Podczas podlewania Vancouveria planipetala, należy dążyć do stosowania filtrowanej wody, która jest w temperaturze pokojowej. Filtrowana woda jest lepsza dla tej rośliny, ponieważ woda z kranu może zawierać cząsteczki, które są szkodliwe dla jej zdrowia. Powodem, że woda powinna być w temperaturze pokojowej lub nieco cieplejsze jest to, że Vancouveria planipetala pochodzi z ciepłego środowiska, a zimna woda może być nieco szoku do jego systemu. Należy również unikać podlewania tej rośliny, ponieważ może to spowodować komplikacje z liśćmi. Zamiast tego, po prostu zastosować swoją filtrowaną wodę o temperaturze pokojowej do gleby, aż gleba jest całkowicie nasączone. Moczenie gleby może być bardzo korzystne dla tej rośliny, ponieważ nawilża korzenie i pomaga im nadal rozprzestrzeniać się w glebie i zbierać składniki odżywcze, których potrzebują.

Zarówno nadmierne podlewanie jak i podlewanie będzie szkodliwe dla zdrowia Vancouveria planipetala, ale nadmierne podlewanie jest znacznie częstszym problemem. Gdy ten gatunek otrzymuje zbyt dużo wody, jego łodygi i liście mogą zacząć więdnąć i zmieniać kolor z zielonego na żółty. Nadmierne podlewanie przez dłuższy czas może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, pleśń i mączniak, z których wszystkie mogą zabić roślinę. Podlewanie jest znacznie mniej powszechne dla Vancouveria planipetala, ponieważ ta roślina ma przyzwoitą tolerancję na suszę. Jednak podwodne pozostaje możliwość, a kiedy to nastąpi, można oczekiwać, aby znaleźć, że liście z Vancouveria planipetala stały się kruche i brązowe. Ważne jest, abyś zauważył oznaki nadmiernego podlewania tak szybko, jak to możliwe podczas pielęgnacji Vancouveria planipetala. Niektóre choroby wynikające z nadmiernego podlewania, takie jak zgnilizna korzeni, mogą być nie do naprawienia, jeśli będziesz czekać zbyt długo. Jeśli zauważysz wczesne oznaki nadmiernego podlewania, powinieneś natychmiast zmniejszyć harmonogram podlewania. Możesz również chcieć ocenić jakość gleby, w której rośnie Twoja Vancouveria planipetala. Jeśli okaże się, że gleba bardzo słabo odprowadza wodę, należy ją natychmiast zastąpić luźną, dobrze przepuszczającą wodę mieszanką doniczkową. Z drugiej strony, jeśli znajdziesz oznaki, że Twoja Vancouveria planipetala otrzymuje zbyt mało wody, wystarczy, że będziesz podlewać ją bardziej regularnie, aż do ustąpienia tych oznak.

Jeśli roślina znajduje się w doniczce. Najdokładniejszym sposobem stwierdzenia, czy Twoja Vancouveria planipetala potrzebuje wody, jest zanurzenie palca w glebie. Jeśli zauważysz, że pierwsze dwa do trzech centymetrów ziemi są suche, czas dodać trochę wody. Jeśli uprawiasz Vancouveria planipetala na zewnątrz w gruncie, możesz zastosować podobną metodę testowania gleby. Ponownie, gdy okaże się, że pierwsze kilka cali gleby wyschły, nadszedł czas, aby dodać wody. Wiosną i wczesną jesienią, metoda ta często prowadzi do podlewania tej rośliny około raz na tydzień. Gdy nadejdzie bardzo gorąca pogoda, może być konieczne zwiększenie częstotliwości podlewania do około dwóch lub więcej razy w tygodniu. Z tego powodu, dojrzałe, dobrze ugruntowane Vancouveria planipetala może wykazać godną podziwu zdolność do wytrzymania suszy.

Kiedy przychodzi czas na podlewanie Vancouveria planipetala, nie powinieneś być nieśmiały co do ilości wody, którą dajesz. Gdy pierwsze dwa do trzech cali gleby są suche, roślina ta doceni długie i dokładne podlewanie. Dostarcz tyle wody, aby całkowicie namoczyć glebę. Ilość wody, którą dodajesz powinna być wystarczająca, aby nadmiar wody wypłynął przez otwory drenażowe na dnie doniczki. Jeśli nie widzisz, że nadmiar wody wypływa z doniczki, to prawdopodobnie roślina została niedostatecznie podlana. Nie pozwól jednak, aby woda gromadziła się wewnątrz gleby, co będzie bardzo niebezpieczne dla rośliny, jak również. Alternatywnie, brak wody odprowadzającej przez garnek może wskazywać na słabo odprowadzające gleby, co jest szkodliwe dla zdrowia tej rośliny i należy unikać. Jeśli roślina jest na zewnątrz, 1 cal deszczu na tydzień będzie wystarczający.

Potrzeby wodne Vancouveria planipetala mogą się zmieniać w zależności od fazy wzrostu. Na przykład, gdy Vancouveria planipetala jest w pierwszych latach swojego życia lub gdy właśnie przesadziłeś ją do nowego miejsca uprawy, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. Podczas obu tych etapów Vancouveria planipetala wkłada dużo energii w wypuszczanie nowych korzeni, które będą wspierać przyszły wzrost. Aby te korzenie działały jak najlepiej, potrzebują nieco więcej wilgoci niż w fazie dojrzałej. Po kilku sezonach Twoja Vancouveria planipetala będzie potrzebowała znacznie mniej wody. Kolejnym etapem wzrostu, w którym roślina ta może potrzebować więcej wody, jest okres kwitnienia. Rozwój kwiatów może wykorzystywać znaczną ilość wilgoci, dlatego w tym czasie należy zapewnić Vancouveria planipetala więcej wody.

Vancouveria planipetala będzie miała największe potrzeby wodne w najgorętszych miesiącach roku. W szczycie lata może być konieczne podawanie tej roślinie wody częściej niż raz w tygodniu, w zależności od tego, jak szybko wysycha gleba. Odwrotnie jest w zimie. Zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku, w której potrzebuje znacznie mniej wody niż zwykle. W rzeczywistości może się okazać, że w miesiącach zimowych nie trzeba jej w ogóle podlewać. Jeśli jednak podlewasz zimą, nie powinieneś robić tego częściej niż raz w miesiącu. Zbyt częste podlewanie w tym czasie zwiększy prawdopodobieństwo, że Twoja Vancouveria planipetala zapadnie na jakąś chorobę.

Najbardziej powszechne jest uprawianie Vancouveria planipetala w pomieszczeniach dla każdego ogrodnika, który nie mieszka w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Ci ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę fakt, że gleba w pojemniku może wyschnąć nieco szybciej niż ziemia. Również obecność elementów wysuszających, takich jak klimatyzatory, może spowodować, że Twój Vancouveria planipetala będzie potrzebował wody również częściej. jeśli posadziłeś go na zewnątrz. W takim przypadku prawdopodobnie nie będziesz musiał podlewać swojej Vancouveria planipetala zbyt często w ogóle. Jeśli regularnie występują opady deszczu, może to wystarczyć do utrzymania rośliny przy życiu. Z kolei ci, którzy uprawiają tę roślinę wewnątrz, będą musieli podlewać ją częściej, ponieważ nie ma możliwości, aby woda deszczowa wsiąkła w glebę.

Zwykle celem dla Vancouveria planipetala jest to, aby rosła tak duża i pełna, jak to możliwe. Podczas gdy roślina nie wymaga konsekwentnego przycinania, może skorzystać na usunięciu starych kwiatów i wszelkich uszkodzonych, martwych lub chorych liści. Można także przyciąć liście, jeśli roślina zaczyna być zbyt duża w stosunku do doniczki i miejsca, w którym ją trzymamy.

Vancouveria planipetala nie mają cyklu spoczynku zimowego w odpowiedniej temperaturze. W związku z tym ich wzrost spowalnia się w miarę skracania się dni, jednak liście nie zamierają. Co to oznacza dla przycinania? Oznacza to, że nie ma określonej pory roku, w której lepiej jest przycinać. Najlepiej jest poczekać z przycinaniem do momentu, aż kwiat zakwitnie, co może zająć około miesiąca od pojawienia się kwiatu. Jeśli chodzi o przycinanie, należy to zrobić późną wiosną lub gdy tylko kilka kwiatów zaniknie. Zawsze należy przycinać brązowe lub żółte liście, gdy tylko je zauważymy. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Po przycięciu rośliny należy pozbyć się łodyg i liści, kompostując zdrowe lub wyrzucając chore części. Można również nawozić tuż przed lub po przycinaniu, co daje Vancouveria planipetala mały zastrzyk witamin, który może zapewnić jej składniki odżywcze potrzebne do lepszej ochrony przed wszelkimi pobliskimi patogenami lub chorobami. Po zakończeniu przycinania nie potrzeba wiele dodatkowej pielęgnacji. Przydałoby się lekkie podlewanie i trochę płynnego pokarmu dla roślin, aby pobudzić nowe kwiaty i wzrost.

Szanse są takie, że nie dostałeś Vancouveria planipetala z nasion, co oznacza, że masz już dojrzałą roślinę. Ponieważ roślina nie ma prawdziwego cyklu spoczynku, istnieją tylko dwie fazy: kwitnienia i braku kwitnienia. Podczas gdy roślina kwitnie, należy usuwać tylko żółte lub martwe liście i odcinać brązowe końcówki liści. Należy unikać zbyt intensywnego przycinania w tym czasie, ponieważ może to spowodować stres rośliny. Mimo to, należy usuwać chore lub martwe liście, aby utrzymać roślinę w dobrej kondycji. Najlepszym momentem na przycinanie jest czas, gdy kwiaty już zwiędną. W tym samym czasie można usunąć zarówno zużyte kwiaty, jak i stare i pożółkłe liście. Jeśli zauważysz dużą ilość żółtych liści, być może przesadzasz z podlewaniem rośliny lub nie dostarczasz jej wystarczającej ilości składników odżywczych. Podczas gdy żółte lub brązowe liście nie zawsze oznaczają problem, jeśli zauważysz dużą ilość liści zmieniających kolory, oznacza to zazwyczaj, że jest problem z rośliną.

Jako roślina wiecznie zielona, Vancouveria planipetala nie ma tych samych cykli, które można znaleźć w chłodniejszych obszarach. Liście pozostają zielone przez cały rok, co jest jednym z wielu powodów, dla których jest to popularna roślina domowa. Jeśli chcesz przyciąć liście, powinieneś to zrobić po tym, jak kwiaty już zwiędną. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Sposób przycinania Vancouveria planipetala zależy od tego, czy chodzi o ogólną pielęgnację, czy o usuwanie przekwitłych kwiatów. W przypadku pielęgnacji ogólnej wystarczy odciąć kwiaty, które już obumarły. Upewnij się, że przycinasz je jak najbliżej podstawy i pod kątem 45 stopni. Powtórz tę czynność w przypadku wszystkich łodyg z więdnącymi kwiatami. Następnie należy przyciąć wszystkie zewnętrzne liście, które są stare i żółkną. Jeśli chcesz po prostu przerzedzić roślinę, zacznij od najbardziej zewnętrznego liścia i pracuj w środku. Nie należy usuwać więcej niż 30 procent liści na raz. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Vancouveria planipetala wymaga około 3-6 godzin bezpośredniego światła słonecznego każdego dnia, aby dobrze się rozwijać. Potrzebuje jednak również trochę cienia w najgorętszych częściach dnia, aby zapobiec uszkodzeniom słonecznym. Poranne światło słoneczne jest idealne dla Vancouveria planipetala, ale może ona również tolerować trochę popołudniowego słońca, jeśli temperatura nie jest zbyt wysoka. Aby zapewnić idealną równowagę światła słonecznego, spróbuj zasadzić Vancouveria planipetala w miejscu, które jest częściowo nasłonecznione, np. pod drzewem lub po wschodniej stronie budynku.

Jeśli Vancouveria planipetala jest wystawiona na zbyt wiele bezpośrednich promieni słonecznych, jej liście mogą zżółknąć, wyschnąć, a nawet spłonąć. Można również zauważyć, że roślina więdnie lub staje się spowolniona. Aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym przez słońce, należy zapewnić Vancouveria planipetala trochę cienia podczas najgorętszych części dnia. Można użyć tkaniny cieniującej lub posadzić Vancouveria planipetala w pobliżu wyższych roślin, które mogą zapewnić trochę naturalnego cienia.

Jeśli Vancouveria planipetala nie dostaje wystarczająco dużo światła słonecznego, może rosnąć wysoki i lanky, z rzadkimi liśćmi. Liście mogą również zmienić kolor na żółty lub bladozielony, wskazując, że roślina nie produkuje wystarczającej ilości chlorofilu z powodu braku światła słonecznego. Aby to naprawić, spróbuj przenieść Vancouveria planipetala do bardziej słonecznego miejsca lub przyciąć pobliskie liście, aby umożliwić więcej światła do rośliny.

Najlepsza temperatura dla Vancouveria planipetala zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Vancouveria planipetala zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Vancouveria planipetala może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Vancouveria planipetala będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Vancouveria planipetala. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Vancouveria planipetala odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Vancouveria planipetala jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Vancouveria planipetala, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Vancouveria planipetala wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Vancouveria planipetala w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Vancouveria planipetala powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Vancouveria planipetala przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Vancouveria planipetala w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Vancouveria planipetala jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Vancouveria planipetala do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Vancouveria planipetala potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Vancouveria planipetala, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Vancouveria planipetala. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Vancouveria planipetala będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.

Nawożenie jest ważne dla Vancouveria planipetala z kilku ogólnych powodów. Głównie, nawożenie pomaga Vancouveria planipetala i innym roślinom poprzez dostarczanie kluczowych składników odżywczych, które pomagają roślinie rosnąć zarówno nad, jak i pod ziemią. Jednakże, ogólne potrzeby nawożenia dla Vancouveria planipetala są stosunkowo niskie. Czasami Vancouveria planipetala może dobrze przetrwać bez nawożenia. Jednak coroczne nawożenie może być bardzo korzystne dla Vancouveria planipetala, ponieważ pomoże utrzymać roślinę przy życiu, a także może zachęcić Vancouveria planipetala do tworzenia lepszych kwiatów, które utrzymują się dłużej. Dlatego osoby zainteresowane tym, aby ich Vancouveria planipetala wyglądała jak najlepiej, powinny dbać o coroczne nawożenie.

Idealny czas na nawożenie Vancouveria planipetala to okres od późnej zimy do wczesnej wiosny. W tym czasie roślina Vancouveria planipetala wychodzi z fazy spoczynku i wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Nawożenie w tym czasie pozwala roślinie na dobry początek sezonu poprzez pobudzenie jej do zdrowego wzrostu. Choć generalnie najkorzystniej jest nawozić Vancouveria planipetala wczesną wiosną, dopuszczalne jest również nawożenie Vancouveria planipetala jesienią. Jednak lato i zima pozostają porami roku, w których nie jest dobrym pomysłem zasilanie Vancouveria planipetala.

Nie należy nawozić rośliny Vancouveria planipetala o żadnej porze roku z wyjątkiem późnej zimy i wczesnej wiosny. Ze względu na niewielkie potrzeby nawozowe tej rośliny wystarczy jej jednorazowe zasilenie w ciągu roku. Kontynuowanie nawożenia przez całą wiosnę, lato i jesień może łatwo doprowadzić do przenawożenia i wszystkich komplikacji, które mogą się z tym wiązać. Jedynym wyjątkiem jest brak nawożenia wiosną, co oznacza, że dopuszczalne jest zasilenie tej rośliny jesienią. Wraz z powstrzymaniem się od nawożenia przez większość sezonu wegetacyjnego, nie ma również powodu, aby nawozić tę roślinę w zimie. Zimą Vancouveria planipetala znajduje się w fazie spoczynku, co oznacza, że nie wypuszcza nowych przyrostów. W związku z tym nawożenie przez większą część zimy nie jest wskazane.

Prawie każdy rodzaj nawozu ogólnego przeznaczenia ze zrównoważoną ilością trzech głównych składników odżywczych roślin będzie działał dobrze dla Vancouveria planipetala. Istnieje jednak kilka specyficznych mieszanek składników odżywczych, które mogą być jeszcze bardziej korzystne. Na przykład, wielu ogrodników wierzy, że większa ilość fosforu powoduje silniejsze korzenie i lepsze kwiaty. Ponieważ Vancouveria planipetala jest rośliną kwitnącą, zastosowanie nawozu bogatego w fosfor może być najlepszym podejściem. Można użyć nawozu w formie granulatu lub płynu, o ile zawiera on dużo składników odżywczych. Poza produkowanymi nawozami, można również użyć bardziej organicznych środków do poprawy gleby dla Vancouveria planipetala. Głównie, kompost, obornik i podobne materiały mogą przejść długą drogę do stworzenia zdrowego podłoża do wzrostu dla Twojego Vancouveria planipetala.

Najczęstszym sposobem nawożenia Vancouveria planipetala jest zastosowanie nawozu granulowanego lub granulatu do gleby wokół rośliny. Pamiętaj, że idealnym momentem na nawożenie jest czas, gdy roślina wychodzi z fazy zimowego spoczynku i wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Wczesną wiosną należy poczekać, aż roślina zacznie wypuszczać pędy przez glebę, a następnie zastosować nawóz. Niektóre osoby mogą zdecydować się na użycie nawozu płynnego zamiast granulowanego. W takim przypadku przed zastosowaniem nawozu należy rozcieńczyć go wodą. Niezależnie od tego, czy stosujemy nawóz granulowany czy płynny, zawsze najlepiej jest zwilżyć glebę przed, w trakcie i po zastosowaniu nawozu.

Jak dbać o Vancouveria planipetala, przypomnieć, że ta roślina nie potrzebuje dużo nawozu każdego roku i zacznie cierpieć, jeśli otrzyma zbyt dużo. Po pierwsze, każda nadmiernie nawożona roślina narażona jest na ryzyko poparzenia nawozem, czyli stanu, w którym nadmierna ilość nawozu wyciąga składniki odżywcze i wilgoć z korzeni rośliny, powodując jej spadek. Ponadto, nadmierne nawożenie Vancouveria planipetala to także sposób na osłabienie rośliny i zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia chorób. Istnieje również możliwość, że nadmierne nawożenie może spowodować, że Vancouveria planipetala kwitnie mniej lub wcale, co jest znaczącą szkodą, biorąc pod uwagę, że kwiaty tej rośliny są tym, co czyni ją tak cenną i poszukiwaną przez tak wielu ogrodników.