Podczas podlewania Romulea bulbocodium, należy dążyć do stosowania filtrowanej wody, która jest w temperaturze pokojowej. Filtrowana woda jest lepsza dla tej rośliny, ponieważ woda z kranu może zawierać cząsteczki, które są szkodliwe dla jej zdrowia. Powodem, że woda powinna być w temperaturze pokojowej lub nieco cieplejsze jest to, że Romulea bulbocodium pochodzi z ciepłego środowiska, a zimna woda może być nieco szoku do jego systemu. Należy również unikać podlewania tej rośliny, ponieważ może to spowodować komplikacje z liśćmi. Zamiast tego, po prostu zastosować swoją filtrowaną wodę o temperaturze pokojowej do gleby, aż gleba jest całkowicie nasączone. Moczenie gleby może być bardzo korzystne dla tej rośliny, ponieważ nawilża korzenie i pomaga im nadal rozprzestrzeniać się w glebie i zbierać składniki odżywcze, których potrzebują.

Zarówno nadmierne podlewanie jak i podlewanie będzie szkodliwe dla zdrowia Romulea bulbocodium, ale nadmierne podlewanie jest znacznie częstszym problemem. Gdy ten gatunek otrzymuje zbyt dużo wody, jego łodygi i liście mogą zacząć więdnąć i zmieniać kolor z zielonego na żółty. Nadmierne podlewanie przez dłuższy czas może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, pleśń i mączniak, z których wszystkie mogą zabić roślinę. Podlewanie jest znacznie mniej powszechne dla Romulea bulbocodium, ponieważ ta roślina ma przyzwoitą tolerancję na suszę. Jednak podwodne pozostaje możliwość, a kiedy to nastąpi, można oczekiwać, aby znaleźć, że liście z Romulea bulbocodium stały się kruche i brązowe. Ważne jest, abyś zauważył oznaki nadmiernego podlewania tak szybko, jak to możliwe podczas pielęgnacji Romulea bulbocodium. Niektóre choroby wynikające z nadmiernego podlewania, takie jak zgnilizna korzeni, mogą być nie do naprawienia, jeśli będziesz czekać zbyt długo. Jeśli zauważysz wczesne oznaki nadmiernego podlewania, powinieneś natychmiast zmniejszyć harmonogram podlewania. Możesz również chcieć ocenić jakość gleby, w której rośnie Twoja Romulea bulbocodium. Jeśli okaże się, że gleba bardzo słabo odprowadza wodę, należy ją natychmiast zastąpić luźną, dobrze przepuszczającą wodę mieszanką doniczkową. Z drugiej strony, jeśli znajdziesz oznaki, że Twoja Romulea bulbocodium otrzymuje zbyt mało wody, wystarczy, że będziesz podlewać ją bardziej regularnie, aż do ustąpienia tych oznak.

Jeśli roślina znajduje się w doniczce. Najdokładniejszym sposobem stwierdzenia, czy Twoja Romulea bulbocodium potrzebuje wody, jest zanurzenie palca w glebie. Jeśli zauważysz, że pierwsze dwa do trzech centymetrów ziemi są suche, czas dodać trochę wody. Jeśli uprawiasz Romulea bulbocodium na zewnątrz w gruncie, możesz zastosować podobną metodę testowania gleby. Ponownie, gdy okaże się, że pierwsze kilka cali gleby wyschły, nadszedł czas, aby dodać wody. Wiosną i wczesną jesienią, metoda ta często prowadzi do podlewania tej rośliny około raz na tydzień. Gdy nadejdzie bardzo gorąca pogoda, może być konieczne zwiększenie częstotliwości podlewania do około dwóch lub więcej razy w tygodniu. Z tego powodu, dojrzałe, dobrze ugruntowane Romulea bulbocodium może wykazać godną podziwu zdolność do wytrzymania suszy.

Kiedy przychodzi czas na podlewanie Romulea bulbocodium, nie powinieneś być nieśmiały co do ilości wody, którą dajesz. Gdy pierwsze dwa do trzech cali gleby są suche, roślina ta doceni długie i dokładne podlewanie. Dostarcz tyle wody, aby całkowicie namoczyć glebę. Ilość wody, którą dodajesz powinna być wystarczająca, aby nadmiar wody wypłynął przez otwory drenażowe na dnie doniczki. Jeśli nie widzisz, że nadmiar wody wypływa z doniczki, to prawdopodobnie roślina została niedostatecznie podlana. Nie pozwól jednak, aby woda gromadziła się wewnątrz gleby, co będzie bardzo niebezpieczne dla rośliny, jak również. Alternatywnie, brak wody odprowadzającej przez garnek może wskazywać na słabo odprowadzające gleby, co jest szkodliwe dla zdrowia tej rośliny i należy unikać. Jeśli roślina jest na zewnątrz, 1 cal deszczu na tydzień będzie wystarczający.

Potrzeby wodne Romulea bulbocodium mogą się zmieniać w zależności od fazy wzrostu. Na przykład, gdy Romulea bulbocodium jest w pierwszych latach swojego życia lub gdy właśnie przesadziłeś ją do nowego miejsca uprawy, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. Podczas obu tych etapów Romulea bulbocodium wkłada dużo energii w wypuszczanie nowych korzeni, które będą wspierać przyszły wzrost. Aby te korzenie działały jak najlepiej, potrzebują nieco więcej wilgoci niż w fazie dojrzałej. Po kilku sezonach Twoja Romulea bulbocodium będzie potrzebowała znacznie mniej wody. Kolejnym etapem wzrostu, w którym roślina ta może potrzebować więcej wody, jest okres kwitnienia. Rozwój kwiatów może wykorzystywać znaczną ilość wilgoci, dlatego w tym czasie należy zapewnić Romulea bulbocodium więcej wody.

Romulea bulbocodium będzie miała największe potrzeby wodne w najgorętszych miesiącach roku. W szczycie lata może być konieczne podawanie tej roślinie wody częściej niż raz w tygodniu, w zależności od tego, jak szybko wysycha gleba. Odwrotnie jest w zimie. Zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku, w której potrzebuje znacznie mniej wody niż zwykle. W rzeczywistości może się okazać, że w miesiącach zimowych nie trzeba jej w ogóle podlewać. Jeśli jednak podlewasz zimą, nie powinieneś robić tego częściej niż raz w miesiącu. Zbyt częste podlewanie w tym czasie zwiększy prawdopodobieństwo, że Twoja Romulea bulbocodium zapadnie na jakąś chorobę.

Najbardziej powszechne jest uprawianie Romulea bulbocodium w pomieszczeniach dla każdego ogrodnika, który nie mieszka w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Ci ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę fakt, że gleba w pojemniku może wyschnąć nieco szybciej niż ziemia. Również obecność elementów wysuszających, takich jak klimatyzatory, może spowodować, że Twój Romulea bulbocodium będzie potrzebował wody również częściej. jeśli posadziłeś go na zewnątrz. W takim przypadku prawdopodobnie nie będziesz musiał podlewać swojej Romulea bulbocodium zbyt często w ogóle. Jeśli regularnie występują opady deszczu, może to wystarczyć do utrzymania rośliny przy życiu. Z kolei ci, którzy uprawiają tę roślinę wewnątrz, będą musieli podlewać ją częściej, ponieważ nie ma możliwości, aby woda deszczowa wsiąkła w glebę.

Możesz przycinać swoje Romulea bulbocodium w każdym momencie, gdy zauważysz martwe, chore lub uszkodzone liście podczas sezonu wegetacyjnego. Gdy już je zauważysz, zlokalizuj niechciany liść, a następnie podążaj za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Aby go usunąć, można przyciąć jego łodygę tuż nad powierzchnią gleby. Takie przycinanie może odbywać się w miarę potrzeby wiosną i latem. Ponadto roślina ta może zakwitnąć w dowolnym momencie między wiosną a jesienią, a niektórzy ogrodnicy decydują się na usunięcie pąków kwiatowych, zanim będą miały szansę się otworzyć. Usuwanie nieotwartych pąków kwiatowych pozwala tej roślinie skupić większość swojej energii wzrostu na jej pięknych liściach. Jednak przycinanie w ten sposób nie musi wpływać na ogólny stan zdrowia rośliny. Przycinanie powinno być wykonywane późną zimą do wczesnej wiosny. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe, na wysokość około 6 cali od ziemi.

Przycinanie Romulea bulbocodium jest tak proste, jak czekanie, aż zauważysz martwe lub uszkodzone liście na swojej roślinie. Po rozpoznaniu tych liści należy zaopatrzyć się w parę ostrych i sterylnych sekatorów ręcznych. Najlepiej sprawdzą się sekatory ręczne, ponieważ większe narzędzia, takie jak nożyce do gałęzi, nie będą dobrze dostosowane do precyzyjnych cięć, które musisz wykonać. Gdy mamy już odpowiedni zestaw narzędzi do przycinania, należy zlokalizować niechciany liść, a następnie podążać za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Wytnij łodygę tuż nad miejscem, gdzie wychodzi z gleby, aby usunąć ją całkowicie. Jeśli chcecie powstrzymać roślinę przed kwitnieniem, możecie użyć tych samych sekatorów do usunięcia pąków przed ich otwarciem. Wreszcie, może wolisz po prostu przyciąć martwe lub uszkodzone części rośliny, w tym deadheading zużytych kwiatów, aby utrzymać go wygląda najlepiej. Można to zrobić o każdej porze roku. Chore lub uszkodzone pędy należy przyciąć tuż przy linii gleby i całkowicie usunąć. Kwiaty należy ścinać tuż pod główką. Przycinanie należy przeprowadzać późną zimą lub wczesną wiosną. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe do wysokości około 6 cali od ziemi.

Wszystko, co jest wymagane od Ciebie po przycinaniu Romulea bulbocodium jest do czyszczenia. Po przycięciu, obcięciu główki lub skróceniu rośliny Romulea bulbocodium należy zebrać odcięte części i wyrzucić je. Jeśli są jakieś chore części rośliny, które przyciąłeś, nie wyrzucaj ich z resztą przyciętych części. Chore liście należy zutylizować. Podczas podlewania po przycinaniu należy uważać, aby nie dotykać rany, aby nie dopuścić do zainfekowania rośliny przez grzyby poprzez świeżą ranę. Umieszczenie Romulea bulbocodium w dobrze wentylowanym miejscu również pomoże ranie wyschnąć i z czasem się zagoić.

Do głównego przycinania użyj ostrych sekatorów, które pozwolą na czyste cięcie, aby uniknąć uszkodzenia roślin. Podczas przycinania Romulea bulbocodium, cofnij się od czasu do czasu, aby sprawdzić wygląd rośliny, aby upewnić się, że ma kształt, który chcesz i że przycinasz go symetrycznie. Zaleca się noszenie rękawic i okularów ochronnych podczas przycinania Romulea bulbocodium.

Przycinanie jest ważnym elementem pielęgnacji i utrzymania roślin. Różne rośliny mają różne wymagania dotyczące przycinania. Niektóre rośliny mogą wymagać niewielkiego lub żadnego przycinania, podczas gdy inne mogą wymagać więcej uwagi. Większość roślin należy przycinać w celu usunięcia uszkodzonych lub niezdrowych liści. Inne rośliny mogą być przycinane w celu kontroli ich kształtu i wielkości. Przycinanie może być nawet wykonane w celu usunięcia główek kwiatowych roślin i zatrzymać je od samosiewu. Chociaż niektórzy ogrodnicy mogą uznać przycinanie za żmudne zadanie, jest to zło konieczne i stanowi istotną część utrzymania roślin w szczęściu i zdrowiu.

Romulea bulbocodium potrzebują pełnego słońca każdego dnia, a te rośliny polegają na minimum sześciu godzinach światła słonecznego, aby utrzymać ich liście, korzenie i kwiaty w zdrowym stanie. Nawet jeśli większość bylin potrzebuje sześciu godzin światła słonecznego dziennie, rośliny takie jak Orange Daylily lub Giant Coreopsis mogą żyć z mniejszym nasłonecznieniem przez minimum trzy godziny dziennie. Nawet jeśli te wieloletnie rośliny kwitnące mogą żyć tylko z trzema godzinami bezpośredniego światła słonecznego, nie będą w stanie rozwijać się tak, jak w bardziej słonecznych warunkach.

Kilka wieloletnich roślin kwitnących, które nie lubią nadmiernego ciepła w ciepłym klimacie, może słabo reagować na zbyt wiele słońca, jeśli mają uszkodzenia cieplne. Rośliny te mogą więdnąć lub wysychać od zbyt dużej ilości słońca, a także mogą rozwijać problemy ze wzrostem, jeśli są regularnie w słońcu podczas najbardziej intensywnego ciepła w ciągu dnia. Niektóre rośliny nie potrzebują ochrony przed lekkim popołudniowym słońcem, ale te, które są uszkodzone przez intensywne popołudniowe ekspozycje, powinny mieć zapewniony cień w cieplejszym klimacie. Ogrodnicy mogą zapewnić tym roślinom dużo cienia, sadząc je w miejscach, które nie otrzymują bezpośredniego ciepła w godzinach popołudniowych, np. pod drzewami lub za krzewami.

Wiele bylin potrzebuje dużo słońca, aby w pełni rozkwitnąć, jednak niektóre z nich w cieplejszym klimacie korzystają z mniejszej ilości słońca. Na przykład ludzie, którzy mieszkają w gorącym klimacie mogą chcieć zapewnić cień dla swoich kwitnących bylin w gorącym popołudniowym słońcu, a to jest jeszcze bardziej prawdziwe w miesiącach letnich. Mimo że niektóre kwitnące rośliny wieloletnie będą korzystać z częściowego cienia w najgorętszym klimacie, rośliny takie jak Giant Coreopsis nie są zastraszone przez zbyt dużo słońca. Mogą one stać w pełnym słońcu podczas upałów i nadal dobrze się rozwijać.

Jeśli uprawiasz Romulea bulbocodium i nie otrzymujesz wystarczającej ilości światła słonecznego, zauważysz u swoich roślin oznaki nieodpowiednich wymagań. Większość roślin nie będzie produkować tak wielu kwiatów, jak gdyby miały pełną ekspozycję na słońce. Niektóre rośliny będą miały suche plamy na liściach, ale większość z nich nadal będzie kwitła w niedostatecznym słońcu. Nawet jeśli zakwitną, kwiaty będą mniejsze i mniej pełne.

Romulea bulbocodium jest wielkim kwiatem w ogrodzie i będzie miał optymalne kwitnienie, jeśli dostanie sześć godzin światła słonecznego dziennie minimum. Czasami kwiaty pozostają świeże dłużej, jeśli są częściowo zacienione podczas naprawdę gorących części dnia. Kiedy Romulea bulbocodium jest młoda, ogrodnicy chcą się upewnić, że ich młodsze rośliny dostają dużo światła słonecznego, ale nie muszą znosić intensywnego ciepła podczas popołudniowego słońca. Jeśli masz w pełni dojrzałą roślinę, zapewnij jej dużo słońca, aby mogła utrzymać prawidłowy wzrost.

Romulea bulbocodium potrzebują minimum sześciu godzin światła, aby jak najlepiej wspierać ich cykle fotosyntezy. Te rośliny kwitnące potrzebują słońca, aby pomóc ich liście i kwiaty rosną. Jednak niektóre wieloletnie rośliny kwitnące, takie jak Giant Coreopsis, mogą potrzebować od ośmiu do dwunastu godzin pełnego słońca dziennie, aby utrzymać ich duże kwiaty i zdrowe liście.

Jeśli chcesz, aby Twoja Romulea bulbocodium rosła zdrowo i kwitła jak najwięcej w sezonie kwitnienia, powinieneś spróbować dać roślinie sześć godzin bezpośredniego światła słonecznego. Niektóre rośliny wieloletnie mogą nawet zrobić więcej światła słonecznego i może siedzieć w słońcu do dwunastu godzin, w zależności od ciepła w obszarze i ogólnego środowiska. Rośliny takie jak Red Hot Poker i Giant Coreopsis rozwijają się w znacznie gorętszych klimatach i mogą siedzieć we wszystkich rodzajach silnego światła słonecznego. Niektórzy domowi ogrodnicy muszą używać świateł wzrostu, ponieważ ich miejsca nie pozwalają na tony światła słonecznego na zewnątrz. Większość bylin może rosnąć szczęśliwie w światłach, ale będą one potrzebować wszędzie od ośmiu do czternastu godzin sztucznego światła, aby pozostać silnym, ponieważ światła te nie mają tyle mocy, co słońce.

Najlepsza temperatura dla Romulea bulbocodium zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Romulea bulbocodium zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Romulea bulbocodium może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Romulea bulbocodium będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Romulea bulbocodium. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Romulea bulbocodium odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Romulea bulbocodium jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Romulea bulbocodium, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Romulea bulbocodium wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Romulea bulbocodium w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Romulea bulbocodium powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Romulea bulbocodium przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Romulea bulbocodium w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Romulea bulbocodium jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Romulea bulbocodium do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Romulea bulbocodium potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Romulea bulbocodium, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Romulea bulbocodium. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Romulea bulbocodium będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.

Liście rośliny Romulea bulbocodium stanowią większość jej głównej struktury, a nawożenie jest jednym z najbardziej wpływowych sposobów zapewnienia, że te liście wyglądają świetnie, a jednocześnie spełniają swoją funkcję. Odpowiednie nawożenie pomoże Twojej Romulea bulbocodium utrzymać liście o jednolitym kolorze i zdrowej strukturze. Nawożenie działa również pod powierzchnią gleby, pomagając roślinie Romulea bulbocodium w tworzeniu nowych korzeni i utrzymaniu korzeni, które są już częścią systemu korzeniowego. Oznacza to, że dzięki nawożeniu roślina nie tylko będzie zdrowa teraz, ale także w przyszłości będzie lepiej przyswajać składniki odżywcze z gleby.

Jeśli uprawiasz Romulea bulbocodium na zewnątrz każdego roku, ta bylina wyśle nowy wzrost strzelający wczesną wiosną. Pojawienie się tych liści to znak, że nadszedł czas, aby rozpocząć nawożenie na ten rok. Często Romulea bulbocodium radzi sobie doskonale z pojedynczym zastosowaniem nawozu na wiosnę. Jeśli jednak chcesz zmaksymalizować wzrost swojej Romulea bulbocodium, możesz powtórzyć nawożenie kilka razy w ciągu wiosny i wczesnego lata. Jeśli wybierzesz tę drogę, możesz zasilać swoją Romulea bulbocodium mniej więcej raz na miesiąc do półtora miesiąca.

Późną jesienią i zimą Twoja Romulea bulbocodium wejdzie w fazę spoczynku, w której nie będzie już wytwarzać nowych przyrostów. W tym czasie należy unikać nawożenia Romulea bulbocodium. Jeśli zdecydujesz się na wielokrotne nawożenie wiosną i latem, powinieneś zacząć zmniejszać dawkę nawożenia w miarę zbliżania się lata, ponieważ tempo wzrostu Romulea bulbocodium również ulegnie spowolnieniu. Ogólnie rzecz biorąc, nigdy nie jest mądrym wyborem nawożenie Romulea bulbocodium w czasie, gdy pogoda jest niesezonowo gorąca lub gdy gleba jest wyjątkowo sucha. Nawożenie w obu tych przypadkach może nadwyrężyć Romulea bulbocodium i spowodować jej przedwczesne wyginięcie.

Na szczęście wybór najlepszego nawozu dla Romulea bulbocodium jest bardzo prostym zadaniem. Rośliny te będą dobrze się rozwijać na uniwersalnym nawozie ogrodowym, który ma równe ilości azotu, fosforu i potasu. Nawóz o proporcjach 10-10-10 lub podobnych będzie bardzo skuteczny. W razie wątpliwości należy unikać nawozów zawierających duże ilości azotu. Większość najlepszych nawozów dla Romulea bulbocodium będzie miała postać granulatu. Nawozy te powinny mieć powolne uwalnianie i będą bardzo łatwe do zastosowania w glebie. Pomocne może być również zasilanie Romulea bulbocodium za pomocą organicznej zmiany gleby, takiej jak kompost.

Poczekaj, aż wczesną wiosną Twoja Romulea bulbocodium ledwie wypuści pierwsze liście z powierzchni ziemi. Gdy tylko zauważysz ten znak, zastosuj granulowany nawóz o spowolnionym działaniu i zrównoważonej formule w glebie otaczającej podstawę rośliny Romulea bulbocodium. Podobny proces można powtórzyć w późniejszym okresie sezonu. W przypadku ponownego zastosowania nawozu na Romulea bulbocodium, należy ponownie zastosować nawóz do gleby u podstawy rośliny, a nie do samej rośliny. Czasami może to wymagać odsunięcia niektórych liści, aby uzyskać dostęp do gleby nad korzeniami. Często dobrym wyborem jest również podlewanie Romulea bulbocodium przed i po zasilaniu.

Romulea bulbocodium nie musi otrzymywać dużych ilości nawozu każdego roku, co oznacza, że przenawożenie jest całkowicie możliwe. Jeśli przesadzisz z nawożeniem Romulea bulbocodium, prawdopodobnie zauważysz najpierw, że liście stały się brązowe. Nadmierne nawożenie Romulea bulbocodium jest szczególnie częste, jeśli używasz nawozu o wyższej koncentracji azotu. Wysoka zawartość azotu prawdopodobnie spowoduje, że liście Romulea bulbocodium staną się odbarwione, stracą dużo wilgoci i zaczną się zwijać na brzegach. Wielu ogrodników unika takich komplikacji, ograniczając nawożenie Romulea bulbocodium do jednego razu w roku, wczesną wiosną.