Najlepszym sposobem na podlewanie Zamiokulkas zamiolistny jest bezpośrednie podlewanie gleby deszczówką lub wodą destylowaną, a nie wodą z kranu. Woda z kranu często zawiera cząsteczki, które mogą zaszkodzić temu gatunkowi. Podczas gdy inne gatunki roślin mogą dobrze reagować na podlewanie z góry, nie jest tak w przypadku Zamiokulkas zamiolistny. W rzeczywistości, podlewanie może być bardzo szkodliwe dla tej rośliny, ponieważ drastycznie zwiększa szanse na pojawienie się chorób związanych z wilgocią, takich jak gnicie. Aby uniknąć tej komplikacji, należy użyć konewki, kubka lub węża ogrodowego, aby nalać wodę bezpośrednio na glebę. Kontynuuj powolne podlewanie, aż cała powierzchnia gleby stanie się wilgotna. Gdy gleba jest całkowicie wilgotna, należy zatrzymać podlewanie od razu, ponieważ podlewanie tej rośliny zbyt dużo jest jednym z głównych sposobów, aby spowodować jego spadek. Jeśli jest taca, to można podlewać od dołu, dodając trochę wody na dno tacy. Zazwyczaj po 30 minutach - 1 godzinie, gleba będzie stopniowo wchłaniać wodę i stanie się wilgotna. Gdy powierzchnia gleby okaże się wilgotna, oznacza to, że gleba jest całkowicie wilgotna i podlewanie jest zakończone. Po tym czasie wylej nadmiar wody z tacki, aby uniknąć nadmiernego podlewania.

Rozwiązanie problemu podwodnego Zamiokulkas zamiolistny jest nieco proste. Zazwyczaj wystarczy zacząć podawać tej roślinie wodę bardziej regularnie, wraz z przycinaniem liści lub łodyg, które umarły z powodu braku wody. Po pewnym czasie, jesteś Zamiokulkas zamiolistny powinien wrócić do pełnego zdrowia. Naprawa nadmiernego podlewania może być nieco trudniejsza. Twoim pierwszym krokiem powinno być zmniejszenie harmonogramu podlewania. Tymczasem upewnij się, że miejsce, w którym uprawiasz swoją Zamiokulkas zamiolistny ma dobrą wentylację i odpowiednie warunki świetlne. Należy również sprawdzić drenaż gleby i w razie potrzeby poprawić go, aby nadmiar wody nie miał szansy gromadzić się w pobliżu korzeni rośliny. Gdy nadmierne podlewanie prowadzi do choroby, trzeba będzie również leczyć tę chorobę. Często oznacza to usunięcie części rośliny, które zostały dotknięte przez chorobę. Nadmierne podlewanie sprawi, że roślina będzie stopniowo obumierać, dlatego należy być bardzo ostrożnym przy podlewaniu Zamiokulkas zamiolistny.

Istnieją dwa główne sposoby, aby zdecydować, kiedy podlewać swoje Zamiokulkas zamiolistny. Pierwszym sposobem jest monitorowanie wilgotności gleby. Obserwuj glebę wokół swojej Zamiokulkas zamiolistny i poczekaj, aż jej powierzchnia stanie się całkowicie sucha. Kiedy to nastąpi, dopuszczalne jest dodanie wody do tej rośliny. Drugim sposobem jest ustalenie regularnego harmonogramu podlewania dla swojej Zamiokulkas zamiolistny. Jeśli wybierzesz tę drogę, powinieneś zaplanować podlewanie tej rośliny około raz na dwa tygodnie. Częstotliwość może się zmienić w zależności od etapu wzrostu rośliny, pogody i lokalizacji. Sugeruje się sprawdzenie wilgotności gleby za każdym razem przed podlewaniem, a nie tylko przestrzeganie harmonogramu.

Zapewnij wystarczającą ilość wody, aby całkowicie namoczyć glebę za każdym razem, gdy podlewasz Zamiokulkas zamiolistny. Potted Zamiokulkas zamiolistny jest stosunkowo łatwy do oceny, kiedy dałeś wystarczająco dużo wody, wszystko, co musisz zrobić, to podlewać, dopóki nie zobaczysz nadmiaru wody odprowadzanej z dna pojemnika. Zapewnienie wystarczającej ilości wody dla Zamiokulkas zamiolistny rosnących w ziemi jest nieco trudniejsze do oceny. W takich przypadkach należy po prostu upewnić się, że podczas każdego podlewania należy dokładnie namoczyć glebę, a następnie pozwolić jej ponownie całkowicie wyschnąć. W niektórych okolicznościach opady deszczu wystarczą, aby Twoja Zamiokulkas zamiolistny pozostała zdrowa i nie musisz jej podlewać przez dłuższy czas.

Jak w przypadku prawie każdej rośliny, możliwe jest nadmierne podlewanie i podlewanie Zamiokulkas zamiolistny. Jako takie, należy znać oznaki nadmiernego podlewania i podlewania z wyprzedzeniem, aby upewnić się, że można poprawić swoje praktyki podlewania, zanim będzie za późno. Z tych dwóch kwestii, nadmierne podlewanie jest bardziej powszechnym problemem i jest bardziej prawdopodobne, aby być problemem dla Zamiokulkas zamiolistny. Nadmierne podlewanie prawdopodobnie spowoduje odbarwienie i deformację liści i łodyg tej rośliny. Może również prowadzić do chorób związanych z wilgocią, takich jak zgnilizna korzeni czy czarna plamistość. Dla kontrastu, niedostatecznie podlewana Zamiokulkas zamiolistny może nie zachorować. Bardziej prawdopodobne jest natomiast, że będzie miała suche, opadające liście lub brązowe brzegi liści. Niedostatecznie podlewana Zamiokulkas zamiolistny może także zrzucać wiele liści na ziemię.

Częstotliwość podlewania Zamiokulkas zamiolistny powinna się zmieniać w zależności od pory roku. Na przykład, Zamiokulkas zamiolistny będzie miała większe zapotrzebowanie na wodę podczas gorących miesięcy letnich niż podczas zimnych miesięcy zimowych. Jak wspomniano, przez większość sezonu wegetacyjnego należy podlewać Zamiokulkas zamiolistny mniej więcej raz na dwa tygodnie lub gdy gleba całkowicie wyschnie. Kiedy nadejdzie zima, Zamiokulkas zamiolistny będzie potrzebować znacznie mniej wody. Często udaje się przetrwać zimę przy jednym podlewaniu w miesiącu. Podawanie zbyt dużej ilości wody zimą to kolejny sposób na zwiększenie szans na zarażenie się chorobą przez Zamiokulkas zamiolistny.

Przez większość życia jednej Zamiokulkas zamiolistny 's, jego potrzeby wodne pozostaną takie same. Istnieją jednak pewne różnice w sposobie podlewania rośliny, gdy jest ona bardzo młoda. Jeśli masz bardzo młodą roślinę, która nie zdążyła się jeszcze zadomowić, lub uprawiasz ją z nasion, które chcesz wykiełkować, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. W czasie zakładania, większość roślin potrzebuje dodatkowej wilgoci, aby ich korzenie mogły się ustanowić. W przypadku bardzo młodej Zamiokulkas zamiolistny, możesz podlewać ją częściej. Gdy roślina już się zadomowi, możesz zastosować regularną częstotliwość podlewania około raz na dwa tygodnie podczas sezonu wegetacyjnego.

Twoje nawyki podlewania dla Zamiokulkas zamiolistny powinny uwzględniać to, czy roślina rośnie w pomieszczeniach czy na zewnątrz. W niektórych przypadkach Zamiokulkas zamiolistny rosnąca na zewnątrz może nie potrzebować w ogóle dodatkowego podlewania, ponieważ będzie w stanie przetrwać na samej wodzie deszczowej. Jednak podczas długich okresów bezdeszczowych rozsądnie jest podlewać zewnętrzną Zamiokulkas zamiolistny około raz w miesiącu. Zamiokulkas zamiolistny, które rosną w pomieszczeniach, nie mają dostępu do naturalnie spadającej wody deszczowej i zamiast tego będą całkowicie polegać na twoich praktykach podlewania. W takich przypadkach należy przestrzegać wytycznych dotyczących regularnego podlewania dla tej rośliny, które obejmują podlewanie około raz na dwa tygodnie w sezonie wegetacyjnym i około raz na miesiąc w zimie. Jeśli chcesz wiedzieć więcej o podlewaniu swojej Zamiokulkas zamiolistny, wypróbuj naszą aplikację.

Przycinanie drzewa Zamiokulkas zamiolistny to dość prosty proces. Po pierwsze, potrzebny będzie niezawodny zestaw ręcznych sekatorów lub nożyc do żywopłotu. Jeśli nie masz pod ręką sekatorów lub nożyc ogrodowych, możesz użyć czystej pary ostrych nożyczek. Ważne jest, aby zawsze czyścić narzędzia ogrodnicze przed i po ich użyciu, aby zapobiec możliwości rozprzestrzeniania się chorób lub infekcji na inne rośliny. Aby przyciąć Zamiokulkas zamiolistny wystarczy pozwolić roślinie przejść w stan spoczynku w ciągu zimy. W okresie od późnej zimy do wczesnej wiosny - lub gdy zaczną pojawiać się nowe przyrosty - należy wziąć czyste sekatory lub nożyce i odciąć wszystkie umierające, uszkodzone, żółte lub opadające liście. Proces ten należy powtarzać aż do osiągnięcia podstawy rośliny lub do momentu, gdy nie pozostaną żadne martwe części do wycięcia. Podczas przycinania należy uważać, aby nie uszkodzić nowego wzrostu, który może pojawić się w pobliżu podstawy rośliny. Te części nie mogą być przywrócone i przycinanie może zwiększyć wentylację roślin i ułatwić ich wzrost. Każde przycinanie, które jest wykonywane do tej rośliny powinny być cięte prosto w poprzek ostrzy lub łodyg. Nie są wymagane cięcia pod kątem. Chore liście blaszek liściowych mogą być usuwane w miarę ich pojawiania się. Można to zrobić w każdej chwili, gdy Twoja Zamiokulkas zamiolistny rośnie.

Po przycięciu rośliny należy pozbyć się łodyg i liści, kompostując zdrowe lub wyrzucając chore części. Można również nawozić tuż przed lub po przycinaniu, co daje Zamiokulkas zamiolistny mały zastrzyk witamin, który może zapewnić jej składniki odżywcze potrzebne do lepszej ochrony przed wszelkimi pobliskimi patogenami lub chorobami. Nie należy podlewać Zamiokulkas zamiolistny bezpośrednio po przycinaniu, ponieważ może to doprowadzić do porażenia roślin przez grzyby poprzez rany. Nie potrzebujesz wiele opieki po zakończeniu przycinania. Może skorzystać z lekkiego podlewania i trochę płynnego pokarmu roślinnego, aby zachęcić do nowego wzrostu.

Wczesna wiosna i późna zima to najlepszy czas na przycinanie Zamiokulkas zamiolistny na dużą skalę. Jeśli chcesz kontrolować wielkość Zamiokulkas zamiolistny, możesz przycinać je według własnego uznania, ale uważaj, aby nie przycinać więcej niż jedną trzecią wielkości rośliny. Żółte i chore liście mogą pojawić się w miesiącach letnich, kiedy Zamiokulkas zamiolistny rośnie energicznie i tego typu liście należy natychmiast przycinać. Te części Zamiokulkas zamiolistny nie mogą być przywrócone, a przycinanie zwiększa wentylację rośliny i ułatwia jej wzrost.

Strategiczne przycinanie jest zwykle wykonywane w różnych porach roku lub podczas pewnych etapów wzrostu w zależności od rośliny. Jednak wiedza o tym, kiedy przycinać swoją Zamiokulkas zamiolistny zależy od tego, gdzie mieszkasz i jak ustalona jest twoja roślina. Na przykład, jeśli Twoja Zamiokulkas zamiolistny jest nowym mieszkańcem, dobrze jest poczekać, aż roślina zacznie odrastać, zanim zaczniesz przycinać. Z drugiej strony, jeśli roślina jest już ustalona, będziesz chciał przyciąć suche lub martwe części w roślinie, zanim pojawi się nowy wzrost liści wczesną wiosną lub późną zimą. Jest to pora roku, kiedy rośliny są uśpione i przycinanie powoduje najmniejsze szkody. Jest to również najlepsza pora roku na wykonanie bardziej rozległego przycinania. Należy pamiętać, że jeśli Zamiokulkas zamiolistny jest przycinany zbyt późno w sezonie, może to spowodować, że nowy wzrost będzie narażony na uszkodzenia lub choroby. Jeśli jednak Zamiokulkas zamiolistny znajduje się w pomieszczeniu, nie stanowi to problemu i można ją przycinać w dowolnym momencie. Ponieważ może to wpłynąć na długoterminowe zdrowie i wygląd rośliny, ważne jest, aby pamiętać o tym przy podejmowaniu decyzji, kiedy i jak przycinać. Ponieważ z czasem roślina Zamiokulkas zamiolistny powiększa się, po corocznym przycinaniu można ją przycinać w miarę potrzeb. Martwe, uszkodzone lub chore liście blaszki liściowej można usuwać w miarę ich pojawiania się. Można to zrobić w dowolnym momencie, gdy roślina Zamiokulkas zamiolistny rośnie.

Zamiokulkas zamiolistny Zazwyczaj potrzebuje pełnego, pośredniego światła słonecznego, aby rozwijać się w pomieszczeniach. Oznacza to, że roślina powinna być wystawiona na działanie jasnych promieni słonecznych, które nie padają na nią bezpośrednio z okna lub innego źródła światła, np. lampy uprawowej. Możesz łatwo chronić ją przed bezpośrednim światłem słonecznym, umieszczając zasłonę pomiędzy Zamiokulkas zamiolistny a oknem lub umieszczając ją za częścią okna z ciemnym ekranem.

Jeśli jest to twój pierwszy raz przynosząc Zamiokulkas zamiolistny domu, to może być dobry pomysł, aby spróbować złagodzić go do światła słonecznego, że potrzebuje, a nie umieścić go w jasnym, pośrednim świetle od razu. W ciągu około dwóch tygodni możesz powoli wprowadzać roślinę do światła słonecznego, aby uniknąć szoku lub spalenia liści z powodu nagłej, intensywnej ekspozycji na światło. Dzięki łagodnemu wejściu w światło, Twoja Zamiokulkas zamiolistny jest o wiele bardziej prawdopodobne, że dobrze dostosuje się do środowiska domowego.

Zamiokulkas zamiolistny jest rośliną, która łatwo ulega poparzeniom słonecznym przy zbyt dużym nasłonecznieniu. W naturze rośliny te otrzymują jedynie łagodne, rozproszone światło, przefiltrowane przez korony drzew. Chociaż potrzebują one więcej światła niż to, aby rosnąć w naszych domach, zbyt wiele może z pewnością spowodować problemy. Jeśli Twoja Zamiokulkas zamiolistny otrzymuje zbyt dużo światła, zauważysz, że liście zaczynają wyglądać na wybielone lub wyprane, końcówki liści mogą stać się żółte lub brązowe i chrupiące, a nawet mogą rosnąć zbyt szybko, aby się utrzymać.

Oparzenia słoneczne dla roślin są znacznie mniej dotkliwe niż oparzenia słoneczne dla ludzi. Choć może to wyglądać nieestetycznie, chrupiące, spalone liście można usunąć, jeśli są zbyt uszkodzone, aby je odzyskać, lub uszkodzona jest ponad połowa liścia. Można jednak również spróbować przyciąć liście, aby usunąć wszelkie uszkodzenia spowodowane oparzeniami słonecznymi, próbując je uratować, jeśli nie ma zbyt wielu odbarwień. Odsuń swoją Zamiokulkas zamiolistny od źródła światła, aby uniknąć przyszłych uszkodzeń świetlnych.

Podczas gdy niektóre rośliny mogą być gotowe do zmierzenia się z gorącym słońcem zaraz po wyjęciu z ziemi, Zamiokulkas zamiolistny potrzebuje trochę czasu, aby zbudować się na tyle, by tolerować jasne światło. Rozmnożone sadzonki powinny otrzymywać tylko umiarkowane, pośrednie światło, a nowe liście w okresie wzrostu powinny być nieco osłonięte. Delikatne nowe liście są bardziej podatne na oparzenia słoneczne niż jakakolwiek inna część rośliny.

Na szczęście rośliny potrafią porozumiewać się w swoim własnym języku, aby przekazać, czy mają wystarczającą ilość światła słonecznego, czy nie. Jak większość roślin, Twoja Zamiokulkas zamiolistny powie Ci, jeśli nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego. Najbardziej widocznym znakiem jest to, że roślina staje się szczególnie ciemna lub nie ma nowego wzrostu na roślinie od jednego sezonu do następnego. Zauważysz także, że liście, które wyrosną, mogą pozostać mniejsze niż inne, ponieważ nie ma wystarczającej ilości światła do fotosyntezy, aby utrzymać duże nowe liście.

W zależności od tego, jak jasne jest światło słoneczne, które dostaje Twoja Zamiokulkas zamiolistny, liczba godzin w ciągu dnia może się różnić. Jeśli roślina ma jasne, pośrednie światło, nie ma potrzeby ograniczania lub zwiększania czasu, w którym roślina otrzymuje to światło każdego dnia. Jeśli jednak światło jest mniej jasne lub znajduje się dalej od Twojej Zamiokulkas zamiolistny, wtedy możesz spróbować dążyć do co najmniej ośmiu godzin pełnego światła dziennie.

Aby ta tropikalna roślina dobrze się rozwijała, będziesz chciał utrzymać je między 75℉ a 90℉ (25-32℃). Każdy gatunek może obsługiwać temperatury poza tym zakresem, ale utrzymanie go w ciągu kilku stopni tych granic zapewni, że rosną do ich maksymalnego potencjału. Jeśli chodzi o jego ekstremalne limity temperatur, każde środowisko poniżej 50℉ (10℃) lub powyżej 95℉ (35℃) zacznie utrudniać jego wzrost i powodować różne aberracje do jego liści i łodyg. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niskich temperatur; nawet lekki mróz może spowodować, że twoje rośliny tropikalne zginą. Śmierć komórkowa może zacząć się dziać w szybkim tempie, niektóre gatunki umierają w zaledwie 12 do 24 godzin.

Podczas gdy Zamiokulkas zamiolistny nie wymaga zmian temperatury, aby wejść w różne fazy wzrostu, ważne jest, aby zachować spójność. Dzikie wahania temperatury mogą spowolnić jego wzrost niezależnie od jego obecnej fazy, więc zawsze lepiej jest trzymać je w kontrolowanym środowisku. Ten optymalny zakres temperatur 75℉ i 90℉ (25-32℃) jest niezbędny do utrzymania, zwłaszcza pozostając powyżej dolnej granicy. Idąc powyżej 90℉(32℃) nie jest idealny, ale jako roślina tropikalna nie będzie cierpieć zbyt wiele. Z drugiej strony, schodzenie poniżej 50℉ (10℃) (a zwłaszcza 40℉/5℃) zacznie bezpośrednio uszkadzać ten ciepłolubny gatunek rośliny.

Zamiokulkas zamiolistny nie potrzebuje różnych temperatur dla różnych sezonów wegetacyjnych. Najważniejszym krokiem w pielęgnacji sezonowej jest utrzymanie środowiska w optymalnym zakresie temperatur. Dlatego najlepiej jest trzymać tę roślinę w domu. W ten sposób można kontrolować temperaturę bez względu na to, jaki klimat panuje na zewnątrz. Światło jest również ważne dla gatunków tropikalnych, z wszystkich tych roślin preferuje częściowy poziom boczny ekspozycji na słońce. Oznacza to, że każde światło, które otrzymują, musi być rozproszone lub przefiltrowane, a jasne, ale pośrednie światło jest najlepszą opcją podczas uprawy roślin w pomieszczeniach. Zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego może negatywnie wpłynąć na liście rośliny, zmniejszając jej potencjał wzrostu.

Porada #1: Nie zostawiaj rośliny przy oknach w chłodniejszych miesiącach Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja roślina nie jest narażona na działanie niskich temperatur, możesz trzymać ją z dala od okien. W chłodniejszych miesiącach, takich jak późna jesień i zima, nawet najmniejszy przeciąg może przeciekać zimne powietrze do domu przez szczeliny w oknach. Podczas gdy to powietrze zazwyczaj rozprasza się i ogrzewa podczas podróży po domu, każda roślina umieszczona w pobliżu okna zostanie dotknięta. Przenieś swoje rośliny tropikalne w miejsce, gdzie nadal będą miały jasne, ale pośrednie światło, a jednocześnie upewnij się, że nie będą narażone na potencjalne przeciągi. Wskazówka #2: Jeśli znajdziesz suche plamy, roślina może dostawać zbyt dużo światła słonecznego lub ciepła Możesz zauważyć, że liście stają się białe lub nawet przypalone w słoneczny dzień. Te przebarwienia i nietypowe oznaczenia zwykle wskazują, że roślina dostaje zbyt dużo ciepła lub światła słonecznego i może być odwodniona. Nadmiar światła i ciepła wysusza glebę, zatrzymując rośliny przed uzyskaniem wilgoci, której potrzebują do podtrzymania struktury komórkowej. Spowalnia to również lub zatrzymuje proces fotosyntezy, dodatkowo utrudniając wzrost. Zbyt długie ignorowanie tych suchych miejsc może doprowadzić do ich rozprzestrzenienia się i w efekcie do śmierci roślin. Porada nr 3: Unikaj mrozu za wszelką cenę Niższe temperatury i mróz mogą uszkodzić rośliny, powodując powstawanie kryształków lodu lub zakłócając normalną aktywność fizjologiczną. To sprawia, że woda nie może swobodnie przemieszczać się w tkankach roślin, powodując deficyt wilgoci w ich łodygach i liściach. Roślinę uszkodzoną przez mróz można rozpoznać po tym, że zaczyna cierpieć na hydrozję (wygląda, jakby była przesiąknięta wodą). Po tym, roślina prawie na pewno umrze.

Najlepszym sposobem na utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatur dla Zamiokulkas zamiolistny jest pilnowanie zarówno klimatu, jak i wilgotności. Należy starać się trzymać każdy gatunek w pomieszczeniu, w którym masz dostęp do kontroli klimatu, utrzymując ciepło w zakresie temperatur, które najlepiej naśladują jego naturalne środowisko. Poziom wilgotności będzie miał również bezpośredni wpływ na temperaturę, więc ważne jest, aby monitorować je, jak również. Możesz sztucznie podnieść wilgotność w miejscu uprawy, używając nawilżacza lub lekko spryskując liście wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać ten gatunek na zewnątrz, możesz mieć trudności z utrzymaniem odpowiedniej równowagi temperatury i wilgotności. Jeśli temperatura zaczyna spadać lub powietrze staje się zbyt suche, najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie miejsca w domu i przeniesienie rośliny do środka. Przestrzeń do uprawy w pomieszczeniach pozwoli wam na dokładniejszą kontrolę klimatu, co pomoże waszej roślinie osiągnąć jej pełny potencjał.

Wszystkie rośliny polegają na składnikach odżywczych gleby, aby ułatwić ich wzrost, a Zamiokulkas zamiolistny nie jest wyjątkiem. Jednak nie zawsze można zagwarantować, że gleba, w której rosną rośliny, będzie miała wszystkie wymagane składniki odżywcze. Nawożenie i zmiany w glebie pomagają zapewnić roślinom w ogrodzie nie tylko podstawowe składniki odżywcze, których potrzebują, ale także te, które są im szczególnie potrzebne. Zamiokulkas zamiolistny Potrzebują nawozu, aby zapewnić, że ich korzenie i łodygi nadal rozwijają się w zdrowy sposób przez cały sezon wegetacyjny. Nawożenie pomoże również Zamiokulkas zamiolistny uzyskać zestaw liści, które wyglądają fantastycznie, co jest szczególnie ważne dla tej rośliny, ponieważ jej liście są jej głównym punktem atrakcyjności ozdobnej.

Zamiokulkas zamiolistny potrzebuje największej ilości nawozu w sezonie, w którym aktywnie rośnie. Ta faza aktywnego wzrostu obejmuje zazwyczaj większość miesięcy, które składają się na wiosnę, lato i wczesną jesień. Po zakończeniu zimy należy zaplanować zasilanie Zamiokulkas zamiolistny mniej więcej raz na dwa do czterech tygodni. Kontynuuj karmienie w tym tempie aż do nadejścia miesięcy jesiennych. Po nadejściu jesieni można zmniejszyć tempo nawożenia, redukując stopniowo ilość podawanego nawozu, aż do całkowitego zaprzestania karmienia w oczekiwaniu na zimę, kiedy to Zamiokulkas zamiolistny będzie miała znacznie mniej aktywny wzrost.

Przez większą część roku, w tym wiosnę, lato i większość jesieni, należy kontynuować regularne nawożenie swojej Zamiokulkas zamiolistny. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy zauważysz, że Twoja Zamiokulkas zamiolistny otrzymała zbyt dużo nawozu lub gdy udało Ci się nieprawidłowo nawozić Twoją Zamiokulkas zamiolistny, powodując poparzenie nawozem lub inny problem, który musisz rozwiązać przed powrotem do regularnego harmonogramu karmienia. Jedyną porą roku, w której nie należy nawozić Zamiokulkas zamiolistny jest zima. Jeśli uprawiasz tę roślinę w domu, w miejscu, gdzie zimy są zimne, wejdzie ona w fazę spoczynku podczas zimy. Karmienie tej rośliny podczas fazy spoczynku jest nie tylko niepotrzebne i nie pomaga jej we wzroście, ale także może spowodować poparzenie nawozem.

Nawóz dla Zamiokulkas zamiolistny posiada specyficzną mieszankę składników odżywczych, z których każdy występuje w stosunkowo niewielkich ilościach. Idealny nawóz będzie miał stosunek N-P-K wynoszący 3-1-2. Jednak w niektórych przypadkach dobrze sprawdza się nawóz uniwersalny, który zawiera równomierną mieszankę składników odżywczych. Jednak nawet w przypadku stosowania zbilansowanego nawozu, współczynnik określający ilość każdego składnika odżywczego powinien wynosić 10 lub mniej. Stosowany nawóz może być granulowany lub płynny. Jeśli zdecydujesz się na użycie nawozu w płynie, często najlepiej jest rozcieńczyć jego siłę o połowę. Choć nie ma zbyt wielu minusów nawozu granulowanego, często najrozsądniej jest stosować nawóz płynny, zwłaszcza jeśli karmisz Zamiokulkas zamiolistny jednocześnie dostarczając wodę.

Nawóz, który kupujesz dla swojej Zamiokulkas zamiolistny prawdopodobnie będzie miał dołączoną instrukcję stosowania, której należy przestrzegać w większości przypadków. Jednak w przypadku Zamiokulkas zamiolistny, należy zawsze nawozić tuż przed lub w trakcie podlewania gleby, ponieważ zapobiegnie to spalaniu korzeni rośliny przez nawóz. Jeśli stosujemy nawóz granulowany o spowolnionym działaniu, należy go posypać na glebę, a następnie natychmiast podlać. Jeśli używasz nawozu w płynie, powinieneś rozcieńczyć go z wodą, zastosować go na glebę, a następnie dostarczyć nieco więcej wody. Rozcieńczenie nawozu co najmniej o połowę jest szczególnie ważne wiosną i jesienią, gdy wzrost roślin jest odpowiednio szybszy i wolniejszy.

Ponieważ zaleca się nawożenie Zamiokulkas zamiolistny co kilka tygodni przez cały sezon wegetacyjny, nadmierne nawożenie nie jest często problemem. Jest jednak możliwe, że do tego dojdzie. W przypadku przenawożenia Zamiokulkas zamiolistny można zauważyć nagromadzenie nadmiaru nawozu na powierzchni gleby i przebarwienia liści. Spalenie nawozu jest najczęstszym problemem, o który należy się martwić podczas karmienia Zamiokulkas zamiolistny. Problem ten występuje w przypadku przenawożenia, braku rozcieńczenia nawozu lub braku podlewania w trakcie i po nawożeniu. W każdym z tych przypadków nawóz może wyciągnąć wilgoć z korzeni rośliny, powodując jej wyschnięcie. Często spalanie nawozu objawia się brązowieniem i żółknięciem liści tej rośliny.