Wypróbuj za darmo
Polskie
Quercus
Nazwa botaniczna: Quercus
Quercus
Nazwa botaniczna: Quercus
Gatunki Quercus
Quercus hemisphaerica
Quercus tomentella
Quercus tomentella to zagrożony gatunek, którego populacja została znacznie zmniejszona w wyniku nadmiernego wypasu. Gatunek ten pochodzi z wysp u wybrzeży Kalifornii. Podobnie jak większość dębów, garbniki zawarte w surowych orzechach quercus tomentella mogą być szkodliwe w przypadku spożycia.
Quercus × hispanica 'Lucombeana'
Quercus pyrenaica
Quercus pyrenaica ( Quercus pyrenaica ) należy do rodziny dębów. Chociaż nazwa pochodzi od gór Pirenejów, dąb pirenejski jest częściej spotykany w Iberii i Afryce Północnej. Niestety, liczebność tego drzewa poważnie spada z powodu takich czynników, jak pożary i szkodniki. Jest to popularne drzewo ozdobne w większych ogrodach i parkach.
Quercus ilicifolia
Quercus ilicifolia ( Quercus ilicifolia ) występuje na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej. Powszechnie nazywany jest "dębem niedźwiedzim" nie ze względu na rozmiar (w rzeczywistości jest to krzew), ale dlatego, że niedźwiedzie uwielbiają tuczyć się, jedząc jego żołędzie przed hibernacją na zimę. Jednak niewiele innych gatunków zjada żołędzie, ponieważ ich smak jest bardzo gorzki.
Quercus turbinella
Quercus turbinella ( Quercus turbinella ) to gatunek krzewu, który może osiągnąć wysokość od 6,6 do 16,4 stopy. Quercus turbinella pochodzi z zachodniej Ameryki Północnej, w tym Arizony, Kalifornii, Nowego Meksyku, Utah, Kolorado i Nevady. Lwy górskie wykorzystują ten gatunek jako miejsce do ukrywania swoich ofiar w regionach górskich.
Quercus aliena
Jest to drzewo liściaste dorastające do 98 stóp wysokości, z pniem o średnicy do 39 cali i popękaną szarobrązową korą. Liście są odwrotnie jajowate do podłużnych, nagie powyżej, nagie do gęsto szaro-biało owłosionych poniżej, przeważnie 3,9-7,9 cala długości i 2,0-5,5 cala szerokości (rzadko do 12 cali długości i 6,3 cala szerokości), z 9 do 15 klapami po każdej stronie i ogonkiem 0,39-0,51 cala.
Quercus emoryi
Quercus emoryi (Quercus emoryi) to wieloletnie, wiecznie zielone drzewo powszechnie występujące w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Ma zaokrąglony baldachim z żółtymi kwiatami kotki, które kwitną wiosną. Żołędzie dojrzewają jesienią i są czerwone z żółtą czapeczką. Przyciąga motyle, ćmy, pszczoły, owady i ptaki. Żołędzie stanowią pożywienie dla jeleni, indyków, wiewiórek i różnych ptaków.
Quercus laevis
Quercus laevis ( Quercus laevis ) to wieloletnie drzewo liściaste, które osiąga wysokość od 30 do 40 stóp i rozpiętość od 10 do 15 stóp. Jest to piękne drzewo cieniujące, które stanowi wspaniałe siedlisko dla ptaków i wiewiórek. Zjadane przez dzięcioły, jelenie i dzikie indyki, zapewnia wiele korzyści ekologicznych dla dzikiej przyrody. Znany ze swojej odporności na huraganowe wiatry, pochodzi z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych.
Quercus ellipsoidalis
Quercus ellipsoidalis swoją nazwę zawdzięcza małym rozgałęzieniom, które wyrastają z jego gałęzi i pni. Jest również nazywany dębem bagiennym, ponieważ ma wysoką tolerancję na wilgotne warunki. Jest często sadzony ze względu na liście, które jesienią zmieniają kolor na jaskrawoczerwony.
Quercus hypoleucoides
Nazwa quercus hypoleucoides ( Quercus hypoleucoides ) rośnie na dużych wysokościach. Pochodzi z południowego zachodu Ameryki i Meksyku. Występuje w lasach sosnowo-dębowych. Rzadko można znaleźć uprawiane quercus hypoleucoides .
Quercus polymorpha
Quercus polymorpha to popularne, szybko rosnące drzewo krajobrazowe znane ze swojej odporności na szkodniki i niskich wymagań w zakresie konserwacji. Choć rozprzestrzeniona jest głównie w Ameryce Środkowej, niedawno znaleziono rodzimą populację w jednym miejscu w Stanach Zjednoczonych.
Quercus frainetto
Quercus frainetto (syn. Quercus conferta Kit., Quercus farnetto Ten.), dąb węgierski lub dąb włoski, to gatunek dębu pochodzący z południowo-wschodniej Europy (części Włoch, Bałkanów, części Węgier, Rumunii) i Turcji; jest klasyfikowany w Quercus sect. Mesobalanus.
Quercus texana
Żołędzie quercus texana rosną przez dwa sezony, przyciągając ptaki i małe ssaki. Jest to wspaniałe, duże drzewo cieniujące, które nadaje otoczeniu bogaty, czerwono-pomarańczowy odcień. Rozwija się w środowiskach miejskich i jest wykorzystywany jako drzewo uliczne ze względu na swoje zdolności adaptacyjne. Młode liście i niegotowane żołędzie są szkodliwe dla ludzi.
Quercus stewardiana
Quercus stewardiana to gatunek drzewa z rodziny bukowatych, który rośnie w lasach mezofitycznych na szczytach i zboczach gór. Jedną z jego najbardziej charakterystycznych cech są długie liście, które są zielone z wierzchu i mają biały, woskowy spód.
Quercus petraea
Pochodząca z Europy i pospolita na Wyspach Brytyjskich quercus petraea ( Quercus petraea ) jest narodowym drzewem Irlandii. Jego nazwa oznacza „bezłodygowy” w odniesieniu do małych zielonych żołędzi, które rosną bezpośrednio na gałęziach. Stanowi pożywienie dla wielu zwierząt, ale jest szczególnym przysmakiem dla gąsienic motyla pazika dębowca.
Quercus vacciniifolia
Quercus vacciniifolia ( Quercus vacciniifolia ) to długowieczny, wiecznie zielony gatunek pochodzący z Kalifornii. Tworzy żółte kotki, a jego owocem jest okrągły żołądź. Jest często używany do kontroli erozji.
Quercus buckleyi
Quercus buckleyi ( Quercus buckleyi ) to drzewo liściaste, które wiosną wytwarza czerwonawo-brązowe kotki. Żołędzie rozwijają się latem i dojrzewają wczesną jesienią. Jesienią liście zmieniają kolor z zielonego na żywo czerwony i pomarańczowy. Rośnie w pełnym słońcu i ma niską tolerancję na wilgoć i wysoką tolerancję na ciepło.
Dąb burgundzki
Dąb burgundzki (Quercus cerris) to drzewo liściaste, które jest często uprawiane jako drzewo ozdobne i sadzone jako osłona przeciwwiatrowa. Żołędzie tego dębu są źródłem pożywienia dla dzikich ptaków i wiewiórek. Drewno jest jakościowo podobne do większości innych dębów i wykorzystywane jest w meblarstwie. Okaz dębu burgundzkiego możemy dostrzec w tle lewego skrzydła ołtarza Wita Stwosza w Kościele Mariackim w Krakowie.
Quercus engelmannii
Quercus engelmannii ( Quercus engelmannii ) to rzadki dąb pochodzący z południowej Kalifornii. Może dorastać od 33 do 66 stóp wysokości i do 90 stóp szerokości. Przy odpowiednim nawadnianiu pozostanie wiecznie zielony, ale latem może stać się liściasty z powodu suszy. Kwitnie zimą i wiosną gronami kremowych, biało-zielonych kwiatów. Produkuje żołędzie i przyciąga ptaki, motyle i gąsienice. Rośnie w pełnym słońcu, w glebie suchej do wilgotnej.
Quercus phillyraeoides
Quercus robur 'Fastigiata Koster'
Quercus georgiana
Quercus lobata
Quercus lobata ( Quercus lobata ) to drzewo endemiczne dla dolin i pogórzy Kalifornii w Stanach Zjednoczonych. Quercus lobata jest używana w ograniczonych ilościach jako drewno handlowe w szafkach i beczkach na wino. Żołędzie są jadalne i były historycznie spożywane przez rdzenną ludność Ameryki Północnej.
Quercus coccinea
Quercus coccinea (Quercus coccinea) to gatunek dębu, który rośnie na całym środkowym zachodzie, wschodzie i południu Stanów Zjednoczonych. Quercus coccinea jest popularnie uprawiany ze względu na swoje walory ozdobne, zwłaszcza kolory jesienią.
Quercus virginiana
Quercus virginiana , powszechnie znana jako quercus virginiana , to duże wiecznie zielone drzewo pochodzące z obszarów przybrzeżnych południowo-wschodniej Ameryki Północnej, słynące z imponującej, szerokiej korony. Quercus virginiana jest powszechnie uprawiana jako roślina ozdobna na południu Ameryki, najczęściej sadzona w alejach.
Quercus stellata
Quercus stellata to wolno rosnący dąb, który może przetrwać w ubogiej glebie i suchych warunkach. Swoją angielską nazwę "post oak" ("post" po angielsku oznacza słupek) zawdzięcza swojemu zastosowaniu - jest często używany do produkowania słupków ogrodzeniowych. Jego drewno jest odporne na gnicie, butwienie oraz ogień. Jednakże nie jest stosowane w przemyśle meblarskim ze względu na swoją słabą jakość.
Quercus fusiformis
Quercus fusiformis porasta tereny południowej Oklahomy, Teksasu i części Meksyku. To drzewo jest używane do kształtowania krajobrazu i jest cenione za swoją odporność w suchym klimacie i niskich temperaturach. Quercus fusiformis jest również atrakcyjnym dodatkiem krajobrazowym, dzięki swoim wiecznie zielonym ulistnieniu.
Quercus lyrata
Znane z wyraźnego kielicha żołędzi, quercus lyrata otrzymuje tę nazwę, ponieważ kielich (lub kapelusz) żołędzia obejmuje prawie cały orzech. To drzewo jest cenione za zastosowanie w miejskim krajobrazie ze względu na jego wolno rosnący charakter, ciemnozielone letnie liście i żółtobrązowe jesienne liście.
Quercus shumardii
Quercus shumardii jest drzewem sprzedawanym jako tarcica, która jest często używana do produkcji podłóg, mebli, elementów wykończenia wnętrz oraz szafek. Drzewo to może również produkować wielonasienne żołędzie, które służą jako pokarm dla dzikich zwierząt, takich jak ptaki, jelenie i wiewiórki.
Quercus agrifolia
Quercus agrifolia ( Quercus agrifolia ) to wiecznie zielony dąb o cechach krzewiastych. Rośnie w całych zachodnich Stanach Zjednoczonych od Kalifornii po Meksyk. W współczesnych Stanach Zjednoczonych jest powszechnie stosowany w celach ozdobnych. Dawiej rdzenni Amerykanie spożywali żołędzie tego drzewa.
Dąb czerwony
Ze względu na charakterystyczne, czerwone liście, dąb czerwony sadzony jest głównie jako drzewo ozdobne. Bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych, skąd pochodzi. W Polsce uznawany za gatunek inwazyjny, mogący zagrażać rodzimej florze. Drewno dębu czerwonego wykorzystywane jest w przemyśle stolarskim, chociaż uznawane jest za surowiec gorszej jakości, niż drewno pozostałych gatunków dębów.
Dąb błotny
Dąb błotny, to drzewo liściaste, które względu na swoje piękne brązowe zabarwienie jesienią jest jednym z najczęściej wykorzystywanych gatunków dębu w architekturze krajobrazu. Gatunek ten może być z łatwością pomylony z dębem szkarłatnym.
Quercus falcata
Osiągając wysokość od 20 do 25 metrów, quercus falcata jest wspaniałym drzewem cieniującym, które może żyć do 275 lat. Ma ono duże znaczenie zarówno dla człowieka, jak i dla dzikiej przyrody. Posiada wiele zastosowań, np. jako miejsce gniazdowania i źródło pożywienia dla ptaków oraz ssaków. Tarcica z tego twardego drewna jest również do produkcji mebli lub w budownictwie.
Quercus imbricaria
Quercus imbricaria to drzewo, pochodzące z Ameryki Północnej, które najczęściej występuje na dobrze odwodnionych glebach oraz wzdłuż strumieni lub rzek. Nazwany dębem dachówkowym ze względu na to, że w przeszłości jego drewno wykorzystywane było do produkcji gontów dachowych.
Quercus montana
Quercus montana to drzewo, którego drewno często nie rośnie całkowicie prosto i ma wiele gałęzi, przez co rzadko znajdowało zastosowanie. Ze względu na wysoką zawartość garbników w korze, była ona używana do garbowania skóry przed XX w, a drewno było wyrzucane. Obecnie drewno to jest w pewnym stopniu wykorzystywane do produkcji słupków ogrodzeniowych i drewna opałowego.
Quercus tarokoensis
Quercus variabilis
Liście są proste, ostro zakończone, zmiennej wielkości, o długości 3,1-7,9 cala i szerokości 0,79-3,15 cala, z ząbkowanym brzegiem, z każdą żyłką zakończoną charakterystycznym drobnym włoskowatym ząbkiem; są zielone powyżej i srebrzyste poniżej z gęstym krótkim pokwitaniem. Owocem jest kulisty żołądź o średnicy 0,59-0,79 cala, w dwóch trzecich zamknięty w kielichu żołędziowym, który jest gęsto pokryty miękkimi "omszałymi" włoskami o długości 0,16-0,31 cala.
Quercus laurifolia
Quercus laurifolia to duże drzewo liściaste, które jest często wykorzystywane w miejskim krajobrazie i ogrodnictwie ozdobnym. Jest również uprawiany komercyjnie i wykorzystywany do produkcji drewna celulozowego. Dąb ten jest znany jako producent dużej ilości żołędzi, co czyni go bardzo ważnym dla dzikich zwierząt, w tym wiewiórek, jeleni, ptaków i różnych małych ssaków.
Quercus glauca
Quercus glauca ( Quercus glauca ) to wiecznie zielone drzewo osiągające wysokość od 45 do 60 stóp. Nowe liście mają charakterystyczny fioletowy kolor, który zmienia się w zielony w miarę dojrzewania liści. Kwitnie wiosną brązowawymi kwiatami kotki. Produkuje żołędzie latem i jesienią, zapewniając pożywienie dla małych zwierząt. Rośnie w pełnym słońcu lub w półcieniu.
Quercus myrsinifolia
Drzewo quercus myrsinifolia, rzadkie drzewo zimozielone, doskonale nadaje się do parków i arboretów. Słynie z gładkich, szerokich pni, które przypominają nogi słonia. W Japonii znany jest jako shira kashi, co oznacza odpowiednio "biały" i "dąb".
Dąb skalny
Dąb skalny jest środowiskiem życia i źródłem pożywienia owadów "Kermes ilicis", z których w starożytności wytwarzano karmazynowy barwnik. Z kory i żołędzi można otrzymać barwnik czarny. Mulcz z liści dębu skalnego odstrasza ślimaki i larwy chrząszczy. W Grecji żołędzie są zbierane przez hodowców zwierząt i podawane kozom, świniom i jagniętom jako karma.
Dąb omszony
Dąb omszony (Quercus pubescens) to gatunek dębu, który w Polsce jest gatunkiem zagrożonym i można go spotkać tylko w rezerwacie Bielinek nad dolną Odrą. Podobnie jak żołędzie innych gatunków dębu, żołędzie dębu omszonego stanowią pokarm dla małych ssaków oraz ptaków. Drewno jest gorszej jakości w porównaniu z innymi gatunkami dębu, dlatego jest używane głównie na opał.
Quercus mongolica
Drzewo Quercus mongolica pochodzi z Japonii, Chin, Korei, Mongolii i Syberii. Dostarcza użytecznego drewna, ponieważ drzewo może dorastać do 30 m wysokości. Drzewo quercus mongolica jest powszechnie używane do produkcji mebli i tarcicy wykończeniowej. Jest odporny na suszę, ale preferuje wilgotne, dobrze przepuszczalne gleby.
Quercus rugosa
W naturze quercus rugosa ( Quercus rugosa ) jest niezwykle rzadkim gatunkiem. Zwykle można go znaleźć tylko w dwóch miejscach, oba w Stanach Zjednoczonych: na Mount Emory w Parku Narodowym Big Bend i na Mount Livermore w zachodnim Teksasie. Nawet jeśli jest rzadki, nie oznacza to, że nie może być uprawiany. Uwielbia bezpośrednie światło słoneczne i dość wilgotną glebę.
Dąb korkowy
Dąb korkowy to wiecznie zielone drzewo uprawiane przemysłowo. Jak sugeruje nazwa zwyczajowa dąb korkowy jest źródłem surowca do produkcji korków do wina i innych wyrobów z korka. Naturalne drzewostany korkowe wspierają różnorodne ekosystemy, a w Europie Zachodniej są ważnym siedliskiem zagrożonego rysia iberyjskiego.
Quercus pagoda
Quercus pagoda ( Quercus pagoda ) rośnie w południowych Stanach Zjednoczonych i jest uważane za jedno z najlepszych drzew produkujących tarcicę na świecie. Jest to mocne, gęste drewno o prostym kształcie, co czyni go doskonałym wyborem do budowy domów. Jest to wytrzymały, szybko rosnący gatunek. Ma wielopoziomowe liście, które przypominają nieco pagodę - stąd jego łacińska nazwa.
Quercus phillyreoides
Drzewo quercus phillyreoides jest powszechnie stosowane jako żywopłot lub wypielęgnowany topiary w ogrodach japońskich. Drzewo to produkuje binchtan, klasyczną formę roślinnego węgla aktywnego wykorzystywanego w starożytnej tradycji, w której zamężne kobiety czerniły zęby barwnikiem. Nazwa "ubame" pochodzi od homonimu, który w języku japońskim oznacza "świeże pąki" lub "świeże liście".
Quercus spinosa
Quercus dentata
Quercus dentata to drzewo liściaste o bardzo dużych liściach. Jest często spotykane w ogrodach i przycinane, aby zachować swój urok. W Japonii ludzie używają liści do zawijania słodkiego przysmaku o nazwie Kashiwa mochi podczas obchodów Dnia Dziecka.
Quercus wislizeni
Quercus wislizeni ( Quercus wislizeni ) to wiecznie zielone drzewo wieloletnie, które będzie rosło od 33 do 72 stóp wysokości. Powszechnie rosnący w trudnych miejscach w zachodnich Stanach Zjednoczonych, których inne dęby nie tolerują. Ma ciemnozielone liście i kwiaty męskie i żeńskie na tym samym drzewie. Męskie kwiaty to bazi, które w miarę dojrzewania stają się brązowe. Jelenie pasą się po liściach, a wiewiórki i ptaki żywią się żołędziami.
Quercus berberidifolia
Pochodząca z zachodnich Stanów Zjednoczonych quercus berberidifolia ( Quercus berberidifolia ) to niewielka odmiana wiecznie zielonego lub półzimozielonego dębu. Nazwa zwyczajowa jest czasami używana w odniesieniu do innych, podobnych gatunków pochodzących z tego samego obszaru.
Quercus geminata
Quercus durata
Quercus durata to nisko rosnący dąb, który można znaleźć w zachodnich Stanach Zjednoczonych - szczególnie w stanie Kalifornia, gdzie jest bardzo powszechny. Ta wytrzymała roślina może rosnąć w suchej glebie i czasami można ją znaleźć w dużych środowiskach miejskich i miastach. Quercus durata jest czasami używany w aranżacjach bonsai.
Quercus infectoria
Quercus margarettae
Quercus margarettae ( Quercus margarettae ) to gatunek dębu występujący w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Jest niezwykle wolno rosnący i może potrzebować nawet 30 lat, aby wyprodukować żołędzie. Jest często wykorzystywany do kontroli erozji i jako taki jest sadzony na piaszczystych zboczach. Inna nazwa to dąb karłowaty.
Quercus prinoides
Quercus prinoides ( Quercus prinoides ) to niewielkie drzewo występujące w środkowej i wschodniej części Ameryki Północnej. Ze względu na swój niewielki rozmiar ma niewielką wartość ekonomiczną, ale jego żołędzie są jadalne i były wykorzystywane jako źródło pożywienia przez rdzennych Amerykanów.
Quercus sinuata
Dąb ostrolistny
Dąb ostrolistny to jeden z gatunków dębu, który odegrał znaczącą rolę w kulturze i technice krajów basenu Morza Śródziemnego. W starożytnej Grecji był symbolem płodności i używano go do przepowiadania przyszłości, a ze względu na niezwykłą twardość jego drewna, Rzymianie używali go do produkcji kół i narzędzi. Obecnie jest symbolem długowieczności.
Quercus nigra
Quercus nigra ( Quercus nigra ) to średniej wielkości drzewo liściaste często spotykane w niskich lasach, na terenach zalewowych oraz w pobliżu bagien i rzek w południowo-wschodnich obszarach Ameryki Północnej, gdzie odgrywa ważną rolę w ekosystemach leśnych. Ze względu na niekorzystne właściwości uprawne rzadko wykorzystuje się go w celach ozdobnych.
Quercus bicolor
Quercus bicolor to drzewo rodzime dla środkowych i północno-środkowych Stanów Zjednoczonych. W pełni rozwija się gdy osiągnie wysokość od 50 do 60 stóp, ma tempo wzrostu od 1 do 2 stóp rocznie. Quercus bicolor wytwarza żołędzie, jednak owoce pojawiają się dopiero po 20-30 latach.
Quercus velutina
Quercus velutina ( Quercus velutina ) to drzewo liściaste o zaokrąglonej, szerokiej koronie, występujące w górach, na wzgórzach i zboczach zachodniej Ameryki Północnej. Nazwa zwyczajowa (ang. czarny dąb) nawiązuje do koloru kory. Quercus velutina często krzyżuje się z innymi roślinami z rodzaju Quercus.
Quercus acutissima
Quercus acutissima ( Quercus acutissima ) to azjatycki gatunek dębu, który pochodzi z Chin, Korei, Japonii, Wietnamu, Tajlandii i Kambodży. Quercus acutissima drewno może być używana do produkcji węgla drzewnego używanego w japońskich ceremoniach parzenia herbaty.
Dąb wierzbolistny
Dąb wierzbolistny to średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Ameryki Północnej. Od innych gatunków dębów odróżnia go kształt liści - Quercus phellos ma lancetowate, owalne liście przypominające liście wierzby, od czego pochodzi jego nazwa zwyczajowa.
Quercus muehlenbergii
Quercus muehlenbergii ( Quercus muehlenbergii ) to liściasty biały dąb. To drzewo rośnie we wschodnich i południowych Stanach Zjednoczonych, Meksyku i Kanadzie. Komercyjnie drewno tych drzew jest wykorzystywane do celów budowlanych, ze względu na swoją trwałość. Quercus muehlenbergii wytwarza słodkie żołędzie, które przyciągają myszy, norniki, wiewiórki, jelenie i ptaki.
Dąb szypułkowy
Dąb szypułkowy zajmuje szczególne miejsce w naszej kulturze, historii i sercach. Deby są żywicielami setek gatunków owadów, ptaków, ssaków i grzybów. W kulturze uznawane są za symbol siły, długowieczności i mocy. Drewno dębu to jedno z najtwardszych i najtrwalszych gatunków drewna używane do produkcji podłóg, mebli, beczek na wino oraz drewna opałowego.
Quercus douglasii
Znany również jako quercus douglasii, Quercus douglasii występuje tylko w Kalifornii i jest najbardziej odpornym na suszę dębem liściastym w stanie. To wolno rosnące, średniej wielkości drzewo osiąga zazwyczaj od 6 do 20 m wysokości. Jego liście mają subtelny niebieskawy odcień, który nadaje dębowi jego popularną nazwę i produkuje żołędzie z nieco słodkim jądrem.
Quercus marilandica
Quercus marilandica to małe drzewo liściaste, które może dorastać do 49 stóp wysokości. Drewno spala się bardzo gorąco i jest cenione do gotowania i ogrzewania. Jest to powszechne drewno do grillowania w południowej części Stanów Zjednoczonych i dobrze sprawdza się w piecach na drewno. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ drewno wyskakuje podczas spalania, co może być niebezpieczne w kominku opalanym drewnem.
Quercus kelloggii
Żołędzie quercus kelloggii ( Quercus kelloggii ) były uważane przez rdzennych Amerykanów za najlepsze żołędzie spożywcze. Żołędzie są większe niż żołędzie innych gatunków i mierzą od 2,5 do 3 cm długości do 1,5 do 1,8 cm szerokości. Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Jeśli gleba jest dobrze osuszona, może rosnąć na wielu różnych typach gleb.
Quercus chrysolepis
Quercus chrysolepis ( Quercus chrysolepis ) to wiecznie zielony dąb, który rośnie w południowo-zachodniej Ameryce Północnej. Quercus chrysolepis to najbardziej rozpowszechniony gatunek dębu w Kalifornii. Rośnie w wilgotnych, chłodnych siedliskach w pobliżu potoków. Rdzenne plemiona amerykańskie używały żołędzia z tego drzewa do jedzenia. Jego prażone nasiona można stosować jako substytut kawy.
Dąb oregoński
Dąb oregoński dziko rosnący nie występuje w Polsce. Naturalnie rośnie w lasach mieszanych i iglastych Ameryki Północnej. Słodkawe żołędzie są spożywane przez dzikie zwierzęta oraz zwierzęta gospodarskie. Od niedawna drewno tego drzewa zaczęto wykorzystywać do wytwarzania beczek przeznaczonych do leżakowania whisky.
Quercus michauxii
Quercus michauxii znany jest ze swojego drewna, które łatwo rozłupuje się na cienkie paski i jest elastyczne, co czyni je doskonałym materiałem do wyplatania koszy. Posiada duże i mają dobre w smaku żołędzie, które są jadalne dla ludzi, a także często poszukiwane przez krowy i inne zwierzęta gospodarskie.
Quercus gambelii
Nazwa quercus gambelii to małe drzewo liściaste, które również nosi nazwę dąb zaroślowy lub Quercus gambelii . Quercus gambelii znajduje się w niższych górach zachodnich Stanów Zjednoczonych. Zapewnia pożywienie dla wielu małych zwierząt w tych miejscach.
Quercus alba
Quercus alba to długowieczny dąb z szerokim baldachimem. Nazwa zwyczajowa - quercus alba (po ang. biały dąb) odnosi się do koloru przetworzonego drewna, które posiada wiele zastosowań w budownictwie, do produkcji beczek na wino oraz whisky, do wyrobu instrumentów muzycznych i broni (szczególnie do japońskich sztuk walki) itp. Quercus alba jest rzadko uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na swoje duże rozmiary.
Dąb wielkoowocowy
Dąb wielkoowocowy to bardzo okazałe drzewo, które osiąga ponad 50 m wysokości. Jego żołędzie są największe z żołędzi ze wszystkich dębów. Sadzi się go w celach ozdobnych, jako drzewo zacieniające w parkach i wzdłuż ulic. W naturze dąb wielkoowocowy zapewnia schronienie i pożywienie dla wielu różnych zwierząt. Jesienią jego żołędziami żywią się nawet niedźwiedzie czarne.
Klasyfikacjanaukowa
Botanik w Twojej kieszeni
Zeskanuj kod QR
