują do produkcji żywności.

Jak wspomniano, Peltandra virginica kocha słońce, ale czasem zbyt duża ilość może mu zaszkodzić. Jednak zbyt wiele ostrego światła słonecznego może faktycznie spalić liście w lecie. Po posadzeniu w ziemi, możesz chcieć dodać do ich harmonogramu podlewania, więc będą miały ochronę. Ekspozycja na ostrza może spowodować oparzenia słoneczne, zwłaszcza gdy słońce w ciągu dnia jest zbyt silne. Jest wysoce zalecane, aby spryskać trochę wody, aby schłodzić liście trochę.

Musisz zminimalizować szok związany z przesadzaniem, zwłaszcza dla młodych i nowo posadzonych Peltandra virginica. Gatunki te będą potrzebowały czasu na dostosowanie się do nowego środowiska, ale pamiętaj, aby wybrać miejsce, w którym otrzymają pełne światło słoneczne, którego potrzebują. Ilość światła słonecznego ma znaczenie, jak również pora roku. Podlewaj je w najgorętsze dni, aby zmniejszyć stres, a młode możesz przykryć, gdy temperatury są bardzo wysokie. Osłony rzędów i tkaniny cieniujące mogą być stosowane dla młodszych, ale dojrzałe rośliny mogą ich nie potrzebować, zwłaszcza jeśli mają już ustalone korzenie i łodygi. Kiedy zauważysz, że Peltandra virginica zaczyna tracić swój kolor, może to być spowodowane tym, że nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego do przeprowadzenia fotosyntezy. Nie ma wystarczająco dużo chlorofilu, aby przedstawić zielony kolor; jeśli tak jest, musisz przenieść go do obszaru otrzymującego jasne światło słoneczne.

Najlepsza temperatura dla Peltandra virginica zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Peltandra virginica zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Peltandra virginica może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Peltandra virginica będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Peltandra virginica. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Peltandra virginica odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Peltandra virginica jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Peltandra virginica, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Peltandra virginica wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Peltandra virginica w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Peltandra virginica powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Peltandra virginica przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Peltandra virginica w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Peltandra virginica jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Peltandra virginica do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Peltandra virginica potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Peltandra virginica, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Peltandra virginica. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Peltandra virginica będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.