Drobne, wyboiste narośla na całej łodydze rośliny to klasyczny znak łuszczaki . Te owady ssące zakopują swoje aparaty gębowe w liściach, owocach lub korze drzew, krzewów i innych roślin. Z biegiem czasu łuszczaki może poważnie zaszkodzić ich gospodarzom. Łuszczaki to nie tylko jeden gatunek owadów, ale duża, zróżnicowana grupa ponad 8000 pojedynczych gatunków, w tym łuski miękkie (łuska brązowa, łuska klonowa, łuska wiązowa) i łuski pancerne (łuska ostryg, łuska trzmielinka). Skala San Jose). Te małe szkodniki mogą mieć od 3 do 10 mm długości i są blisko spokrewnione z mączlikami i mszycami. Pomimo różnic w wielkości i wyglądzie, jedyną wspólną cechą wszystkich łuszczaki jest to, że rosną pod woskową powłoką. To okrycie przypomina nieco łuski ryby lub gada - stąd nazwa. Chroni owada przed uszkodzeniem. Łuszczaki żywi się szeroką gamą roślin, ale najczęściej spotykana jest na zielnych roślinach ozdobnych (zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz) oraz licznych gatunkach krzewów i drzew. Łuszczaki są łatwe do przeoczenia, po części dlatego, że są tak małe, a także dlatego, że nie wyglądają jak rzeczywiste owady. Jednak ważne jest, aby podjąć działania, gdy tylko zostaną zauważone, aby zapewnić zdrowie roślin.

Najbardziej oczywistym objawem jest obecność grup samych owadów, które wyglądają jak wyboiste narośla na roślinach, na ogół dość małe (mniej niż wielkość monety). Łuszczaki ma tendencję do łączenia się w grupy i pojawiania się wszystkich naraz. Owady wylęgają się z jaj wewnątrz tych łusek i rozwijają się przez dwa etapy wzrostu, zanim staną się dorosłymi. Dojrzałe samice produkują jaja, które chowają pod swoimi ciałami. W końcu wykluwają się one w maleńkie pełzacze, które mają kolor od żółtego do pomarańczowego i zaczynają się żerować w ciągu zaledwie jednego lub dwóch dni. Wysysają sok przez swoje podobne do igieł narządy gębowe i podczas jedzenia wydzielają za sobą substancję zwaną spadzią. Ponieważ łuszczaki są subtelne z wyglądu, objawy u roślin żywicielskich mogą być pierwszym zauważonym objawem. Ponieważ owady zjadają wszystkie składniki odżywcze rośliny, liście opadają przedwcześnie, a wzrost roślin zostaje zahamowany. Martwe lub brązowe liście mogą pozostawać przez długi czas na zabitych łuskami gałęziach. Sadzająca pleśń może również pojawić się na zaatakowanych roślinach, rosnąc w spadzi pozostawionej przez owady. Jest to czarny grzyb, który jest puszysty i nieatrakcyjny. Wzrost czarnej pleśni powoduje żółknięcie roślin, ponieważ zakłóca proces fotosyntezy.

Na zewnątrz pogoda i naturalni wrogowie o łuszczaki (tacy jak chrząszcze i pasożytnicze osy) zwykle trzymają te szkodniki na dystans. Kiedy ich liczba staje się obfita (lub gdy łuszczaki wpływa na rośliny domowe), potrzebne są interwencje. Oto kilka opcji:

Czarny punkt to grzyb, który w dużej mierze atakuje liście na różnych roślinach ozdobnych, pozostawiając je pokryte ciemnymi plamami z żółtymi obwódkami i ostatecznie je zabijając. Grzyb często jest po prostu brzydki, ale jeśli zainfekuje całą roślinę, może zakłócać fotosyntezę, zabijając zbyt wiele liści. Z tego powodu ważne jest, aby wiedzieć, jakie są najlepsze metody zapobiegania i leczenia tych chorób w przypadku ich pojawienia się w ogrodzie.

Oto kilka najczęstszych objawów czarny punkt :

Chociaż większość form grzyba o czarny punkt stanowi niewielkie zagrożenie dla ogólnego zdrowia rośliny, wielu ogrodników uważa je za brzydkie. Ciężkie przypadki mogą również osłabić roślinę, przez co staje się ona bardziej podatna na inne patogeny i choroby.

Czarny punkt rozprzestrzeniają różne rodzaje grzybów, które różnią się nieznacznie w zależności od tego, czy są w stadium seksualnym, czy bezpłciowym. Zarodniki grzybów utrzymują się przez zimę w opadłych liściach i zmianach na pędach. Wiosną zarodniki rozpryskują się na liściach, powodując infekcję w ciągu siedmiu godzin wilgoci i gdy temperatura waha się między 75 a 85 ° F przy wysokiej wilgotności względnej. W ciągu zaledwie dwóch tygodni produkowane są tysiące dodatkowych zarodników, dzięki czemu choroba może łatwo zainfekować również pobliskie zdrowe rośliny. Istnieje kilka czynników, które mogą sprawić, że roślina będzie bardziej podatna na infekcję czarnych plam. Oto niektóre z najczęstszych:

Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.