Pteris

Orliczka kreteńska to paproć o efektownych, wyjątkowo kolorowych liściach, które sprawiają, że jest to popularna roślina pokojowa. Dziko można ją spotkać w wielu krajach Eurazji, Ameryce Środkowej i Afryce. W doniczce na zewnątrz wymaga ochrony przed mrozem i zbyt niską temperaturą.

Pteris ensiformis to paproć pochodząca z tropikalnej i subtropikalnej Azji. Dzięki dostępności kilku odmian, paproć ta jest często wykorzystywana w ogrodnictwie ozdobnym. Poza swoim rodzimym zasięgiem paproć ta może stać się chwastem; w Nowej Zelandii paproć ta jest traktowana jako egzotyczna i powoduje niewielkie problemy.

Pteris cretica 'Albolineata' została wyhodowana z wiecznie zielonej rośliny, z której ta odmiana jest najpopularniejszą odmianą. Charakteryzuje się kremowobiałymi paskami biegnącymi przez środek jej wyjątkowo ząbkowanych liści. Początkowo liście mają kolor chartreuse, a następnie stają się ciemnozielone z charakterystycznym białym paskiem w miarę dojrzewania rośliny.

Paproć rosnąca na kamiennych ścianach i innych powierzchniach, z kilkoma wydłużonymi liśćmi. Łatwo ją odróżnić, ponieważ liście są długie, cienkie i nieliczne. Kłącze jest krótkie i pełznie na boki, a liście są gęste. Płodne liście są znacznie wyższe i cieńsze, osiągając do 6 cali w przypadku liści sterylnych i 1,6 stopy w przypadku liści płodnych. Ogonek liściowy jest cienki, twardy, żylasty i czarniawy, stanowiąc około połowy całego liścia. Liście są jednopienne, z zaledwie kilkoma podrzędnymi pierzastymi. Istnieją co najwyżej 2-3 pary pieprzyków podrzędnych, które pozostają stałej wielkości, z końcowym pieprzykiem o tej samej długości przymocowanym na wierzchołku. W dobrze rozwiniętych liściach z podstawy najniższego bocznego pieńka wyłania się dodatkowy pień podrzędny. Podstawa sub-pinnules łączy się z rachis, a zielona tkanka liściasta pojawia się na rachis pomiędzy sub-pinnules. Poszczególne pieńki są wydłużone i z grubsza liniowe, z lekko rozdętymi płatami podstawnymi na spodniej stronie pieńków bocznych. Liście są cienkie, ale wytrzymałe. Płodne liście mają prawie taki sam kształt i są około dwa razy węższe. Sterylne liście mają szorstkie ząbki, ale płodne są gładkie.

Pteris vittata ( Pteris vittata ) pochodzi z Chin, jednak znalazła swoją drogę inwazyjną na całym świecie, gdzie stworzyła kilka szkodliwych list chwastów. Ma jednak tę zaletę, że działa jak gąbka dla toksyn w glebie i naprawia zanieczyszczone obszary. Po tym, jak pteris vittata , ich liście zagęszczają się toksynami, zazwyczaj arszenikiem.

Pteris parkeri ( Pteris parkeri ) to gatunek paproci, który występuje naturalnie w wielu rejonach wschodniej Azji. Jest często uprawiana jako roślina doniczkowa ze względu na swoje liście. Roślina wytwarza wiele długich liści, które są srebrzyste, pofałodwane i przypominają wstążki. Jak większość paproci, najlepiej rośnie w półcieniu i silnym, ale nie bezpośrednim świetle.