Jednym ze sposobów na wyprodukowanie zdrowej Puya chilensis jest umieszczenie podstawki pod rośliną doniczkową. W ten sposób unikniesz, aby korzenie nie siedziały na zbyt dużej ilości wody i zapewnisz tym gatunkom stałą wilgotność w czasie. Pozwolisz również na odparowanie wody w ten sposób. Inną metodą jest podejście polegające na moczeniu i suszeniu. To pomaga Puya chilensis rozwinąć zdrowy system korzeniowy, który szuka wilgoci i wody w okresach suszy. Możesz pomyśleć o roślinie żyjącej na skalistych klifach i skalistych szczelinach. Dostają ulewy i powodzie błyskawiczne wody z burz, które mogą trwać do 24 godzin; wtedy będą okresy suszy przez tygodnie, więc podążanie za ich naturalnym środowiskiem może bardzo pomóc.

Nadmierne podlewanie Puya chilensis może mieć negatywny wpływ na rośliny. Mogą one rozwijać gnicie korzeni, zwłaszcza jeśli gleba jest stale mokra lub mieszanka doniczkowa zatyka się z wody. Nadmiernie podlewane rośliny mogą mieć żółknące liście, które czują się mięsiste i miękkie od nadmiernego podlewania. Kiedy zaczynasz widzieć, że liście zaczynają opadać, więdną i stają się żółte, są to oznaki zbyt dużego podlewania. Rośliny mogą nie dostać wystarczająco dużo powietrza, może to doprowadzić do śmierci całego korzenia lub nawet całej rośliny. Podlewaj je prawidłowo, gdy gleba staje się sucha, aby zapobiec temu zjawisku. Podlewanie może ogólnie zatrzymać wzrost roślin. Nadaje im to zwiędły wygląd, ale po podaniu odpowiedniej ilości wody szybko się regenerują. Pozwól roślinie wyschnąć między podlewaniem dla optymalnego wzrostu. Niektóre z objawów podwodnych wiedzieć o są więdnące, martwe końcówki liści i powolny wzrost. Sagging jest klasycznym znakiem pod wodą, gdzie komórki roślin tracą swoją sztywność. Inne będą miały brązowe końcówki liści, które mogą prowadzić do śmierci całego liścia, a tam jest powolny wzrost nowych liści. Nawet jeśli jest nowy wzrost, mogą być mniejsze i nie wyświetlają jasny zielony kolor, jak te istniejące.

Puya chilensis na ogół wymaga wody co najmniej raz na 2 tygodnie. Rośliny te nie są uważane za sukulenty. Zamiast tego są kserotermiczne, gdzie mogą przetrwać tygodnie bez wody, przechodząc w stan uśpienia. Nie przechowują wody w swoich liściach, więc możesz chcieć zrównoważyć wilgoć, którą otrzymują, aby utrzymać je szczęśliwe. Ważne jest jednak, aby podlewać tylko wtedy, gdy widzisz, że pojemnik jest suchy, ale lekko wilgotny. Podlewanie jesienią nie jest wymogiem, zwłaszcza jeśli Twój obszar otrzymuje przyzwoitą ilość deszczu. Gleba nie wyschnie zbyt szybko, więc przestań podlewać, gdy temperatura spadnie poniżej 40 ℉. W zimie rośliny przechodzą w stan spoczynku, więc nie ma potrzeby ich podlewania. Pozwól im odpocząć i zregenerować się przez kilka tygodni. Podczas ich okresu wzrostu na wiosnę, podlewaj je głęboko i dokładnie raz na dwa tygodnie, dzięki czemu będą produkować nowe liście i bardziej się rozrastać. Latem podlewaj raz w tygodniu, gdy pogoda staje się zbyt gorąca i sucha. Rośliny te są odporne na suszę, ale brak wody przez kilka tygodni nie jest optymalny dla ich wzrostu.

Puya chilensis potrzebuje do wzrostu od 5% do 24% wilgoci. Kiedy zauważysz, że gleba jest zbyt sucha na ziemi lub w doniczce, podlej Puya chilensis wystarczająco, aż zobaczysz, że woda kapie na dno doniczki. Nie wylewaj wody na glebę, dopóki nie zobaczysz, że ziemia wewnątrz doniczki jest bardzo sucha. Rośliny te zazwyczaj nie chcą siedzieć z mokrymi stopami, więc warto zapewnić im napój, kiedy najbardziej go potrzebują. Kiedy Puya chilensis jest posadzony w ogrodzie, a na zewnątrz jest gorąco, upewnij się, że podlewasz je co najmniej raz w tygodniu. Być może otrzymują one wilgoć resztkową od otaczających je drzew lub mają dużo wody deszczowej, a jeśli tak, to podlewaj je tylko raz w tygodniu, gdy gleba jest bardzo sucha.

Upewnij się, że woda jest równomiernie rozprowadzona w doniczce. Podlewaj bardziej obficie całą glebę, aż zobaczysz, że woda kapie na dno doniczki. Używaj dobrze odsączającej gleby i stosuj metodę moczenia i suszenia, jak wspomniano. Puya chilensis wymagają podlewania, gdy korzenie stają się zbyt suche, więc sprawdzaj glebę co najmniej raz w tygodniu, aby upewnić się, że nie są podlewane. Warto również śledzić harmonogram podlewania poprzez aplikacje lub robienie notatek.

Kiedy Puya chilensis są w okresie wzrostu, czyli latem i wiosną, wymagają na ogół obfitości wody. Stosuj metodę moczenia i suszenia przynajmniej raz na 1-2 tygodnie i bądź dla nich hojny. W zimie zapewnij im wodę tylko raz na jakiś czas, ponieważ jest to okres spoczynku. Po posadzeniu na zewnątrz, przyklej palec do gleby i zobacz, czy około 2/3 z niej jest już suche. Puya chilensis ogólnie chce wilgotnej gleby, ale nie powinieneś pozwolić, aby były zbyt suche, bo mogą zwiędnąć. Idealne warunki podlewania to robienie tego umiarkowanie w okresie wiosennym i letnim. Zimą lub jesienią należy podlewać przynajmniej raz na 3-4 tygodnie. Jeśli mieszkasz w obszarach o wysokiej wilgotności, nie podlewaj zbyt wiele, aby uniknąć gnicia korzeni. Weź pod uwagę wodę deszczową, którą otrzymują i lepiej jest pochylić się po stronie podlewania niż nadmiernego podlewania, zwłaszcza jeśli są sadzone na zewnątrz. Kiedy Puya chilensis jest w donicy i nie otrzymuje wilgoci z deszczu lub pobliskich drzew, podlewaj ją często na zalecanym poziomie co najmniej raz na dwa tygodnie. Potrzebują głębokiego podlewania, gdzie widać wodę wychodzącą z otworów drenażowych dla optymalnego wzrostu. W przypadku uprawy w domu lub w szkółce, Puya chilensis będzie się lepiej rozwijać, jeśli dostosujesz harmonogram podlewania, gdy zauważysz, że gleba w doniczce jest już zbyt sucha.

Podlewaj tylko wtedy, gdy gleba jest lekko sucha, zwłaszcza jeśli rośnie w pomieszczeniach. Zimą podlewaj mniej, a w przypadku roślin rosnących w domu i nie otrzymujących wystarczającej ilości światła słonecznego, wystarczy raz na 2-3 tygodnie. Sięgnij palcem do gleby i sprawdź, czy roślina potrzebuje napoju. Rzadkie, ale dokładne podlewanie może również działać w przypadku Puya chilensis, który jest sadzony na zewnątrz. Woda potrzebuje trochę czasu, aby przepłukać ziemię w doniczce, więc uważaj, aby nie zalać ogrodu. Podlewaj ją wcześnie rano, aby ułatwić parowanie w miarę wschodzenia słońca, i uwzględnij harmonogram opadów, zanim dasz temu gatunkowi pić.

Kiedy jesteś jeszcze w fazie wzrostu Puya chilensis, trzymaj młode rośliny z dala od rośliny macierzystej i upewnij się, że gleba jest wilgotna. Sukulenty i grube liście nie zawierają dużo wody, Więc powinieneś dać im ją co najmniej raz na 2 tygodnie i upewnić się, że otrzymują sporadyczne zamgławianie. Kiedy są prawidłowo ustalone, możesz to zmienić w zależności od ich potrzeb. Dojrzałe rośliny są odporne na suszę i należy pamiętać, aby trzymać je z dala od nadmiaru wody. Pory monsunowe i ich cykl są bardzo ważne dla zdrowia Puya chilensis, więc możesz chcieć umieścić je na zewnątrz dla lepszych rezultatów.

Latem i wiosną najlepiej podlewać obficie, zwłaszcza jeśli donice ustawione są w temperaturze pokojowej. Upewnij się, że dotarł do górnej szyjki macicy i podlewaj raz w tygodniu. Podczas jesieni i zimy podlewaj tylko umiarkowanie i pozostaw trochę wilgoci na glebie. Nie dopuść do tego, aby była ona zbyt sucha. Wilgotność powinna wynosić nie mniej niż 60%. Bądź ostrożny przy stosowaniu miękkiej wody; powierzchnia powinna być pokryta mokrym mchem. Zachowaj jednak szczególną ostrożność w okresie kwitnienia Puya chilensis, zawsze lepiej unikać ich spryskiwania. Nadmiar wilgoci może sprawić, że kwiaty stracą na atrakcyjności, dlatego pamiętaj, aby po przekwitnięciu podlewać je oszczędnie. Najlepiej nie używać butelek ze spryskiwaczami na roślinie. Liście nie korzystają bezpośrednio z dodatkowej wilgoci, ponieważ korzenie są jedyną częścią, która wymaga podlewania. Nie używajcie też zimnej lub gorącej wody, pozostawcie ją w temperaturze pokojowej, ponieważ skrajności mogą uszkodzić rośliny i ich systemy korzeniowe.

Podlewanie Puya chilensis pomaga rozwinąć zdrowszy system korzeniowy i sprawia, że roślina dobrze się rozwija. Upewnij się, że Twoja Puya chilensis dostaje wystarczającą ilość wody, ale wiedz również, że są one dość odporne i tolerują suszę. Kiedy Puya chilensis staje się zbyt sucha, może przestać rosnąć i ostatecznie umrzeć. Warto przyjrzeć się glebie i dostosować częstotliwość podlewania, gdy tylko jest to możliwe. Obserwuj znaki, które daje Ci Twoja roślina i upewnij się, że decydujesz, czy nadszedł czas, aby ją podlać, czy nie.

Zwykle celem dla Puya chilensis jest to, aby rosła tak duża i pełna, jak to możliwe. Podczas gdy roślina nie wymaga konsekwentnego przycinania, może skorzystać na usunięciu starych kwiatów i wszelkich uszkodzonych, martwych lub chorych liści. Można także przyciąć liście, jeśli roślina zaczyna być zbyt duża w stosunku do doniczki i miejsca, w którym ją trzymamy.

Puya chilensis nie mają cyklu spoczynku zimowego w odpowiedniej temperaturze. W związku z tym ich wzrost spowalnia się w miarę skracania się dni, jednak liście nie zamierają. Co to oznacza dla przycinania? Oznacza to, że nie ma określonej pory roku, w której lepiej jest przycinać. Najlepiej jest poczekać z przycinaniem do momentu, aż kwiat zakwitnie, co może zająć około miesiąca od pojawienia się kwiatu. Jeśli chodzi o przycinanie, należy to zrobić późną wiosną lub gdy tylko kilka kwiatów zaniknie. Zawsze należy przycinać brązowe lub żółte liście, gdy tylko je zauważymy. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Po przycięciu rośliny należy pozbyć się łodyg i liści, kompostując zdrowe lub wyrzucając chore części. Można również nawozić tuż przed lub po przycinaniu, co daje Puya chilensis mały zastrzyk witamin, który może zapewnić jej składniki odżywcze potrzebne do lepszej ochrony przed wszelkimi pobliskimi patogenami lub chorobami. Po zakończeniu przycinania nie potrzeba wiele dodatkowej pielęgnacji. Przydałoby się lekkie podlewanie i trochę płynnego pokarmu dla roślin, aby pobudzić nowe kwiaty i wzrost.

Szanse są takie, że nie dostałeś Puya chilensis z nasion, co oznacza, że masz już dojrzałą roślinę. Ponieważ roślina nie ma prawdziwego cyklu spoczynku, istnieją tylko dwie fazy: kwitnienia i braku kwitnienia. Podczas gdy roślina kwitnie, należy usuwać tylko żółte lub martwe liście i odcinać brązowe końcówki liści. Należy unikać zbyt intensywnego przycinania w tym czasie, ponieważ może to spowodować stres rośliny. Mimo to, należy usuwać chore lub martwe liście, aby utrzymać roślinę w dobrej kondycji. Najlepszym momentem na przycinanie jest czas, gdy kwiaty już zwiędną. W tym samym czasie można usunąć zarówno zużyte kwiaty, jak i stare i pożółkłe liście. Jeśli zauważysz dużą ilość żółtych liści, być może przesadzasz z podlewaniem rośliny lub nie dostarczasz jej wystarczającej ilości składników odżywczych. Podczas gdy żółte lub brązowe liście nie zawsze oznaczają problem, jeśli zauważysz dużą ilość liści zmieniających kolory, oznacza to zazwyczaj, że jest problem z rośliną.

Jako roślina wiecznie zielona, Puya chilensis nie ma tych samych cykli, które można znaleźć w chłodniejszych obszarach. Liście pozostają zielone przez cały rok, co jest jednym z wielu powodów, dla których jest to popularna roślina domowa. Jeśli chcesz przyciąć liście, powinieneś to zrobić po tym, jak kwiaty już zwiędną. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Sposób przycinania Puya chilensis zależy od tego, czy chodzi o ogólną pielęgnację, czy o usuwanie przekwitłych kwiatów. W przypadku pielęgnacji ogólnej wystarczy odciąć kwiaty, które już obumarły. Upewnij się, że przycinasz je jak najbliżej podstawy i pod kątem 45 stopni. Powtórz tę czynność w przypadku wszystkich łodyg z więdnącymi kwiatami. Następnie należy przyciąć wszystkie zewnętrzne liście, które są stare i żółkną. Jeśli chcesz po prostu przerzedzić roślinę, zacznij od najbardziej zewnętrznego liścia i pracuj w środku. Nie należy usuwać więcej niż 30 procent liści na raz. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Jako rośliny dżungli, bromelie epifityczne rosną w różnych miejscach lasu deszczowego. Niektóre z nich znajdują się bliżej dna lasu, otrzymując jedynie słabe światło słoneczne, które dociera do nich przez wysokie korony drzew. Inne rosną jako epifity wyżej na drzewach i są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Dlatego tak ważne jest, aby wiedzieć, jaki typ rośliny dostajesz. Z reguły bromeliady epifityczne naturalnie wystawione na większe nasłonecznienie mają grubsze, sztywniejsze liście, natomiast gatunki naturalnie rosnące w cieniu mają delikatniejsze, cieńsze liście. Jednak, jak podkreślono wcześniej, zawsze należy sprawdzić potrzeby poszczególnych gatunków. Najbezpieczniej dla Puya chilensis jest wystawiać je na jasne, ale głównie pośrednie światło - np. z okna skierowanego na wschód. Można również założyć, że Puya chilensis ulegnie poparzeniu słonecznemu, jeśli będzie wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych przez dłuższy czas, więc należy tego unikać w przypadku wszystkich członków rodziny.

Konsekwencje nieodpowiedniego oświetlenia dla Puya chilensis mogą iść w dwóch kierunkach. Jeśli Puya chilensis otrzymuje zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego, a należy do gatunków przystosowanych do cienistych warunków, liście mogą początkowo wyglądać na bielsze i bledsze niż zwykle. W końcu prawie na pewno dojdzie do scorchingu liści. Z drugiej strony, jeśli Puya chilensis otrzymuje zbyt mało światła słonecznego, liście stracą kolor i staną się ciemniejsze. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku roślin variegatych, które mogą stracić wszystkie dodatkowe kolory i stać się jednolicie zielone. Również, jako ogólna konsekwencja, Puya chilensis, która nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego zgodnie z potrzebami swojego gatunku, będzie rosła słabo.

Warunki tropikalne Puya chilensis 's oryginalnych domów są dość stabilne przez cały okres życia rośliny, a światło nie musi się zmieniać w różnych porach roku. Jednak zwiększenie ilości światła może spowodować zakwitnięcie rośliny, co jest bardzo pożądanym zjawiskiem. Nie chodzi jednak tylko o poziom światła - wszystkie inne warunki, takie jak temperatura i wilgotność, powinny być spełnione, aby to się stało.

Jeśli kupiłeś swoje Puya chilensis w niespecjalistycznym sklepie, prawdopodobnie przez jakiś czas były one wystawione na działanie słabego światła. Nawet jeśli dany gatunek należy do lubiącego słońce podtypu Puya chilensis, musisz stopniowo wprowadzać go do jaśniejszych, naturalnych warunków słonecznych. Praktyka ta nazywana jest hartowaniem. Zacznijcie od wystawienia rośliny na pośrednie światło okienne, zbliżając ją każdego dnia do źródła światła. Po kilku dniach roślina może otrzymać pierwsze bezpośrednie światło poranne, ale tylko przez bardzo krótki czas.

Absolutnie idealne warunki dla Puya chilensis - zarówno pod względem temperatury, jak i światła - to szklarnia z temperaturą pomiędzy 70 a 80°F (21 i 27°C), z jasnym, pośrednim światłem, dobrą cyrkulacją powietrza i wysoką wilgotnością. Jednak popularne gatunki Puya chilensis nie są zbyt wrażliwe i można je łatwo uprawiać w przeciętnych warunkach domowych. Prosta zasada - jeśli czujesz się dobrze w temperaturze pokojowej, prawdopodobnie jest ona również odpowiednia dla Twojej Puya chilensis.

Światło okienne skierowane na wschód lub zachód jest idealne dla większości Puya chilensis. Jednakże, jeśli chodzi o okno skierowane na zachód, bezpośrednie światło popołudniowe może być zbyt ostre dla niektórych gatunków, więc zapewnij większą odległość od okna lub inny rodzaj zaciemnienia podczas krytycznej części dnia. Jeśli jedynym wyjściem jest okno południowe, trzymanie Puya chilensis przy nim może być możliwe, jeśli stworzy się pewną odległość między źródłem światła a rośliną i przefiltruje światło przez odpowiednią zasłonę. Ponownie, idealna pozycja będzie w dużej mierze zależała od danego gatunku i należy wziąć pod uwagę inne wymagania, takie jak wilgotność. Na przykład, łazienki są idealne dla Puya chilensis pod względem wilgotności, ale mogą nie zapewnić wystarczającej ilości światła dla wielu gatunków, chyba że masz tam okno. Jednak niektóre gatunki mogą rozwijać się w warunkach słabego oświetlenia w łazience, gdzie dostępne jest trochę światła naturalnego, a trochę uzupełnionego sztucznym światłem fluorescencyjnym. Inne stanowiska, takie jak okna kuchenne, mogą zapewnić idealne światło, ale mogą być zbyt suche. W takim przypadku należy zwiększyć wilgotność wokół rośliny poprzez stworzenie tacy wilgotności pod doniczką lub dodanie nawilżacza. Ponadto, Puya chilensis będzie rozwijać się na zewnątrz w klimacie tropikalnym i może być wyprowadzony w lecie w ciepłym klimacie umiarkowanym. W warunkach zewnętrznych dobrze sprawdzają się pod drzewami o szerokich i półgrubych baldachimach, które stwarzają warunki z domieszką światła. Również zacienione patia i jasne ganki są świetną opcją.

Puya chilensis ma tendencję do preferowania tych samych ogólnych zakresów temperatur. Chociaż mogą tolerować temperatury tak niskie jak 50℉(15℃), ta roślina lubi wyższe temperatury, które bardziej przypominają te z regionów tropikalnych i subtropikalnych. Będąc rośliną epifityczną, co oznacza, że większość wody z Puya chilensis pochodzi z wilgotności powietrza, a nie wód gruntowych, wyższe temperatury są lepsze. Wilgotność, którą preferuje Puya chilensis najlepiej uzyskać przy temperaturach powyżej 75℉(25℃). Ponieważ wilgoć powstaje, gdy woda jest odparowywana do ciepłego powietrza, utrzymanie wilgotności jest najłatwiejsze przy cieplejszych temperaturach. Zanim wysadzisz swój klimatyzator w ciepłych miesiącach, upewnij się, że te rośliny są z drogi najchłodniejszych przeciągów! Gdziekolwiek od 75~90℉(25~32℃) jest idealny, ale chłodniejsze temperatury w dół do 50℉(15℃) są dopuszczalne.

Puya chilensis nie potrzebuje okresu spoczynku, ani okresu zimnego, aby skutecznie kwitnąć i rozmnażać się. Oznacza to, że idealne temperatury powinny być utrzymywane przez cały rok. Jeśli jednak Twoja Puya chilensis doświadczy temperatur chłodniejszych niż 50℉(15℃) lub gorętszych niż 95℉(35℃) , może to spowodować pewne uszkodzenia. Zakres uszkodzeń jest specyficzny dla tego, jak długo był narażony na ekstremalne zimno lub ciepło, jego genotyp, i co etap roślina jest w. Zimne temperatury poniżej 50℉(15℃) spowodują odmrożenia na liściach Puya chilensis. Zwykle pojawia się to jako czarne plamy lub całkowicie sczerniałe liście, ale proces ten może zająć kilka dni, aby stać się widocznym. Na początku liście będą wyglądały na opadnięte, potem powoli będą się odbarwiać. Trudno jest uratować Puya chilensis przed tym losem, ale czasami mogą one odrosnąć w ciągu kilku miesięcy. Jeśli Puya chilensis będzie wystawiona na działanie bardzo wysokich temperatur, po prostu zwiędnie. Jeśli liście staną się zbyt suche, mogą się nie odrodzić; jeśli jednak ekspozycja nie była zbyt długa, to skok temperatury może nie mieć trwałego efektu. Puya chilensis znacznie lepiej znosi ciepło niż zimno.

Możesz łatwo utrzymać ciepło Puya chilensis bez użycia podkładki grzewczej lub pobliskiego grzejnika (choć jeśli i tak używasz, nie zaszkodzi się podzielić!). Aby utrzymać optymalną temperaturę, rozważ posadzenie Puya chilensis w terrarium. Zamykając przestrzeń wokół rośliny, tworzysz swego rodzaju mikrośrodowisko o wyższej wilgotności i temperaturze niż poza szybą, która sama w sobie zatrzymuje ciepło przez jakiś czas. Jeśli mieszkasz w ciepłym regionie, gdzie może być zbyt sucho, aby umieścić Puya chilensis na zewnątrz, zawsze możesz umieścić go w pobliżu ciepłego okna lub ściany zewnętrznej, która nagrzewa się w ciągu dnia pod pełnym słońcem; po prostu upewnij się, że nie zapewnia zbyt dużo światła słonecznego w wyniku przeniesienia rośliny zbyt blisko jasnego okna. Sheer zasłony mogą zaradzić tej kwestii. Z drugiej strony, jeśli mieszkasz w klimacie tropikalnym lub subtropikalnym, gdzie temperatury zewnętrzne utrzymują się w przedziale 55-90℉(13-32℃) od dnia do nocy, możesz uprawiać Puya chilensis na zewnątrz przez cały rok. Jeśli temperatura spada poniżej tego zakresu, po prostu przynieś je do domu na noc lub przykryj cienką tkaniną, aby zapobiec uszkodzeniu przez zimno.

Czasami wahania temperatury mogą zakraść się w sposób, którego możesz się nie spodziewać. Jednym z najczęstszych naruszeń temperatury dla Puya chilensis są okna. Jeśli uprawiasz swoją Puya chilensis w oknie, bądź świadomy tego, jak temperatury zewnętrzne mogą wpływać na temperaturę okna i jak wiele z tego zimnego lub gorącego powietrza dociera do twojej rośliny. Innym powszechnym naruszeniem temperatury w domu jest klimatyzacja i grzejniki. Możemy nie zdawać sobie z tego sprawy, ponieważ nie unosimy się nad tymi rzeczami w naszych domach, ale bezpośredni ciąg z klimatyzatorów może schłodzić Puya chilensis do znacznie poniżej preferowanego zakresu temperatur. Podobnie grzejniki mogą ją skutecznie wysuszyć bardzo szybko, co powoduje, że liście twardnieją i ostatecznie usychają.

Nawóz, i ogólnie składniki odżywcze gleby, są niezbędną formą paliwa, które Twoja Puya chilensis wykorzysta do utrzymania zdrowego wzrostu. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny wykorzystują składniki odżywcze, które znajdują się w glebie, aby rozwijać nowy materiał roślinny i utrzymać istniejące elementy w dobrym stanie. W przypadku Puya chilensis, nawożenie jest konieczne, aby pomóc tej roślinie pokazać najlepszą wersję jej kwiatów. Ponieważ kwiaty są główną formą atrakcji dla tej rośliny, większość ogrodników będzie chciała zrobić wszystko, aby zapewnić, że kwiaty pojawiają się w ich najlepszej formie. Nawożenie jest jednym z najbardziej niezawodnych sposobów, aby pomóc swojej Puya chilensis produkować najlepsze możliwe kwiaty.

Puya chilensis przechodzi przez dwie główne fazy w ciągu każdego roku. Pierwszą fazą jest faza uśpienia, w której roślina ta będzie miała minimalny wzrost. Ta faza spoczynku ma miejsce podczas zimy. Druga faza to faza aktywnego wzrostu, która ma miejsce wiosną i jesienią i wtedy właśnie Twoja Puya chilensis będzie najbardziej potrzebowała nawożenia. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej jest nawozić Puya chilensis od miesięcy wiosennych. Przez resztę wiosny i większość lata należy powtarzać nawożenie mniej więcej raz w miesiącu. W miarę zbliżania się jesieni można zacząć zmniejszać dawkę nawożenia.

Chcesz wspierać Puya chilensis wzrost, ale nie chcesz też spowodować poparzenia korzeni. Twoja roślina aktywnie rośnie wiosną i latem, wtedy właśnie potrzebne są dodatkowe składniki odżywcze. Jesienią i zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku. To właśnie wtedy należy zaprzestać nawożenia.

Idealny nawóz dla Puya chilensis jest taki, który ma stosunkowo zrównoważoną mieszankę trzech głównych składników odżywczych roślin, z nieco wyższą ilością fosforu. Alternatywnie, niektórzy ogrodnicy wybrać, aby poprawić ich Puya chilensis 's gleby poprzez dodanie materiałów organicznych, takich jak kompost, odlewy robaków i obornika. Nawozy mogą występować w wielu formach i większość z nich będzie dobrze działać w przypadku Twojego Puya chilensis. Jednak niektóre z najlepszych nawozów dla Puya chilensis występują w formie płynnej lub sproszkowanej. Niezależnie od tego, którego użyjesz, powinieneś upewnić się, że rozcieńczyłeś nawóz i zastosowałeś go podczas podlewania Puya chilensis.

Po znalezieniu odpowiedniego nawozu i poznaniu idealnego harmonogramu nawożenia dla Twojej Puya chilensis, jesteś gotowy, aby dowiedzieć się, jak zastosować nawóz. Podczas karmienia Puya chilensis, najbardziej niezawodną metodą jest wymieszanie płynnego nawozu z wodą przed zastosowaniem go do gleby. Każdy nawóz może mieć różne wskazówki dotyczące sposobu odżywiania roślin. Zazwyczaj najlepiej jest stosować się do wskazówek producenta dotyczących sposobu użycia produkowanego przez niego nawozu. Instrukcje te powinny zawierać informacje o tym, jak prawidłowo rozcieńczyć nawóz, aby zapobiec przenawożeniu. Mieszanie nawozu w wodzie to łatwy proces, a po jego zakończeniu wystarczy wlać mieszankę do gleby, w której żyje Twoja Puya chilensis.

Nadmierne nawożenie jest czymś, co należy wziąć pod uwagę przy pielęgnacji każdej rośliny, ale jest to szczególnie ważne przy uprawie Puya chilensis. A Puya chilensis, gdy nadmiernie nawożone, będzie wykazywać wyraźne oznaki niepokoju, które, czasami, mogą być tak poważne, że prowadzą do śmierci rośliny. Nadmiernie nawożona Puya chilensis prawdopodobnie pokaże również odbarwienie liści, w tym brązowienie. W najgorszym wypadku nadmierne nawożenie spowoduje wyciągnięcie wilgoci z korzeni rośliny, co może doprowadzić do jej szybkiego obumarcia.