Do podlewania Persicaria orientalis można użyć węża ogrodowego z dyszą rozpylającą, konewki lub innego popularnego narzędzia do podlewania. Ogólnie rzecz biorąc, Persicaria orientalis nie jest zbyt wybredny o tym, jak otrzymują swoją wodę, ponieważ mogą żyć z wody deszczowej, wody z kranu lub wody filtrowanej. Często należy starać się nie podlewać tej rośliny z góry, ponieważ może to uszkodzić liście i kwiaty, a także może prowadzić do choroby. Czasami, najlepszą metodą podlewania tej rośliny jest ustawienie systemu nawadniania kropelkowego. Systemy te sprawdzają się w przypadku Persicaria orientalis, ponieważ równomiernie i bezpośrednio podają wodę do gleby. W przypadku jednej Persicaria orientalis, która rośnie w pojemniku, możesz zastosować podobne podejście do podlewania, zmieniając jednocześnie narzędzia, których używasz. Aby podlać Persicaria orientalis uprawianą w pojemniku, użyj kubka, konewki lub kranu, aby nałożyć wodę bezpośrednio na glebę.

Remedium na podlewanie Persicaria orientalis jest poniekąd oczywiste. Kiedy zauważysz, że Twojej roślinie brakuje wilgoci, po prostu zacznij ją podlewać bardziej regularnie. Kwestia nadmiernego podlewania może być znacznie bardziej tragiczna, zwłaszcza jeśli nie zauważysz jej wcześnie. Gdy Twoja Persicaria orientalis jest nadmiernie podlewana, może zapaść na choroby, które doprowadzą do jej upadku i śmierci. Najlepszym sposobem, aby zapobiec temu rezultatowi jest wybranie odpowiedniego miejsca do uprawy, takiego, które otrzymuje dużo światła słonecznego, które pomaga wysuszyć glebę i ma wystarczająco dobry drenaż, aby umożliwić nadmiar wody do drenażu, a nie gromadzenie się i powodowanie podmokłych gleb. Jeśli nadmiernie podlewasz swoją Persicaria orientalis, która mieszka w doniczce, być może trzeba będzie rozważyć zmianę jej na nową doniczkę. Poprzedni pojemnik mógł nie zawierać gleby z dobrym drenażem lub mógł nie mieć wystarczających otworów drenażowych. Przesadzając nadmiernie podlewaną Persicaria orientalis, upewnij się, że dodajesz luźną glebę i używasz doniczki, która skutecznie odprowadza wodę.

Persicaria orientalis potrzebuje wody regularnie przez cały okres wzrostu. Począwszy od wiosny, należy zaplanować podlewanie tej rośliny około raz w tygodniu. Jak sezon naciska na i rośnie cieplej, może trzeba zwiększyć szybkość podlewania do około dwóch do trzech razy w tygodniu. Przekroczenie tego tempa może być szkodliwe dla Persicaria orientalis. Z tego powodu należy również zapewnić, że gleba, w której rośnie Persicaria orientalis pozostaje stosunkowo wilgotna, ale nie mokra, niezależnie od tego, jak często należy podlewać, aby tak było. Podlewanie Persicaria orientalis, która żyje w doniczce jest nieco inne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba będzie zwiększyć częstotliwość podlewania, ponieważ gleba w doniczce może się nagrzewać i wysychać nieco szybciej niż ziemia. W związku z tym należy zaplanować podlewanie Persicaria orientalis uprawianej w pojemniku kilka razy w tygodniu w większości przypadków, w porównaniu z jednym tygodniem dla rośliny naziemnej.

Istnieje kilka różnych sposobów można przejść o określenie, ile wody dać do Persicaria orientalis. Niektórzy ogrodnicy wybierają swoją ilość wody na podstawie wyczucia gleby pod kątem wilgotności. Ta metoda sugeruje, że należy podlewać, aż poczujesz, że pierwsze sześć cali gleby stało się wilgotne. Alternatywnie, można użyć ustalonej miary, aby określić, ile należy podlewać Persicaria orientalis. Zazwyczaj należy dać Persicaria orientalis około dwóch galonów wody tygodniowo, w zależności od tego, jak gorąco jest i jak szybko gleba staje się sucha. Jednak przestrzeganie ścisłych wytycznych może prowadzić do nadmiernego podlewania, jeśli roślina wymaga mniej niż dwóch galonów wody tygodniowo z jakiegokolwiek powodu. Podczas uprawy Persicaria orientalis w pojemniku, trzeba będzie użyć innej metody, aby określić, ile wody dostarczyć. Zazwyczaj należy podać tyle wody, aby nawilżyć wszystkie warstwy gleby, które stały się suche. Aby sprawdzić, czy tak jest, można po prostu włożyć palec do gleby, aby poczuć wilgoć. Można również podlewać glebę do momentu, gdy zauważymy lekką strużkę nadmiaru wody wypływającą z otworów drenażowych doniczki.

To może być nieco trudne, aby uniknąć nadmiernego podlewania twój Persicaria orientalis. Z jednej strony, rośliny te mają stosunkowo głębokie korzenie, które wymagają nawilżania gleby co tydzień. Z drugiej strony, Persicaria orientalis to rośliny, które są bardzo podatne na gnicie korzeni. Wraz z gniciem korzeni, Twoja Persicaria orientalis może również doświadczyć brązowienia w wyniku nadmiernego podlewania. Podlewanie jest znacznie mniej prawdopodobne w przypadku Persicaria orientalis, ponieważ rośliny te mogą przetrwać przez pewien czas bez dodatkowego podlewania. Jeśli jednak zbyt długo nie podajemy tej roślinie wody, prawdopodobnie zacznie więdnąć. Możesz również zauważyć suche liście.

Możesz oczekiwać, że Twoje Persicaria orientalis 'potrzeby wodne będą rosły wraz z upływem sezonu. Wiosną należy podlewać ją mniej więcej raz w tygodniu. Następnie, gdy nadejdą letnie upały, prawdopodobnie trzeba będzie podawać nieco więcej wody Persicaria orientalis, czasami zwiększając ją do około trzech razy w tygodniu. Dotyczy to zwłaszcza Persicaria orientalis rosnących w pojemnikach, ponieważ przy ciepłej pogodzie gleba w pojemniku jest o wiele bardziej narażona na wysychanie niż ziemia. Jesienią, gdy Persicaria orientalis jeszcze kwitnie, może potrzebować nieco mniej wody, ponieważ temperatura prawdopodobnie spadła, a słońce nie jest już tak silne jak latem.

Persicaria orientalis będzie przechodzić przez kilka różnych etapów wzrostu w ciągu roku, z których niektóre mogą wymagać więcej wody niż inne. Na przykład, prawdopodobnie rozpoczniesz swoją Persicaria orientalis jako nasiona. Podczas gdy nasiona kiełkują, powinieneś zasadzić je tak, aby dostarczały więcej wody niż Persicaria orientalis będzie potrzebował w późniejszym okresie życia, podlewając często, aby utrzymać stałą wilgotność gleby. Po kilku tygodniach twoja Persicaria orientalis wyrośnie ponad glebę i może potrzebować nieco mniej wody niż w fazie siewki. Następnie, gdy roślina ta będzie już dojrzała, można zacząć stosować regularną częstotliwość podlewania około raz w tygodniu. W miarę rozwoju kwiatów może być konieczne podawanie nieco większej ilości wody, aby wspomóc ten proces.

Istnieje kilka powodów, dla których większość Persicaria orientalis rośnie na zewnątrz, a nie w pomieszczeniach. Pierwszym z nich jest to, że rośliny te zazwyczaj rosną na wysokość. Drugim powodem jest to, że Persicaria orientalis potrzebuje więcej dziennego światła słonecznego niż większość miejsc uprawy w pomieszczeniach może zapewnić. Jeśli jesteś w stanie zapewnić odpowiednie miejsce do uprawy w pomieszczeniach, może się okazać, że trzeba dać Persicaria orientalis wody trochę częściej niż w miejscu uprawy na zewnątrz. Częścią tego powodu jest to, że miejsca uprawy w pomieszczeniach mają tendencję do bycia dużo bardziej suchymi niż te na zewnątrz z powodu jednostek HVAC. Innym powodem jest to, że gleba w pojemnikach może wyschnąć stosunkowo szybko w porównaniu do gleby w ziemi.

Persicaria orientalis jest rodzajem rośliny jednorocznej, więc nie wymaga dużego przycinania. Wystarczy tylko odciąć i oczyścić chore, żółte lub opadłe liście i łodygi w okresie wzrostu. To pomoże Twojej Persicaria orientalis utrzymać się z dala od infekcji patogenów.

W trakcie wzrostu rośliny powstają żółknące, wysychające i plamiste liście, które należy odciąć. Jeśli cały kawałek liścia jest przebarwiony lub zainfekowany, trzeba będzie odciąć go całkowicie. W innych sytuacjach należy odciąć tylko przebarwioną lub zainfekowaną część niektórych liści. Persicaria orientalis nad ziemią umrze i wyschnie w zimie, a martwe rośliny należy oczyścić.

Persicaria orientalis Liście są delikatne, więc należy uważać, aby ich nie poobijać lub nie uszkodzić. Jeśli liście nie są zwiędłe lub mocno przebarwione, nie należy przycinać liści z najniższych gałęzi, chyba że są uszkodzone. Są one zazwyczaj największe, więc dostarczają roślinie niezbędnej energii do prawidłowego wzrostu. Proszę nie dopuszczać do ran po przycinaniu wody, aż do pełnego wyzdrowienia. Pamiętaj, aby zawsze sterylizować narzędzia przed przycinaniem. Po zakończeniu przycinania prosimy o wyrzucenie wszystkich odpadowych liści i łodyg do koszy na śmieci, aby uniknąć chorób i insektów.

Sterylizuj wszystkie narzędzia przed przycinaniem; nieczyste narzędzia będą przekazywać patogeny do rośliny przez rany; Przycinaj w słoneczne dni, ponieważ nowe cięcia zostaną zainfekowane przez patogeny, jeśli zostaną zatrzymane przez deszcz lub wodę. Wyrzucaj wszystkie odpady z liści i łodyg do koszy na śmieci, łatwo gniją i przyciągają choroby i insekty.

Spodziewaj się przycinać swoją Persicaria orientalis co tydzień, jeśli dobrze rośnie lub co dwa tygodnie, jeśli rośnie powoli. Zawsze dobrze jest przycinać ją w słoneczne dni, ponieważ jeśli będziesz ją przycinać w deszczowe dni, woda deszczowa zniekształci cięcia i spowoduje zakażenie całej rośliny.

Ponieważ Persicaria orientalis jest rośliną jednoroczną, przycinanie powinno odbywać się w zasadzie w sezonach, w których roślina szybko rośnie. Podczas wzrostu rośliny powstają żółknące, zasychające i plamiste liście, które należy przyciąć.

Musisz wystawić rośliny na co najmniej 6 do 8 godzin światła słonecznego dziennie. Preferują one większą ekspozycję na światło poranne, zwłaszcza latem. Persicaria orientalis potrzebuje pełnego słońca i więcej światła słonecznego, które może uzyskać. Im więcej światła dostają te gatunki, tym więcej mogą produkować żywności, produkować piękne kwiaty i przetrwać.

Persicaria orientalis najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Najlepiej nie stłoczyć ich razem, aby mogły równomiernie uzyskać ekspozycję na słońce. Liście nie powinny być głodzone światłem słonecznym. Jeśli sadzone są w doniczkach, staraj się wystawiać kwiaty zielne w oknach z bezpośrednim słońcem i zapewnij im pełne światło słoneczne niezależnie od miesięcy. Nie mają one tendencji do radzenia sobie dobrze w częściowym lub przefiltrowanym świetle, ponieważ nie wytworzy to silnych łodyg i zdrowych kwiatów. Najlepiej, jeśli Persicaria orientalis jest zawsze wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Kiedy temperatura wzrasta powyżej 90℉(32℃), Persicaria orientalis może ulec uszkodzeniu przez ekstremalne temperatury, zwłaszcza jeśli są wystawione na wiele godzin słońca. Zawsze jest idealny do zapewnienia trochę cienia od światła w godzinach popołudniowych w lecie. Zawsze należy pamiętać, że światło słoneczne w lecie jest silniejsze niż w zimie. Ekspozycja na światło słoneczne jest również o 50% dłuższa w lecie niż w zimie. Jeśli Persicaria orientalis jest zbyt zestresowany światłem słonecznym, możesz chcieć utrzymać je w pełni nawodnione. Podlewaj je, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha na około 2 cale, i przenieś rośliny do środka, jeśli na zewnątrz jest zbyt gorąco. Tak jest w przypadku, gdy są one posadzone w pojemnikach. To może być normalne dla liści roślin do więdnięcia w ciągu dnia. Ogólnie rzecz biorąc, mogą one odzyskać w nocy. Jednak, gdy zauważysz, że Persicaria orientalis wciąż opadają, oznacza to, że roślina szybko traci wodę i trzeba je podlać.

Persicaria orientalis nie potrzebują żadnej ochrony przed słońcem. W rzeczywistości kochają słońce, a niektóre gatunki są heliotropowe. Sadzić je w ogrodach skierowanych na południe, gdy tylko jest to możliwe, aby mogły być wystawione od rana do popołudnia. Podczas gdy słońce może przynieść im korzyści, niektóre mogą doświadczyć oparzeń słonecznych. Można zapewnić ochronę przed popołudniowym i południowym słońcem poprzez cień drzewa lub ściany. Uprawa Persicaria orientalis w zacienionych miejscach jest niemożliwa, ponieważ większe kwiaty wymagałyby dużo energii do wzrostu i produkcji. Zawsze zapewnij warunki oświetleniowe i ustaw je w obszarze z pełnym słońcem, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Kiedy Persicaria orientalis nie dostaje odpowiedniego światła słonecznego, lub nie są one umieszczone w miejscach w pełni nasłonecznionych, warto zauważyć, że proces fotosyntezy spowolni. Brak światła słonecznego spowoduje, że łodygi staną się bardziej niskopienne, ponieważ stają się cienkie i długie, ponieważ mają tendencję do poszukiwania zbyt dużej ilości światła słonecznego. W cieniu nie będą kwitnąć i produkować nasion. Nieodpowiednie światło słoneczne oznacza również, że starsze liście mogą obumrzeć, kolor nowych jest jaśniejszy niż starych liści, a nowy wzrost jest mniejszy niż poprzednie. Persicaria orientalis rzeczywiście tak bardzo kochają słońce. Jednak mogą one więdnąć, gdy są narażone na nadmierne ciepło i światło ultrafioletowe podczas ekstremalnych miesięcy letnich, więc należy zachować ostrożność. Możesz chcieć przykryć je siatką, która ma zielony odcień, zwłaszcza latem, aby zapobiec przypalaniu liści i kwiatów. Gdy są w pomieszczeniach, zmniejsz ciepło za pomocą wentylatora.

Kiedy Persicaria orientalis rosną, potrzebują więcej światła niż ich dojrzałe odpowiedniki. Młodsze powinny otrzymywać odpowiednie światło, ale mogą nie być przygotowane na nagłe pełne światło słoneczne, zwłaszcza jeśli są uprawiane w szkółce. Mogą być bardziej wrażliwe na letnie słońce, więc oświetlenie powinno być stopniowe i powolne.

Latem lub późną wiosną, Persicaria orientalis potrzebuje 6 do 8 godzin bezpośredniego światła każdego dnia. Jest tak niezależnie od tego, czy są one posadzone na zewnątrz. Jeśli Persicaria orientalis jest posadzona w doniczkach lub uprawiasz ją w zimie, potrzebuje bezpośredniego światła fluorescencyjnego, które pomaga jej lepiej rosnąć. Upewnij się, że umieścisz je w pomieszczeniu, w którym są skierowane na południe lub wschód, aby mogły mieć wystarczająco dużo światła słonecznego do fotosyntezy.

Podczas przesadzania roślin nie należy wystawiać ich na nagłe działanie promieni słonecznych. Przed przesadzeniem na zewnątrz należy dać Persicaria orientalis do wzrostu i dojrzewania. Niektóre gatunki roślin zielnych mogą rosnąć wyżej i mogą rzucać cień na inne młode rośliny. Pozwól na 80-100 dni okresu wegetacyjnego przed posadzeniem kolejnej partii, aby zapewnić, że każda roślina otrzyma więcej niż wystarczającą ilość światła słonecznego przez co najmniej 6 godzin dziennie. Upewnij się, że Persicaria orientalis otrzymuje najlepsze światło możliwe, zwłaszcza jeśli jest sadzony w szkółce. Są to rośliny lubiące słońce, ale zbyt dużo światła słonecznego z bardzo gorącą temperaturą jest również szkodliwe dla ich wzrostu. Oświetlenie wewnętrzne należy jak najczęściej zastępować naturalnym światłem słonecznym, ponieważ te gatunki łakną go każdego dnia.

Najlepsza temperatura dla Persicaria orientalis zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Persicaria orientalis zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Persicaria orientalis może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Persicaria orientalis będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Persicaria orientalis. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Persicaria orientalis odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Persicaria orientalis jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Persicaria orientalis, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Persicaria orientalis wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Persicaria orientalis w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Persicaria orientalis powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Persicaria orientalis przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Persicaria orientalis w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Persicaria orientalis jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Persicaria orientalis do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Persicaria orientalis potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Persicaria orientalis, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Persicaria orientalis. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Persicaria orientalis będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.

Rośliny potrzebują składników odżywczych, aby przetrwać; większość ogrodników, niezależnie od doświadczenia, doskonale zdaje sobie sprawę z tego czynnika. Jednak bez pożywienia, Persicaria orientalis wymrze wkrótce po pierwszym zapyleniu. Dlatego dostarczanie właściwego rodzaju składników odżywczych w odpowiednich ilościach jest najlepszym sposobem, aby utrzymać Persicaria orientalis przez cały sezon kwitnienia i produkować duże, piękne kwiaty. Nawóz pomaga także Persicaria orientalis zbudować duży, zdrowy system korzeniowy. Roślina ta potrzebuje wszelkiej pomocy, ponieważ jej system korzeniowy jest bardzo cienki i łatwo ulega uszkodzeniom. Nawożenie podczas sadzenia pomaga Persicaria orientalis zbudować solidną strukturę korzeniową, która nie tylko zapewnia roślinie stabilność, ale także przygotowuje scenę dla rewelacyjnego kwitnienia. W odpowiednim momencie nawożenie może znacznie wydłużyć okres kwitnienia Persicaria orientalis.

Persicaria orientalis Wcześnie, gdy minie niebezpieczeństwo ostatnich przymrozków, roślina zaczyna bardzo szybko rosnąć. To właśnie w tym czasie należy nawozić Persicaria orientalis, a dokładniej podczas sadzenia. Nawóz należy zastosować, gdy roślina jest po raz pierwszy sadzona w ziemi lub w doniczkach, niezależnie od tego, jak zdecydujemy się ją posadzić. Będzie to jedyna dawka nawozu aż do późniejszego okresu w roku, kiedy kwiaty są w pełni sił. Gdy sezon jest już w pełni, a Persicaria orientalis otworzyła większość swoich kwiatów w pełnym rozmiarze, nadszedł czas, aby ponownie rozpocząć nawożenie. W okresie największego kwitnienia należy rozpocząć nawożenie raz na trzy lub cztery tygodnie, o ile pozwala na to pogoda. Następnie, gdy Persicaria orientalis zacznie wypuszczać coraz mniej nowych kwiatów, należy zaprzestać nawożenia; nie ma potrzeby nawożenia, gdy roślina nie jest już w stanie wyprodukować więcej kwiatów.

O ile regularne nawożenie jest ważne dla Persicaria orientalis, to absolutnie można je zastosować w niewłaściwym czasie. Niektóre sytuacje wymagają wstrzymania nawożenia raz na jakiś czas. Są one zazwyczaj związane z klimatem, ale obejmują również wiele czynników, które można kontrolować. Zasadniczo, gdy coś jest nie tak z rośliną, glebą lub klimatem, należy poczekać, aż sprawy się wyjaśnią i roślina wróci do normy. Przykładem tego, kiedy nie należy nawozić jest wystąpienie poważnych lub niespodziewanych zmian w pogodzie. Jeśli w środku lata nagle nadejdzie zimna drzemka, z rozpoczęciem nawożenia należy poczekać, aż zrobi się znowu ciepło. To samo dotyczy sytuacji, gdy gleba staje się zbyt sucha lub zbyt zbita, aby cokolwiek wchłonąć. W tym momencie nawóz trafi prosto do korzeni, a nie zostanie rozproszony przez glebę, zanim do nich dotrze. Jak można sobie wyobrazić, korzenie Persicaria orientalis nie lubią tego. Gdy temperatury w najgorętszych częściach dnia sięgają 90 stopni, nie należy stosować nawozów. Ponieważ w zależności od temperatury nawóz ulega rozkładowi w różnym tempie, szczególnie ważne jest, aby nie dopuścić do zbyt szybkiego rozkładu w gorących temperaturach. Przed ponownym nawożeniem należy również zwalczyć szkodniki lub choroby i usunąć je.

Większość rodzajów Persicaria orientalis potrzebuje tych samych ogólnych składników odżywczych z nawozu. Powinny one być dostarczane w postaci nawozu opracowanego specjalnie dla wysokoplennych roślin kwitnących. Najlepszym rozwiązaniem jest nawóz o wyższej zawartości fosforu. Tego typu nawóz ma wyższą liczbę P w swoim numerze NPK, na przykład 10-30-10. Kilka marek nawozów sprzedaje nawozy idealne dla roślin kwitnących, takie jak Persicaria orientalis, które są łatwym i bezproblemowym sposobem zapewnienia odpowiednich składników odżywczych. Jeśli zdecydujesz się na użycie wstępnie zmieszanego nawozu, postępuj zgodnie z instrukcjami na opakowaniu, aby zapobiec sytuacji, w której Persicaria orientalis otrzyma zbyt dużo lub zbyt mało nawozu, co w obu przypadkach może spowodować słaby wzrost rośliny lub nawet jej całkowite zwiędnięcie.

W zależności od rodzaju posiadanego nawozu, konkretne instrukcje nawożenia mogą się różnić. Istnieje jednak kilka ogólnych wskazówek dotyczących stosowania większości rodzajów nawozów na Persicaria orientalis. Pierwsze zastosowanie nawozu, które powinno mieć miejsce podczas pierwszego sadzenia Persicaria orientalis, będzie prawdopodobnie polegało na wymieszaniu zalecanej ilości nawozu z glebą przed posadzeniem i podlaniem Persicaria orientalis. Kolejne nawożenie może wyglądać nieco inaczej. W przypadku nawozów granulowanych wystarczy wymieszać granulki z górną warstwą gleby wokół zewnętrznej krawędzi rośliny, gdzie znajdują się korzenie. Na początku należy je bardzo dobrze podlać, a następnie regularnie podlewać. Inne nawozy można wymieszać w konewce i stosować tak, jak przy zwykłym podlewaniu. Postępuj zgodnie z instrukcjami podanymi na opakowaniu nawozu, aby zachować spójność, ale jeśli wolisz zachować regularny harmonogram, strzelaj co trzy do czterech tygodni.

Nadmierne nawożenie to bardzo łatwy do popełnienia błąd dla początkujących ogrodników, a nawet dla doświadczonych ogrodników wypróbowujących nowy produkt. Na szczęście Persicaria orientalis daje o tym znać bardzo dobrze, pokazując kilka oznak niepokoju. Można zauważyć, że jej liście szybko żółkną, liście mogą więdnąć lub nowe kwiaty mogą być słabo rozwinięte. To wszystko są wyraźne oznaki zbyt dużej ilości pożywienia. Gdy zbyt często nawozisz Persicaria orientalis, stwarzasz warunki glebowe nie do zamieszkania. Gleba może stać się zbyt gorąca, co jest terminem używanym do opisania, gdy gleba jest zbyt nasycona minerałami, składnikami odżywczymi lub kompostem i kończy się spaleniem korzeni wszystkiego, co jest w niej zasadzone. To dobry pomysł, aby wypłukać glebę dobrze raz w miesiącu lub tak, po prostu przez podlewanie dwa razy więcej niż normalnie z dobrym drenażem.