Nie tylko Miechunka peruwiańska ma pewne preferencje dotyczące ilości otrzymywanej wody, ale także bardzo dba o sposób jej dostarczania. Jeśli nie zastosujesz odpowiedniej techniki podlewania, możesz zaszkodzić swoim pomidorom. Najlepszym sposobem podlewania Miechunka peruwiańska jest nakładanie wody bezpośrednio na glebę w sposób powolny i delikatny. Nie powinno się wlewać całej wody do gleby na raz i nie powinno się podlewać z góry Miechunka peruwiańska. Chociaż należy podlewać powoli, należy również podlewać głęboko, aby zapewnić, że cała gleba, w której rośnie Miechunka peruwiańska jest wystarczająco wilgotna.

Jeśli stwierdzisz, że przesadziłeś z podlewaniem swojej Miechunka peruwiańska i jesteś zaniepokojony ryzykiem wystąpienia choroby, powinieneś natychmiast interweniować. Często najlepszym rozwiązaniem dla nadmiernie podlewanej Miechunka peruwiańska jest wyrwanie jej z obecnego miejsca uprawy. Po wyjęciu rośliny z ziemi można pozwolić korzeniom nieco przeschnąć przed posadzeniem jej w nowym miejscu. Upewnij się, że nowe miejsce uprawy ma glebę z dobrym drenażem. W przypadku uprawy w doniczkach, warto przenieść roślinę do doniczki z większą ilością otworów drenażowych. W przypadku podlewania wystarczy zwiększyć częstotliwość dostarczania wody roślinie.

Ogólnie rzecz biorąc, Miechunka peruwiańska wymaga znacznej ilości wody w ciągu całego sezonu wegetacyjnego. Aby zaspokoić to wysokie zapotrzebowanie na wodę, trzeba będzie podlewać wcześnie i często przez całą wiosnę i lato. We wcześniejszych częściach sezonu wegetacyjnego należy podlewać Miechunka peruwiańska mniej więcej raz lub dwa razy w tygodniu. W miarę upływu sezonu należy zwiększyć częstotliwość podlewania. Latem, w zależności od pogody, konieczne może być podlewanie dwa lub więcej razy dziennie. Po tym jak Miechunka peruwiańska przejdzie przez główne fazy wzrostu sezonowego, można zmniejszyć częstotliwość podlewania do około jednego razu w tygodniu do końca sezonu wegetacyjnego.

Ponieważ Miechunka peruwiańska są niezwykle popularne, a wielu profesjonalnych i amatorskich ogrodników uprawia je z powodzeniem, mamy całkiem jasne pojęcie o tym, jak dbać o te rośliny. To zrozumienie obejmuje konkretną wiedzę na temat dokładnej ilości wody, jaką powinien otrzymać przeciętny Miechunka peruwiańska. Ogólnie rzecz biorąc, Miechunka peruwiańska wymaga około 1 - 1,5 cala wody tygodniowo. Ta ilość powinna być równomiernie rozłożona podczas tygodniowego podlewania. W miarę ocieplania się pogody może być konieczne dostarczenie większej ilości wody, ale w większości przypadków dwa cale na tydzień to dobra ilość podstawowa.

Zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie mogą stanowić problem dla Twojej Miechunka peruwiańska, a oba te problemy mogą objawiać się podobnymi symptomami. Na przykład, odbarwienie i więdnięcie liści może być spowodowane zarówno nadmiernym podlewaniem, jak i podlewaniem. Gdy Twoja Miechunka peruwiańska jest podlewana, jej liście będą się zwijać i opadać na początku. Zauważysz, że garść liści staje się mniej żywotna. Podlewanie może również spowodować zahamowanie wzrostu i słaby ogólny rozwój, ponieważ zarówno kwiaty, jak i ta roślina wymagają dużej ilości wody. Nadmierne podlewanie częściej prowadzi do chorób, w tym gnicia. Nadmierne podlewanie może również prowadzić do nieprzyjemnych zapachów unoszących się z gleby Twojej rośliny. Objawy podlewania pojawią się szybciej niż podlewania nadmiernego. Nadmierne podlewanie może być również widoczne w warunkach glebowych. Głównie, jeśli zauważysz dużo stojącej wody lub podmokłych gleb, prawdopodobnie doszło do nadmiernego podlewania.

Jak wspomniano powyżej, potrzeby wodne Twojej Miechunka peruwiańska będą się wielokrotnie zmieniać w ciągu roku. Przez większą część wiosny i lata należy podlewać Miechunka peruwiańska mniej więcej raz na tydzień. Gdy nadejdą letnie upały, należy zaplanować zwiększenie częstotliwości podlewania do jednego lub dwóch razy dziennie. Późnym latem i jesienią, pod koniec okresu zbiorów, można zmniejszyć częstotliwość podlewania do około jednego razu w tygodniu. Po zakończeniu zbiorów można zaprzestać podlewania, ponieważ roślina Miechunka peruwiańska osiągnęła koniec swojego cyklu życiowego i nie będzie wymagała dalszej wilgoci w glebie. Plan pielęgnacji Miechunka peruwiańska wymaga zmiany ilości dostarczanej wody w zależności od aktualnej fazy wzrostu rośliny. Na początku, zwłaszcza jeśli uprawiasz Miechunka peruwiańska z nasion, musisz zapewnić wodę wystarczająco często, aby utrzymać stałą wilgotność gleby, co sprzyja rozwojowi korzeni. Kiedy roślina staje się wystarczająco stara, aby produkować kwiaty, prawdopodobnie będzie potrzebowała jeszcze więcej wody. Podczas fazy rozwoju owoców, Twoja Miechunka peruwiańska będzie prawdopodobnie potrzebowała najwięcej wody ze wszystkich okresów wzrostu, czasami wymagając wody więcej niż dwa razy dziennie. Po tej fazie potrzeby wodne Miechunka peruwiańska znacznie się zmniejszą.

To, czy uprawiasz Miechunka peruwiańska w pomieszczeniach czy na zewnątrz, może również odgrywać rolę w tym, jak je podlewasz. Miechunka peruwiańska rosnące na zewnątrz mogą otrzymywać wodę z naturalnych opadów, co zmniejszy ilość dodatkowej wody, którą powinieneś dostarczyć. Jednakże, niezwykle rzadko zdarza się, aby opady deszczu odpowiednio zastąpiły całkowicie twoje podlewanie. Rośliny rosnące w pomieszczeniach, wraz z każdą Miechunka peruwiańska rosnącą w pojemniku, będą wymagały częstszego podlewania niż te, które rosną w ziemi na zewnątrz. Jeśli wybierzesz tę drogę, upewnij się, że roślina otrzymuje wystarczającą ilość wody, sprawdzając często wilgotność gleby w doniczce, aby utrzymać Miechunka peruwiańska w zdrowiu.

Choć możesz pozwolić Miechunka peruwiańska szaleć, uzyskasz lepsze plony i zdrowsze rośliny, gdy je przycinasz. Miechunka peruwiańska są bardzo podatne na grzyby, gdy nie są prawidłowo przycinane, ponieważ rozwijają się w miejscach, gdzie jest dużo wilgoci z gnijących owoców, chwastów i martwych/więdnących liści. Właściwa pielęgnacja poprzez usuwanie chorych, martwych lub żółtych liści może zmniejszyć ilość materii organicznej, w której może rozwijać się grzyb. Oprócz zapobiegania chorobom, przycinanie Miechunka peruwiańska może również przynieść więcej owoców podczas zbiorów. Przycinanie mniejszych kwiatów pozwoli roślinie skupić energię na produkcji kwiatów i owoców. Po pojawieniu się owoców można również przerzedzić mniejsze, aby zmniejszyć konkurencję o zasoby.

To, kiedy należy przycinać, zależy w dużej mierze od fazy wzrostu Miechunka peruwiańska. Należy unikać usuwania zdrowych liści zanim roślina zacznie kwitnąć i owocować, ponieważ może to mieć negatywny wpływ na wydajność owoców. Można natomiast usuwać martwe liście w dowolnym momencie, co pozwoli utrzymać roślinę w zdrowiu i odstraszy potencjalne szkodniki i choroby. Szukajcie liści, które są żółte lub brązowe i straciły swój połysk. Pozostawienie martwych liści może uniemożliwić cyrkulację powietrza, co może spowodować rozwój grzybów (plamki na liściach lub pleśń na owocach). Gdy owoce zaczynają rosnąć i dojrzewać, należy uważać na ich przepełnienie. Im więcej owoców na roślinie, tym mniejsze będą rosły. Ponadto, zbyt duża ilość owoców może prowadzić do słabej cyrkulacji powietrza, co z kolei może prowadzić do powstawania grzybów. Usunięcie niektórych owoców nie zaszkodzi zbytnio plonom. Ponadto większość ludzi zasadzi więcej niż jedną roślinę w swoim ogrodzie. W rzeczywistości powinieneś spodziewać się około 7 do 10 roślin na osobę, aby zapewnić wystarczającą ilość owoców w sezonie.

Po przycinaniu, zawsze usuwać wszelkie ścinki z łóżka albo przez kompostowanie lub usuwania ich. Zawsze upewnij się, że nawożenie i podlewanie roślin po oczyszczeniu gruzu, jak to może pomóc dać wystarczająco dużo energii i składników odżywczych do tworzenia nowych pąków i upraw. Aby zapewnić maksymalną produkcję owoców w następnym roku, upewnij się, że daj roślinom co najmniej jeden cal wody na tydzień po przeniesieniu ich do pierwszego mrozu. Gdy zbierzesz ostatnie zbiory i skosisz rośliny, umieść na nich warstwę mulczu, aby zabezpieczyć je przed mroźną zimą. Niskie temperatury mogą uszkodzić korzenie i korony, co prowadzi do niewielkich lub żadnych plonów następnej wiosny. Najlepszą mulczką jest czyste siano lub słoma, ponieważ nie matowieje i nie dusi roślin.

Oczywiście, dzika Miechunka peruwiańska może rosnąć dobrze bez przycinania, ale dla najzdrowszych roślin i najlepszych plonów, będziesz chciał przyciąć roślinę. W pierwszym roku sadzenia, szczypać z powrotem kwiaty na wszystkich odmianach, aby zachęcić do energicznego wzrostu. Przycinamy pierwszy przyrost kwiatów, a następnie pozwalamy zakwitnąć pozostałym kwiatom. W drugim sezonie i później można pozwolić roślinie kwitnąć jak zwykle i skupić się jedynie na usuwaniu starych i/lub martwych liści. Niektórzy ogrodnicy sugerują także, aby utrzymywać małą liczbę owoców na roślinie, ponieważ może to pomóc w zmniejszeniu konkurencji i doprowadzić do zwiększenia rozmiarów owoców. Ta technika jest jednak dyskusyjna i nie jest stosowana w wielu szklarniach. Zawsze można to sprawdzić usuwając małe owoce z kilku roślin, aby zobaczyć, czy ogólny rozmiar gotowego owocu jest większy niż na innych roślinach.

Jest kilka okresów w ciągu roku, kiedy będziesz chciał przycinać Miechunka peruwiańska. Jeśli sadzisz nowe rośliny w ziemi, powinieneś przycinać je dopiero wtedy, gdy roślina zacznie już kwitnąć i/lub owocować, ponieważ usunięcie zdrowych liści może wpłynąć na produkcję owoców. Usuwaj tylko te liście, które są pożółkłe lub chore. Można to robić przez cały sezon wegetacyjny, aby utrzymać rośliny w zdrowiu. Możesz zacząć przycinać kwiaty, gdy zakwitną wiosną/latem i owoce latem.

Miechunka peruwiańska jest szczególnie podatna na grzyby, które występują w wilgotnym środowisku o słabej cyrkulacji. Jeśli uprawiasz Miechunka peruwiańska w matowych rzędach, łatwo o rozprzestrzenianie się tego grzyba, dlatego warto zadbać o staranne przycinanie rabat. Dotknięte rośliny będą miały kwiaty i owoce pokryte pylistym, grzybowym nalotem. Jeśli zauważysz grzyb (plamę na liściu lub pleśń na owocu), natychmiast wyrwij zainfekowane kwiaty, owoce i martwe liście.

Przycinanie drzewa Miechunka peruwiańska oznacza większe zbiory owoców, a kto tego nie chce? Do czystego cięcia potrzebne będą rękawice ogrodnicze i ostre nożyce lub nożyce ogrodowe. Wiosną i latem należy sprawdzać, czy nie ma martwych lub starych liści i w razie potrzeby usuwać je. Jeśli zauważysz chorobę lub gnicie, usuń całą roślinę i glebę, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Przycinając kwiaty, należy przycinać łodygi u podstawy, gdzie łączą się one z resztą rośliny. Na początku należy usuwać tylko najmniejsze kwiaty, ponieważ z nich powstają najmniejsze owoce. Można również użyć nożyczek, jeśli mamy dużo Miechunka peruwiańska s, ale należy uważnie patrzeć przed cięciem, ponieważ można przypadkowo odciąć zdrowe kwiaty. Jeśli zdecydujesz się nie przycinać kwiatów, może być konieczne usunięcie niedojrzałych owoców, jeśli zauważysz, że roślina staje się zbyt zatłoczona. Należy usunąć wszystkie uszkodzone owoce oraz te, które są znacznie mniejsze od pozostałych i/lub nie rozwijają się prawidłowo. Do tego celu należy użyć pary ostrych nożyczek i ciąć.

Miechunka peruwiańska jest szczególnie podatna na grzyby, które występują w wilgotnym środowisku o słabej cyrkulacji. Jeśli uprawiasz Miechunka peruwiańska w matowych rzędach, łatwo o rozprzestrzenianie się tego grzyba, dlatego warto zadbać o staranne przycinanie grządek. Dotknięte rośliny będą miały kwiaty i owoce pokryte pylistym, grzybowym nalotem. Jeśli zauważysz grzyb (plamę na liściu lub pleśń na owocu), natychmiast wyrwij zainfekowane kwiaty, owoce i martwe liście.

Miechunka peruwiańska Zazwyczaj potrzebuje co najmniej sześć do ośmiu godzin bezpośredniego światła słonecznego każdego dnia. Jeśli uprawiasz roślinę na zewnątrz, pamiętaj, aby wybrać miejsce, które otrzymuje pełne światło słoneczne przez cały dzień. Jeśli uprawiasz Miechunka peruwiańska w pomieszczeniach, spróbuj umieścić ją w pobliżu południowego okna lub innego miejsca, które otrzymuje dużo światła słonecznego. Chociaż Miechunka peruwiańska potrzebuje pełnego światła słonecznego do wzrostu i rozwoju, należy unikać wystawiania jej na bezpośrednie działanie promieni słonecznych podczas wysokich temperatur, takich jak ponad 35°C(95℉) lub podczas gorących letnich popołudni. Jeśli światło słoneczne jest zbyt intensywne, może spowodować, że liście staną się spalone lub zwiędnięte. Aby tego uniknąć, można rozważyć zastosowanie zasłon lub rolet filtrujących światło słoneczne lub przeniesienie rośliny w bardziej zacienione miejsce.

Jeśli Twoja Miechunka peruwiańska nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego, może mieć problemy ze wzrostem i może stać się słaba i beznoga. Liście mogą również zacząć żółknąć, co wskazuje, że roślina nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego do produkcji chlorofilu. W skrajnych przypadkach roślina może nawet umrzeć.

Chociaż Miechunka peruwiańska potrzebuje pełnego światła słonecznego, ważne jest, aby unikać wystawiania jej na zbyt wiele bezpośrednich promieni słonecznych. Jeśli roślina jest narażona na intensywne światło słoneczne przez dłuższy czas, może zacząć wykazywać oznaki oparzenia słonecznego, takie jak brązowe lub spalone liście. Aby tego uniknąć, należy monitorować roślinę i w razie potrzeby przenieść ją w bardziej zacienione miejsce.

Aby ta tropikalna roślina dobrze się rozwijała, będziesz chciał utrzymać je między 75℉ a 90℉ (25-32℃). Każdy gatunek może obsługiwać temperatury poza tym zakresem, ale utrzymanie go w ciągu kilku stopni tych granic zapewni, że rosną do ich maksymalnego potencjału. Jeśli chodzi o jego ekstremalne limity temperatur, każde środowisko poniżej 50℉ (10℃) lub powyżej 95℉ (35℃) zacznie utrudniać jego wzrost i powodować różne aberracje do jego liści i łodyg. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niskich temperatur; nawet lekki mróz może spowodować, że twoje rośliny tropikalne zginą. Śmierć komórkowa może zacząć się dziać w szybkim tempie, niektóre gatunki umierają w zaledwie 12 do 24 godzin.

Podczas gdy Miechunka peruwiańska nie wymaga zmian temperatury, aby wejść w różne fazy wzrostu, ważne jest, aby zachować spójność. Dzikie wahania temperatury mogą spowolnić jego wzrost niezależnie od jego obecnej fazy, więc zawsze lepiej jest trzymać je w kontrolowanym środowisku. Ten optymalny zakres temperatur 75℉ i 90℉ (25-32℃) jest niezbędny do utrzymania, zwłaszcza pozostając powyżej dolnej granicy. Idąc powyżej 90℉(32℃) nie jest idealny, ale jako roślina tropikalna nie będzie cierpieć zbyt wiele. Z drugiej strony, schodzenie poniżej 50℉ (10℃) (a zwłaszcza 40℉/5℃) zacznie bezpośrednio uszkadzać ten ciepłolubny gatunek rośliny.

Miechunka peruwiańska nie potrzebuje różnych temperatur dla różnych sezonów wegetacyjnych. Najważniejszym krokiem w pielęgnacji sezonowej jest utrzymanie środowiska w optymalnym zakresie temperatur. Dlatego najlepiej jest trzymać tę roślinę w domu. W ten sposób można kontrolować temperaturę bez względu na to, jaki klimat panuje na zewnątrz. Światło jest również ważne dla gatunków tropikalnych, z wszystkich tych roślin preferuje częściowy poziom boczny ekspozycji na słońce. Oznacza to, że każde światło, które otrzymują, musi być rozproszone lub przefiltrowane, a jasne, ale pośrednie światło jest najlepszą opcją podczas uprawy roślin w pomieszczeniach. Zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego może negatywnie wpłynąć na liście rośliny, zmniejszając jej potencjał wzrostu.

Porada #1: Nie zostawiaj rośliny przy oknach w chłodniejszych miesiącach Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja roślina nie jest narażona na działanie niskich temperatur, możesz trzymać ją z dala od okien. W chłodniejszych miesiącach, takich jak późna jesień i zima, nawet najmniejszy przeciąg może przeciekać zimne powietrze do domu przez szczeliny w oknach. Podczas gdy to powietrze zazwyczaj rozprasza się i ogrzewa podczas podróży po domu, każda roślina umieszczona w pobliżu okna zostanie dotknięta. Przenieś swoje rośliny tropikalne w miejsce, gdzie nadal będą miały jasne, ale pośrednie światło, a jednocześnie upewnij się, że nie będą narażone na potencjalne przeciągi. Wskazówka #2: Jeśli znajdziesz suche plamy, roślina może dostawać zbyt dużo światła słonecznego lub ciepła Możesz zauważyć, że liście stają się białe lub nawet przypalone w słoneczny dzień. Te przebarwienia i nietypowe oznaczenia zwykle wskazują, że roślina dostaje zbyt dużo ciepła lub światła słonecznego i może być odwodniona. Nadmiar światła i ciepła wysusza glebę, zatrzymując rośliny przed uzyskaniem wilgoci, której potrzebują do podtrzymania struktury komórkowej. Spowalnia to również lub zatrzymuje proces fotosyntezy, dodatkowo utrudniając wzrost. Zbyt długie ignorowanie tych suchych miejsc może doprowadzić do ich rozprzestrzenienia się i w efekcie do śmierci roślin. Porada nr 3: Unikaj mrozu za wszelką cenę Niższe temperatury i mróz mogą uszkodzić rośliny, powodując powstawanie kryształków lodu lub zakłócając normalną aktywność fizjologiczną. To sprawia, że woda nie może swobodnie przemieszczać się w tkankach roślin, powodując deficyt wilgoci w ich łodygach i liściach. Roślinę uszkodzoną przez mróz można rozpoznać po tym, że zaczyna cierpieć na hydrozję (wygląda, jakby była przesiąknięta wodą). Po tym, roślina prawie na pewno umrze.

Najlepszym sposobem na utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatur dla Miechunka peruwiańska jest pilnowanie zarówno klimatu, jak i wilgotności. Należy starać się trzymać każdy gatunek w pomieszczeniu, w którym masz dostęp do kontroli klimatu, utrzymując ciepło w zakresie temperatur, które najlepiej naśladują jego naturalne środowisko. Poziom wilgotności będzie miał również bezpośredni wpływ na temperaturę, więc ważne jest, aby monitorować je, jak również. Możesz sztucznie podnieść wilgotność w miejscu uprawy, używając nawilżacza lub lekko spryskując liście wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać ten gatunek na zewnątrz, możesz mieć trudności z utrzymaniem odpowiedniej równowagi temperatury i wilgotności. Jeśli temperatura zaczyna spadać lub powietrze staje się zbyt suche, najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie miejsca w domu i przeniesienie rośliny do środka. Przestrzeń do uprawy w pomieszczeniach pozwoli wam na dokładniejszą kontrolę klimatu, co pomoże waszej roślinie osiągnąć jej pełny potencjał.

Jeśli gleba w Twojej okolicy jest bogata, nawożenie może nie być całkowicie konieczne. Jeśli jednak w glebie brakuje składników odżywczych, Miechunka peruwiańska nie będzie w stanie wytworzyć wystarczającej ilości liści, kwiatów i owoców. Test gleby jest najlepszym sposobem na określenie, jakie składniki odżywcze są obfite w glebie, a jakich może brakować. Niedobór składników odżywczych w Miechunka peruwiańska może spowodować małe liście i krótkie gałęzie, żółknące lub brązowe liście i bardziej kwaśne (a zatem mniej smaczne) owoce. Niektóre rodzaje niedoboru składników odżywczych mogą powodować przedwczesne opadanie owoców lub ich rozłupywanie.

Dostarczaj młodym Miechunka peruwiańska nawozu o wyższej zawartości azotu i fosforu, aby wspierać silny rozwój liści i korzeni dla przyszłego wzrostu. Najlepszym czasem na stosowanie nawozu jest wiosna w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Dobrym pomysłem jest dodanie do gleby kompostu lub innego nawozu przed lub zaraz po posadzeniu. W przypadku dojrzałych roślin, co kilka lat należy uzupełniać braki w glebie wiosną i latem przy użyciu zbilansowanego nawozu lub nawozu, który rozwiązuje specyficzne niedobory w glebie na danym obszarze. Unikaj nawożenia Miechunka peruwiańska jesienią lub zimą.

Unikaj nawożenia Miechunka peruwiańska po przycinaniu, kiedy ma choroby lub owady, lub jest w inny sposób zestresowany. Nawóz pomaga jedynie w leczeniu niewystarczających składników odżywczych w glebie, ale nie może rozwiązać innych problemów, które mogą powodować problemy w Miechunka peruwiańska. Właściwe zdiagnozowanie problemu pomaga uniknąć dodawania nawozu, gdy inna przyczyna może być rzeczywiście odpowiedzialna za problem. Nie należy nawozić Miechunka peruwiańska w zimie lub w okresie letnim, który jest szczególnie gorący i suchy.

Większość rodzajów Miechunka peruwiańska rośnie w tropikalnych miejscach, które mają dużo rozkładającej się materii organicznej w środowisku naturalnym. Mogą one skorzystać z nawozu, aby uzupełnić swoje zapotrzebowanie na makro- i mikroelementy. W przypadku uprawy Miechunka peruwiańska na owoce, nawóz organiczny o wysokiej zawartości fosforu, taki jak kompost grzybowy,,, mączka kostna i obornik drobiowy wspiera rozwój smacznych i dobrze wykształconych owoców. Przy zakupie nawozu na etykiecie będzie liczba (NPK) określająca stosunek trzech makroelementów: azotu, fosforu i potasu. Niski poziom azotu jest najczęstszym deficytem składników odżywczych w glebie, ale badanie gleby jest najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, jakich rodzajów składników odżywczych może brakować w Twojej glebie i wymagają one dodatkowego uzupełnienia.

Należy przestrzegać wszelkich instrukcji dotyczących wybranego nawozu. Użycie zbyt małej ilości nawozu jest zawsze lepsze od użycia zbyt dużej, więc należy zachować ostrożność przy dodawaniu nawozów. Jest to szczególnie ważne w przypadku nawozów chemicznych, które są zazwyczaj bardzo skoncentrowane w porównaniu z nawozami organicznymi. Nawozy płynne są zwykle rozcieńczane wodą, która jest następnie używana do podlewania Miechunka peruwiańska. Nawozy granulowane lub suche można rozsypać wokół podstawy rośliny, pamiętając, aby nie dopuścić do bezpośredniego kontaktu nawozu z jakąkolwiek częścią rośliny. Najczęstszą praktyką jest stosowanie go raz na 2-3 tygodnie w sezonie wegetacyjnym. Nawozy organiczne mogą być wymieszane z glebą przed sadzeniem lub mogą być rozprowadzone w warstwie na wierzchu gleby dla nowo posadzonych lub dojrzałych roślin.

Zbyt duża ilość nawozu powoduje, że Miechunka peruwiańska żółknie i zrzuca liście. W ciężkich przypadkach może to całkowicie zabić Miechunka peruwiańska. Sprawdzenie gleby przed nawożeniem pozwala uniknąć tego problemu. Nawóz zastosowany zbyt blisko podstawy rośliny może ją spalić z powodu zawartych w nim soli. Pierwszą oznaką zbyt dużej ilości nawozu jest brązowienie liści na końcach. Jest to sygnał do zaprzestania stosowania nawozu i przepłukania wody z glebą w celu rozcieńczenia nagromadzonych soli. Przed kolejnym zastosowaniem należy wykonać badanie gleby, aby sprawdzić, co dzieje się z glebą. Być może trzeba będzie wybrać inny rodzaj nawozu lub może on nie być potrzebny.