Podczas podlewania Trimezia martinicensis, należy dążyć do stosowania filtrowanej wody, która jest w temperaturze pokojowej. Filtrowana woda jest lepsza dla tej rośliny, ponieważ woda z kranu może zawierać cząsteczki, które są szkodliwe dla jej zdrowia. Powodem, że woda powinna być w temperaturze pokojowej lub nieco cieplejsze jest to, że Trimezia martinicensis pochodzi z ciepłego środowiska, a zimna woda może być nieco szoku do jego systemu. Należy również unikać podlewania tej rośliny, ponieważ może to spowodować komplikacje z liśćmi. Zamiast tego, po prostu zastosować swoją filtrowaną wodę o temperaturze pokojowej do gleby, aż gleba jest całkowicie nasączone. Moczenie gleby może być bardzo korzystne dla tej rośliny, ponieważ nawilża korzenie i pomaga im nadal rozprzestrzeniać się w glebie i zbierać składniki odżywcze, których potrzebują.

Zarówno nadmierne podlewanie jak i podlewanie będzie szkodliwe dla zdrowia Trimezia martinicensis, ale nadmierne podlewanie jest znacznie częstszym problemem. Gdy ten gatunek otrzymuje zbyt dużo wody, jego łodygi i liście mogą zacząć więdnąć i zmieniać kolor z zielonego na żółty. Nadmierne podlewanie przez dłuższy czas może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, pleśń i mączniak, z których wszystkie mogą zabić roślinę. Podlewanie jest znacznie mniej powszechne dla Trimezia martinicensis, ponieważ ta roślina ma przyzwoitą tolerancję na suszę. Jednak podwodne pozostaje możliwość, a kiedy to nastąpi, można oczekiwać, aby znaleźć, że liście z Trimezia martinicensis stały się kruche i brązowe. Ważne jest, abyś zauważył oznaki nadmiernego podlewania tak szybko, jak to możliwe podczas pielęgnacji Trimezia martinicensis. Niektóre choroby wynikające z nadmiernego podlewania, takie jak zgnilizna korzeni, mogą być nie do naprawienia, jeśli będziesz czekać zbyt długo. Jeśli zauważysz wczesne oznaki nadmiernego podlewania, powinieneś natychmiast zmniejszyć harmonogram podlewania. Możesz również chcieć ocenić jakość gleby, w której rośnie Twoja Trimezia martinicensis. Jeśli okaże się, że gleba bardzo słabo odprowadza wodę, należy ją natychmiast zastąpić luźną, dobrze przepuszczającą wodę mieszanką doniczkową. Z drugiej strony, jeśli znajdziesz oznaki, że Twoja Trimezia martinicensis otrzymuje zbyt mało wody, wystarczy, że będziesz podlewać ją bardziej regularnie, aż do ustąpienia tych oznak.

Jeśli roślina znajduje się w doniczce. Najdokładniejszym sposobem stwierdzenia, czy Twoja Trimezia martinicensis potrzebuje wody, jest zanurzenie palca w glebie. Jeśli zauważysz, że pierwsze dwa do trzech centymetrów ziemi są suche, czas dodać trochę wody. Jeśli uprawiasz Trimezia martinicensis na zewnątrz w gruncie, możesz zastosować podobną metodę testowania gleby. Ponownie, gdy okaże się, że pierwsze kilka cali gleby wyschły, nadszedł czas, aby dodać wody. Wiosną i wczesną jesienią, metoda ta często prowadzi do podlewania tej rośliny około raz na tydzień. Gdy nadejdzie bardzo gorąca pogoda, może być konieczne zwiększenie częstotliwości podlewania do około dwóch lub więcej razy w tygodniu. Z tego powodu, dojrzałe, dobrze ugruntowane Trimezia martinicensis może wykazać godną podziwu zdolność do wytrzymania suszy.

Kiedy przychodzi czas na podlewanie Trimezia martinicensis, nie powinieneś być nieśmiały co do ilości wody, którą dajesz. Gdy pierwsze dwa do trzech cali gleby są suche, roślina ta doceni długie i dokładne podlewanie. Dostarcz tyle wody, aby całkowicie namoczyć glebę. Ilość wody, którą dodajesz powinna być wystarczająca, aby nadmiar wody wypłynął przez otwory drenażowe na dnie doniczki. Jeśli nie widzisz, że nadmiar wody wypływa z doniczki, to prawdopodobnie roślina została niedostatecznie podlana. Nie pozwól jednak, aby woda gromadziła się wewnątrz gleby, co będzie bardzo niebezpieczne dla rośliny, jak również. Alternatywnie, brak wody odprowadzającej przez garnek może wskazywać na słabo odprowadzające gleby, co jest szkodliwe dla zdrowia tej rośliny i należy unikać. Jeśli roślina jest na zewnątrz, 1 cal deszczu na tydzień będzie wystarczający.

Potrzeby wodne Trimezia martinicensis mogą się zmieniać w zależności od fazy wzrostu. Na przykład, gdy Trimezia martinicensis jest w pierwszych latach swojego życia lub gdy właśnie przesadziłeś ją do nowego miejsca uprawy, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. Podczas obu tych etapów Trimezia martinicensis wkłada dużo energii w wypuszczanie nowych korzeni, które będą wspierać przyszły wzrost. Aby te korzenie działały jak najlepiej, potrzebują nieco więcej wilgoci niż w fazie dojrzałej. Po kilku sezonach Twoja Trimezia martinicensis będzie potrzebowała znacznie mniej wody. Kolejnym etapem wzrostu, w którym roślina ta może potrzebować więcej wody, jest okres kwitnienia. Rozwój kwiatów może wykorzystywać znaczną ilość wilgoci, dlatego w tym czasie należy zapewnić Trimezia martinicensis więcej wody.

Trimezia martinicensis będzie miała największe potrzeby wodne w najgorętszych miesiącach roku. W szczycie lata może być konieczne podawanie tej roślinie wody częściej niż raz w tygodniu, w zależności od tego, jak szybko wysycha gleba. Odwrotnie jest w zimie. Zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku, w której potrzebuje znacznie mniej wody niż zwykle. W rzeczywistości może się okazać, że w miesiącach zimowych nie trzeba jej w ogóle podlewać. Jeśli jednak podlewasz zimą, nie powinieneś robić tego częściej niż raz w miesiącu. Zbyt częste podlewanie w tym czasie zwiększy prawdopodobieństwo, że Twoja Trimezia martinicensis zapadnie na jakąś chorobę.

Najbardziej powszechne jest uprawianie Trimezia martinicensis w pomieszczeniach dla każdego ogrodnika, który nie mieszka w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Ci ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę fakt, że gleba w pojemniku może wyschnąć nieco szybciej niż ziemia. Również obecność elementów wysuszających, takich jak klimatyzatory, może spowodować, że Twój Trimezia martinicensis będzie potrzebował wody również częściej. jeśli posadziłeś go na zewnątrz. W takim przypadku prawdopodobnie nie będziesz musiał podlewać swojej Trimezia martinicensis zbyt często w ogóle. Jeśli regularnie występują opady deszczu, może to wystarczyć do utrzymania rośliny przy życiu. Z kolei ci, którzy uprawiają tę roślinę wewnątrz, będą musieli podlewać ją częściej, ponieważ nie ma możliwości, aby woda deszczowa wsiąkła w glebę.

Zwykle celem dla Trimezia martinicensis jest to, aby rosła tak duża i pełna, jak to możliwe. Podczas gdy roślina nie wymaga konsekwentnego przycinania, może skorzystać na usunięciu starych kwiatów i wszelkich uszkodzonych, martwych lub chorych liści. Można także przyciąć liście, jeśli roślina zaczyna być zbyt duża w stosunku do doniczki i miejsca, w którym ją trzymamy.

Trimezia martinicensis nie mają cyklu spoczynku zimowego w odpowiedniej temperaturze. W związku z tym ich wzrost spowalnia się w miarę skracania się dni, jednak liście nie zamierają. Co to oznacza dla przycinania? Oznacza to, że nie ma określonej pory roku, w której lepiej jest przycinać. Najlepiej jest poczekać z przycinaniem do momentu, aż kwiat zakwitnie, co może zająć około miesiąca od pojawienia się kwiatu. Jeśli chodzi o przycinanie, należy to zrobić późną wiosną lub gdy tylko kilka kwiatów zaniknie. Zawsze należy przycinać brązowe lub żółte liście, gdy tylko je zauważymy. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Po przycięciu rośliny należy pozbyć się łodyg i liści, kompostując zdrowe lub wyrzucając chore części. Można również nawozić tuż przed lub po przycinaniu, co daje Trimezia martinicensis mały zastrzyk witamin, który może zapewnić jej składniki odżywcze potrzebne do lepszej ochrony przed wszelkimi pobliskimi patogenami lub chorobami. Po zakończeniu przycinania nie potrzeba wiele dodatkowej pielęgnacji. Przydałoby się lekkie podlewanie i trochę płynnego pokarmu dla roślin, aby pobudzić nowe kwiaty i wzrost.

Szanse są takie, że nie dostałeś Trimezia martinicensis z nasion, co oznacza, że masz już dojrzałą roślinę. Ponieważ roślina nie ma prawdziwego cyklu spoczynku, istnieją tylko dwie fazy: kwitnienia i braku kwitnienia. Podczas gdy roślina kwitnie, należy usuwać tylko żółte lub martwe liście i odcinać brązowe końcówki liści. Należy unikać zbyt intensywnego przycinania w tym czasie, ponieważ może to spowodować stres rośliny. Mimo to, należy usuwać chore lub martwe liście, aby utrzymać roślinę w dobrej kondycji. Najlepszym momentem na przycinanie jest czas, gdy kwiaty już zwiędną. W tym samym czasie można usunąć zarówno zużyte kwiaty, jak i stare i pożółkłe liście. Jeśli zauważysz dużą ilość żółtych liści, być może przesadzasz z podlewaniem rośliny lub nie dostarczasz jej wystarczającej ilości składników odżywczych. Podczas gdy żółte lub brązowe liście nie zawsze oznaczają problem, jeśli zauważysz dużą ilość liści zmieniających kolory, oznacza to zazwyczaj, że jest problem z rośliną.

Jako roślina wiecznie zielona, Trimezia martinicensis nie ma tych samych cykli, które można znaleźć w chłodniejszych obszarach. Liście pozostają zielone przez cały rok, co jest jednym z wielu powodów, dla których jest to popularna roślina domowa. Jeśli chcesz przyciąć liście, powinieneś to zrobić po tym, jak kwiaty już zwiędną. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Sposób przycinania Trimezia martinicensis zależy od tego, czy chodzi o ogólną pielęgnację, czy o usuwanie przekwitłych kwiatów. W przypadku pielęgnacji ogólnej wystarczy odciąć kwiaty, które już obumarły. Upewnij się, że przycinasz je jak najbliżej podstawy i pod kątem 45 stopni. Powtórz tę czynność w przypadku wszystkich łodyg z więdnącymi kwiatami. Następnie należy przyciąć wszystkie zewnętrzne liście, które są stare i żółkną. Jeśli chcesz po prostu przerzedzić roślinę, zacznij od najbardziej zewnętrznego liścia i pracuj w środku. Nie należy usuwać więcej niż 30 procent liści na raz. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Trimezia martinicensis Zazwyczaj potrzebuje pełnego, pośredniego światła słonecznego, aby rozwijać się w pomieszczeniach. Oznacza to, że roślina powinna być wystawiona na działanie jasnych promieni słonecznych, które nie padają na nią bezpośrednio z okna lub innego źródła światła, np. lampy uprawowej. Możesz łatwo chronić ją przed bezpośrednim światłem słonecznym, umieszczając zasłonę pomiędzy Trimezia martinicensis a oknem lub umieszczając ją za częścią okna z ciemnym ekranem.

Jeśli jest to twój pierwszy raz przynosząc Trimezia martinicensis domu, to może być dobry pomysł, aby spróbować złagodzić go do światła słonecznego, że potrzebuje, a nie umieścić go w jasnym, pośrednim świetle od razu. W ciągu około dwóch tygodni możesz powoli wprowadzać roślinę do światła słonecznego, aby uniknąć szoku lub spalenia liści z powodu nagłej, intensywnej ekspozycji na światło. Dzięki łagodnemu wejściu w światło, Twoja Trimezia martinicensis jest o wiele bardziej prawdopodobne, że dobrze dostosuje się do środowiska domowego.

Trimezia martinicensis jest rośliną, która łatwo ulega poparzeniom słonecznym przy zbyt dużym nasłonecznieniu. W naturze rośliny te otrzymują jedynie łagodne, rozproszone światło, przefiltrowane przez korony drzew. Chociaż potrzebują one więcej światła niż to, aby rosnąć w naszych domach, zbyt wiele może z pewnością spowodować problemy. Jeśli Twoja Trimezia martinicensis otrzymuje zbyt dużo światła, zauważysz, że liście zaczynają wyglądać na wybielone lub wyprane, końcówki liści mogą stać się żółte lub brązowe i chrupiące, a nawet mogą rosnąć zbyt szybko, aby się utrzymać.

Oparzenia słoneczne dla roślin są znacznie mniej dotkliwe niż oparzenia słoneczne dla ludzi. Choć może to wyglądać nieestetycznie, chrupiące, spalone liście można usunąć, jeśli są zbyt uszkodzone, aby je odzyskać, lub uszkodzona jest ponad połowa liścia. Można jednak również spróbować przyciąć liście, aby usunąć wszelkie uszkodzenia spowodowane oparzeniami słonecznymi, próbując je uratować, jeśli nie ma zbyt wielu odbarwień. Odsuń swoją Trimezia martinicensis od źródła światła, aby uniknąć przyszłych uszkodzeń świetlnych.

Podczas gdy niektóre rośliny mogą być gotowe do zmierzenia się z gorącym słońcem zaraz po wyjęciu z ziemi, Trimezia martinicensis potrzebuje trochę czasu, aby zbudować się na tyle, by tolerować jasne światło. Rozmnożone sadzonki powinny otrzymywać tylko umiarkowane, pośrednie światło, a nowe liście w okresie wzrostu powinny być nieco osłonięte. Delikatne nowe liście są bardziej podatne na oparzenia słoneczne niż jakakolwiek inna część rośliny.

Na szczęście rośliny potrafią porozumiewać się w swoim własnym języku, aby przekazać, czy mają wystarczającą ilość światła słonecznego, czy nie. Jak większość roślin, Twoja Trimezia martinicensis powie Ci, jeśli nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego. Najbardziej widocznym znakiem jest to, że roślina staje się szczególnie ciemna lub nie ma nowego wzrostu na roślinie od jednego sezonu do następnego. Zauważysz także, że liście, które wyrosną, mogą pozostać mniejsze niż inne, ponieważ nie ma wystarczającej ilości światła do fotosyntezy, aby utrzymać duże nowe liście.

W zależności od tego, jak jasne jest światło słoneczne, które dostaje Twoja Trimezia martinicensis, liczba godzin w ciągu dnia może się różnić. Jeśli roślina ma jasne, pośrednie światło, nie ma potrzeby ograniczania lub zwiększania czasu, w którym roślina otrzymuje to światło każdego dnia. Jeśli jednak światło jest mniej jasne lub znajduje się dalej od Twojej Trimezia martinicensis, wtedy możesz spróbować dążyć do co najmniej ośmiu godzin pełnego światła dziennie.

Aby ta tropikalna roślina dobrze się rozwijała, będziesz chciał utrzymać je między 75℉ a 90℉ (25-32℃). Każdy gatunek może obsługiwać temperatury poza tym zakresem, ale utrzymanie go w ciągu kilku stopni tych granic zapewni, że rosną do ich maksymalnego potencjału. Jeśli chodzi o jego ekstremalne limity temperatur, każde środowisko poniżej 50℉ (10℃) lub powyżej 95℉ (35℃) zacznie utrudniać jego wzrost i powodować różne aberracje do jego liści i łodyg. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niskich temperatur; nawet lekki mróz może spowodować, że twoje rośliny tropikalne zginą. Śmierć komórkowa może zacząć się dziać w szybkim tempie, niektóre gatunki umierają w zaledwie 12 do 24 godzin.

Podczas gdy Trimezia martinicensis nie wymaga zmian temperatury, aby wejść w różne fazy wzrostu, ważne jest, aby zachować spójność. Dzikie wahania temperatury mogą spowolnić jego wzrost niezależnie od jego obecnej fazy, więc zawsze lepiej jest trzymać je w kontrolowanym środowisku. Ten optymalny zakres temperatur 75℉ i 90℉ (25-32℃) jest niezbędny do utrzymania, zwłaszcza pozostając powyżej dolnej granicy. Idąc powyżej 90℉(32℃) nie jest idealny, ale jako roślina tropikalna nie będzie cierpieć zbyt wiele. Z drugiej strony, schodzenie poniżej 50℉ (10℃) (a zwłaszcza 40℉/5℃) zacznie bezpośrednio uszkadzać ten ciepłolubny gatunek rośliny.

Trimezia martinicensis nie potrzebuje różnych temperatur dla różnych sezonów wegetacyjnych. Najważniejszym krokiem w pielęgnacji sezonowej jest utrzymanie środowiska w optymalnym zakresie temperatur. Dlatego najlepiej jest trzymać tę roślinę w domu. W ten sposób można kontrolować temperaturę bez względu na to, jaki klimat panuje na zewnątrz. Światło jest również ważne dla gatunków tropikalnych, z wszystkich tych roślin preferuje częściowy poziom boczny ekspozycji na słońce. Oznacza to, że każde światło, które otrzymują, musi być rozproszone lub przefiltrowane, a jasne, ale pośrednie światło jest najlepszą opcją podczas uprawy roślin w pomieszczeniach. Zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego może negatywnie wpłynąć na liście rośliny, zmniejszając jej potencjał wzrostu.

Porada #1: Nie zostawiaj rośliny przy oknach w chłodniejszych miesiącach Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja roślina nie jest narażona na działanie niskich temperatur, możesz trzymać ją z dala od okien. W chłodniejszych miesiącach, takich jak późna jesień i zima, nawet najmniejszy przeciąg może przeciekać zimne powietrze do domu przez szczeliny w oknach. Podczas gdy to powietrze zazwyczaj rozprasza się i ogrzewa podczas podróży po domu, każda roślina umieszczona w pobliżu okna zostanie dotknięta. Przenieś swoje rośliny tropikalne w miejsce, gdzie nadal będą miały jasne, ale pośrednie światło, a jednocześnie upewnij się, że nie będą narażone na potencjalne przeciągi. Wskazówka #2: Jeśli znajdziesz suche plamy, roślina może dostawać zbyt dużo światła słonecznego lub ciepła Możesz zauważyć, że liście stają się białe lub nawet przypalone w słoneczny dzień. Te przebarwienia i nietypowe oznaczenia zwykle wskazują, że roślina dostaje zbyt dużo ciepła lub światła słonecznego i może być odwodniona. Nadmiar światła i ciepła wysusza glebę, zatrzymując rośliny przed uzyskaniem wilgoci, której potrzebują do podtrzymania struktury komórkowej. Spowalnia to również lub zatrzymuje proces fotosyntezy, dodatkowo utrudniając wzrost. Zbyt długie ignorowanie tych suchych miejsc może doprowadzić do ich rozprzestrzenienia się i w efekcie do śmierci roślin. Porada nr 3: Unikaj mrozu za wszelką cenę Niższe temperatury i mróz mogą uszkodzić rośliny, powodując powstawanie kryształków lodu lub zakłócając normalną aktywność fizjologiczną. To sprawia, że woda nie może swobodnie przemieszczać się w tkankach roślin, powodując deficyt wilgoci w ich łodygach i liściach. Roślinę uszkodzoną przez mróz można rozpoznać po tym, że zaczyna cierpieć na hydrozję (wygląda, jakby była przesiąknięta wodą). Po tym, roślina prawie na pewno umrze.

Najlepszym sposobem na utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatur dla Trimezia martinicensis jest pilnowanie zarówno klimatu, jak i wilgotności. Należy starać się trzymać każdy gatunek w pomieszczeniu, w którym masz dostęp do kontroli klimatu, utrzymując ciepło w zakresie temperatur, które najlepiej naśladują jego naturalne środowisko. Poziom wilgotności będzie miał również bezpośredni wpływ na temperaturę, więc ważne jest, aby monitorować je, jak również. Możesz sztucznie podnieść wilgotność w miejscu uprawy, używając nawilżacza lub lekko spryskując liście wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać ten gatunek na zewnątrz, możesz mieć trudności z utrzymaniem odpowiedniej równowagi temperatury i wilgotności. Jeśli temperatura zaczyna spadać lub powietrze staje się zbyt suche, najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie miejsca w domu i przeniesienie rośliny do środka. Przestrzeń do uprawy w pomieszczeniach pozwoli wam na dokładniejszą kontrolę klimatu, co pomoże waszej roślinie osiągnąć jej pełny potencjał.

Nawóz, i ogólnie składniki odżywcze gleby, są niezbędną formą paliwa, które Twoja Trimezia martinicensis wykorzysta do utrzymania zdrowego wzrostu. Ogólnie rzecz biorąc, rośliny wykorzystują składniki odżywcze, które znajdują się w glebie, aby rozwijać nowy materiał roślinny i utrzymać istniejące elementy w dobrym stanie. W przypadku Trimezia martinicensis, nawożenie jest konieczne, aby pomóc tej roślinie pokazać najlepszą wersję jej kwiatów. Ponieważ kwiaty są główną formą atrakcji dla tej rośliny, większość ogrodników będzie chciała zrobić wszystko, aby zapewnić, że kwiaty pojawiają się w ich najlepszej formie. Nawożenie jest jednym z najbardziej niezawodnych sposobów, aby pomóc swojej Trimezia martinicensis produkować najlepsze możliwe kwiaty.

Trimezia martinicensis przechodzi przez dwie główne fazy w ciągu każdego roku. Pierwszą fazą jest faza uśpienia, w której roślina ta będzie miała minimalny wzrost. Ta faza spoczynku ma miejsce podczas zimy. Druga faza to faza aktywnego wzrostu, która ma miejsce wiosną i jesienią i wtedy właśnie Twoja Trimezia martinicensis będzie najbardziej potrzebowała nawożenia. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej jest nawozić Trimezia martinicensis od miesięcy wiosennych. Przez resztę wiosny i większość lata należy powtarzać nawożenie mniej więcej raz w miesiącu. W miarę zbliżania się jesieni można zacząć zmniejszać dawkę nawożenia.

Chcesz wspierać Trimezia martinicensis wzrost, ale nie chcesz też spowodować poparzenia korzeni. Twoja roślina aktywnie rośnie wiosną i latem, wtedy właśnie potrzebne są dodatkowe składniki odżywcze. Jesienią i zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku. To właśnie wtedy należy zaprzestać nawożenia.

Idealny nawóz dla Trimezia martinicensis jest taki, który ma stosunkowo zrównoważoną mieszankę trzech głównych składników odżywczych roślin, z nieco wyższą ilością fosforu. Alternatywnie, niektórzy ogrodnicy wybrać, aby poprawić ich Trimezia martinicensis 's gleby poprzez dodanie materiałów organicznych, takich jak kompost, odlewy robaków i obornika. Nawozy mogą występować w wielu formach i większość z nich będzie dobrze działać w przypadku Twojego Trimezia martinicensis. Jednak niektóre z najlepszych nawozów dla Trimezia martinicensis występują w formie płynnej lub sproszkowanej. Niezależnie od tego, którego użyjesz, powinieneś upewnić się, że rozcieńczyłeś nawóz i zastosowałeś go podczas podlewania Trimezia martinicensis.

Po znalezieniu odpowiedniego nawozu i poznaniu idealnego harmonogramu nawożenia dla Twojej Trimezia martinicensis, jesteś gotowy, aby dowiedzieć się, jak zastosować nawóz. Podczas karmienia Trimezia martinicensis, najbardziej niezawodną metodą jest wymieszanie płynnego nawozu z wodą przed zastosowaniem go do gleby. Każdy nawóz może mieć różne wskazówki dotyczące sposobu odżywiania roślin. Zazwyczaj najlepiej jest stosować się do wskazówek producenta dotyczących sposobu użycia produkowanego przez niego nawozu. Instrukcje te powinny zawierać informacje o tym, jak prawidłowo rozcieńczyć nawóz, aby zapobiec przenawożeniu. Mieszanie nawozu w wodzie to łatwy proces, a po jego zakończeniu wystarczy wlać mieszankę do gleby, w której żyje Twoja Trimezia martinicensis.

Nadmierne nawożenie jest czymś, co należy wziąć pod uwagę przy pielęgnacji każdej rośliny, ale jest to szczególnie ważne przy uprawie Trimezia martinicensis. A Trimezia martinicensis, gdy nadmiernie nawożone, będzie wykazywać wyraźne oznaki niepokoju, które, czasami, mogą być tak poważne, że prowadzą do śmierci rośliny. Nadmiernie nawożona Trimezia martinicensis prawdopodobnie pokaże również odbarwienie liści, w tym brązowienie. W najgorszym wypadku nadmierne nawożenie spowoduje wyciągnięcie wilgoci z korzeni rośliny, co może doprowadzić do jej szybkiego obumarcia.