Przebarwione plamy na liściach roślin są jednym z najczęstszych problemów chorobowych, które ludzie obserwowali. Plamy te są spowodowane chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi, przy czym większość infekcji jest związana z patogenem grzybiczym. Brunatna plamistość może występować na wszystkich roślinach doniczkowych, kwitnących roślinach ozdobnych, roślinach warzywnych oraz liściach drzew, krzewów i krzewów. Żadna roślina nie jest na nią odporna, a problem jest gorszy w ciepłym, wilgotnym środowisku. Może wystąpić w dowolnym momencie etapu życia, o ile obecne są liście. Na liściach pojawiają się małe brązowawe plamy, które powiększają się wraz z postępem choroby. W ciężkich przypadkach roślina lub drzewo ulega osłabieniu, gdy zmiany przerywają fotosyntezę lub powodują defoliację.

W większości przypadków brunatna plamistość dotyczy tylko niewielkiego procentu całej rośliny, pojawiając się na niewielkiej ilości liści. Niewielka infekcja tylko w niewielkim stopniu obciąża roślinę. Jeśli jednak nie będzie leczona, a choroba postępuje przez wiele sezonów, poważnie wpłynie to na zdrowie i produktywność zakażonych osobników.

Ciężkie objawy

Brunatna plamistość lub plamistość liści jest powszechnym terminem opisowym nadanym kilku chorobom dotykającym liście roślin i drzew. Około 85% chorób wykazujących plamistość liści jest spowodowanych przez grzyby lub organizmy grzybopodobne. Czasami brunatna plamistość jest spowodowana infekcją bakteryjną lub aktywnością owadów z podobnymi objawami. Kiedy jest ciepło, a powierzchnia liści jest wilgotna, zarodniki grzybów przenoszone przez wiatr lub deszcz lądują na powierzchni i przywierają do niej. Nie rozrywają ścian komórkowych, ale rosną w przestrzeni między błoną komórkową rośliny a ścianą komórkową rośliny. Gdy zarodniki się rozmnażają, uwalniają toksyny i enzymy, które powodują nekrotyczne plamy (tj. martwą tkankę) na liściach, umożliwiając grzybom konsumowanie produktów uwalnianych podczas degradacji komórek.

Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.

Liście twojej rośliny żółkną z powodu podlewania, najstarsze liście żółkną jako pierwsze. Liście żółte od brzegów w kierunku środka. Inne oznaki podlewania to uczucie bardzo suchej gleby lub odsuwanie się od krawędzi doniczki.

Twoja roślina jest bardzo spragniona i szybko potrzebuje wody.

Czarny punkt to grzyb, który w dużej mierze atakuje liście na różnych roślinach ozdobnych, pozostawiając je pokryte ciemnymi plamami z żółtymi obwódkami i ostatecznie je zabijając. Grzyb często jest po prostu brzydki, ale jeśli zainfekuje całą roślinę, może zakłócać fotosyntezę, zabijając zbyt wiele liści. Z tego powodu ważne jest, aby wiedzieć, jakie są najlepsze metody zapobiegania i leczenia tych chorób w przypadku ich pojawienia się w ogrodzie.

Oto kilka najczęstszych objawów czarny punkt :

Chociaż większość form grzyba o czarny punkt stanowi niewielkie zagrożenie dla ogólnego zdrowia rośliny, wielu ogrodników uważa je za brzydkie. Ciężkie przypadki mogą również osłabić roślinę, przez co staje się ona bardziej podatna na inne patogeny i choroby.

Czarny punkt rozprzestrzeniają różne rodzaje grzybów, które różnią się nieznacznie w zależności od tego, czy są w stadium seksualnym, czy bezpłciowym. Zarodniki grzybów utrzymują się przez zimę w opadłych liściach i zmianach na pędach. Wiosną zarodniki rozpryskują się na liściach, powodując infekcję w ciągu siedmiu godzin wilgoci i gdy temperatura waha się między 75 a 85 ° F przy wysokiej wilgotności względnej. W ciągu zaledwie dwóch tygodni produkowane są tysiące dodatkowych zarodników, dzięki czemu choroba może łatwo zainfekować również pobliskie zdrowe rośliny. Istnieje kilka czynników, które mogą sprawić, że roślina będzie bardziej podatna na infekcję czarnych plam. Oto niektóre z najczęstszych: