Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji:

Więdnięcie kwiatów pojawia się, gdy kwiaty stają się słabe, opadające, więdnące lub wyblakłe, aż nie mogą zostać wskrzeszone. Podczas więdnięcia zaczynają się marszczyć i kurczyć, aż kwiat stanie się całkowicie suchy lub obumarły. Wszelkie kwiaty, niezależnie od rodzaju rośliny czy klimatu, w którym są uprawiane, są podatne na więdnięcie. Jest to ogólnoświatowy problem dotyczący roślin doniczkowych, ziół, kwitnących roślin ozdobnych, drzew, krzewów, warzyw ogrodowych i roślin spożywczych. W przeciwieństwie do więdnięcia --- z którym często mylone jest więdnięcie --- więdnięcie może być spowodowane różnymi rzeczami i często jest spowodowane czymś więcej niż tylko brakiem wody. W ciężkich przypadkach więdnięcie może być śmiertelne.

Więdnięcie kwiatów rozwija się od bardzo łagodnych przypadków do ciężkich, które zabijają kwiat. Nasilenie objawów jest związane z przyczyną i tym, jak długo stan może się rozwijać przed podjęciem działań.

Główne przyczyny więdnięcie kwiatów to naturalny postęp wieku, brak wody, niedobory żywieniowe oraz choroby bakteryjne lub grzybicze. W przypadku zauważenia więdnięcie kwiatów bardzo ważne jest określenie podstawowej przyczyny. To pokieruje najlepszym sposobem postępowania, jeśli leczenie jest możliwe. Sprawdź glebę pod kątem wilgoci, a następnie dokładnie zbadaj całą roślinę pod kątem oznak niedoboru składników odżywczych. Jeśli żadna z tych przyczyn nie wydaje się być przyczyną, odetnij łodygę pod kwiatem. Jeśli na przekroju widoczne są brązowe lub rdzawe plamy, można bezpiecznie założyć, że jest to infekcja bakteryjna lub grzybicza. Jeśli kwiat zbliża się do końca swojej normalnej długości życia, kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub starzenie się i śmierć komórek. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna rozkładać zasoby kwiatu, aby wykorzystać je w innych częściach rośliny. We wszystkich innych przypadkach więdnięcie kwiatów się, gdy roślina zamyka łodygę jako mechanizm obronny, zatrzymując transport w układzie naczyniowym. Zapobiega to dalszej utracie wody przez kwiaty, ale także zapobiega przemieszczaniu się bakterii i grzybów do zdrowych części rośliny. Gdy transport wody i składników odżywczych ustanie, kwiat zaczyna więdnąć i ostatecznie obumierać.

Wciornastki to maleńkie, latające, wysysające soki owady, które atakują delikatne części roślin, powodując blizny i osłabienie rośliny, a czasem, jeśli inwazja jest wystarczająco silna, jej obumieranie. Mają niewymiarowe podwójne skrzydła z frędzlami, przypominające maleńkie, zniekształcone ważki. Wciornastki ma upodobanie do wielu roślin doniczkowych i upraw, co czyni je poważnym utrapieniem. Pojawiają się wczesną wiosną po ostatnich przymrozkach. Jeśli nie zostaną opanowane wczesną wiosną, utrzymają się przez większość sezonu. Często przyciągają je osłabione rośliny, takie jak te dotknięte suszą/podwodnieniem lub niedożywieniem. Wydaje się również, że nadmierne stosowanie nawozów azotowych przyciąga je do rośliny. Wciornastki może rozprzestrzeniać różne wirusy między roślinami, prowadząc do poważniejszych uszkodzeń.

Wciornastki są tak małe, że mogą być niezauważalne (długość 1-2mm ), ale porażone rośliny wykazują kilka kluczowych znaków. Na liściach pojawiają się drobne, blade plamy, które mogą zacząć się odkształcać, wykazywać białe lub srebrne przebarwienia lub mieć fakturę papieru. Płatki kwiatów mogą być również uszkodzone i mogą wykazywać przebarwienia, co jest ciemnym lub bladym przebarwieniem tkanki płatka uszkodzonej, zanim pąki zdążyły się otworzyć. Owoce mogą wykazywać parch lub srebrzyste blizny. Mogą być widoczne drobne czarne plamki odchodów owadów. W miarę postępu porażenia zainfekowane terminale zwijają się i odbarwiają, a liście mogą przedwcześnie opadać. Wzrost rośliny może być zahamowany. Wtórne infekcje wirusowe i bakteryjne, których wciornastki może przenosić, mogą stać się oczywiste. Dobre wieści? Wciornastki rzadko zabija lub poważnie osłabia krzewy i drzewa. Mniejsze rośliny, takie jak rośliny warzywne i ozdobne rośliny zielne, są zwykle bardziej dotknięte.

Wciornastki może być kontrolowana na kilka sposobów.

Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.