Hylocomium splendens ( Hylocomium splendens ) to wieloletni mech z gałęziami, które dorastają do 8 cali długości, wspinając się po innych mchach i szczątkach leśnych. Preferuje miejsca zacienione na glebach bogatych w próchnicę i rozkładające się drewno. Powszechnie spotykany na podłogach leśnych w regionach północnych. Ma kolor od oliwkowo-zielonego do czerwonawo-zielonego i jest często stosowany w kompozycjach z kwiatów ciętych.

Pochodząca ze wschodniego Meksyku Selenicereus spinulosus lub selenicereus spinulosus wytwarza korzenie powietrzne i pachnące kwiaty, które kwitną od połowy wiosny do wczesnego lata. Jej żółty, kulisty owoc pokryty jest żółtawymi kolcami. Zachowaj szczególną ostrożność podczas obsługi ze względu na kolce.

Gatunek pospolicie występujący w Polsce, objęty ochroną gatunkową. Rośnie na korze drzew, skałach i w ściółce leśnej. Rokietnik pospolity może być wykorzystywany jako wskaźnik zanieczyszczeń- mchy są bardzo wrażliwe na poziom skażenia środowiska, a ich występowanie i liczebność wiąże się między innymi z jakością powietrza.

Stylosanthes biflora ( Stylosanthes biflora ) to roślina kwitnąca, która pochodzi z centralnych, wschodnich i południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Zobaczysz to często na poboczach dróg. Uwielbia kwaśne gleby, ponieważ jest mniej konkurencji. Należy do rodziny roślin strączkowych, więc jest utrwalaczem azotu. Oznacza to, że sam wytwarza nawóz.

Oxybasis glauca ( Oxybasis glauca ) to roślina jednoroczna zielna, która pochodzi z Europy i Azji, ale występuje również w innych częściach świata jako chwast. Jej liście wyglądają jak miniaturowe wersje liści dębu. Oxybasis glauca zawiera saponiny, które są umiarkowanie toksyczne. Ponieważ niektóre inne gatunki gęsi są jadalne, należy uważać, aby ich nie pomylić.

Bardzo pospolity mech, mnium hornum tworzy gęste, miękkie kępki, które kiedyś były tradycyjnie używane jako wypełnienie materacy. Rośnie w wilgotnych siedliskach, z stale otwartymi zarodnikami, które pochłaniają wodę. Stanowi siedlisko dla wielu owadów, żab i grzybów.

Być może najbardziej znanym członkiem jest boczniak ostrygowaty, Pleurotaceae ostreatus. Grzyb ten ma szeroki, wachlarzowaty lub ostrygowaty kapelusz o rozpiętości 5-25 cm. Naturalne okazy mają kolor od białego do szarego, od brązowego do ciemnobrązowego. W młodym wieku brzeg kapelusza jest zwinięty, gładki i często nieco klapowany lub falisty. Miąższ jest biały, jędrny i różni się grubością ze względu na ułożenie trzonów. Skrzela grzyba są białe do kremowych i opadają na trzon, jeśli są obecne. Jeśli są obecne, trzon jest niecentryczny z bocznym mocowaniem do drewna. Odcisk zarodników grzyba jest biały do liliowo-szarego, najlepiej widoczny na ciemnym tle. Trzon grzyba jest często nieobecny. Jeśli jest obecna, jest krótka i gruba.

Boczniak mikołajkowy ( Pleurotus eryngii ) to jadalny grzyb powszechnie ceniony za swój smak, który można porównać do przegrzebków. Występuje dziko w cieplejszych strefach umiarkowanych na świecie, a także jest uprawiany na słomie do celów komercyjnych. Szczególny sposób, w jaki ten gatunek rozkłada materię roślinną, może mieć również zastosowania przemysłowe.